«Ανακάλυψη»… το 2018 τα πρώτα δυο τουρκικά F-35

«Πανηγύρι» και πάλι σήμερα στις κυριακάτικες εφημερίδες που… συνεχίζουν να ανακαλύπτουν τους τουρκικούς εξοπλισμούς και ειδικά την ενίσχυση της τουρκικής αεροπορίας με F-35.
Ευκαιρία και πάλι οι δηλώσεις του Τούρκου υπουργού Άμυνας Fikri Işık που ανακοίνωσε ότι τα δυο πρώτα τουρκικά F-35 θα παραδοθούν το 2018 και τις παραδόσεις των 24 υπό παραγγελία έως και το 2021-2022.
Βέβαια το θέμα… ανακάλυψε και ο υπουργός Εθνικής Άμυνας… και διαρρηγνύει τα ιμάτιά του για την μη συμμετοχή της Ελλάδας στο πρόγραμμα JSF, λες και αυτό είναι το πρόβλημα ή ότι θα μπορούσαμε να ανταποκριθούμε στις υποχρεώσεις…
Στο επόμενο τεύχος μας πάντως εμείς… «ξαναθυμόμαστε» το πρόγραμμα F-35 με επιπλέον αναφορές που έρχονται να συμπληρώσουν την πρόσφατη αλλά και διαχρονική αρθρογραφία μας για τις εξελίξεις στο πρόγραμμα του πρόγραμμα του F-35. Δίνουμε όμως και απαντήσεις στο κατά πόσο το JSF αποτελεί λύση στο πρόγραμμα της ελληνικής αεράμυνας που κλιμακώνεται ραγδαία.
 
Να θυμίσουμε όμως τι γράφαμε τον περασμένο Σεπτέμβριο (Π&Δ Νο 365, Αερονέα):
–
Νέο μαχητικό αεροσκάφος;
Οι προοπτικές περαιτέρω ενίσχυσης της τουρκικής αεροπορίας, η οποία πέραν του πλήρους εκσυγχρονισμού του στόλου των Fighting Falcon που διαθέτει θα συγκροτήσει τις πρώτες Μοίρες F-35 στα τέλη της τρέχουσας δεκαετίας, προκαλεί μεγάλη ανησυχία στο ΓΕΕΘΑ και το ΓΕΑ. Έτσι, σε συνδυασμό με το πρόγραμμα εκσυγχρονισμού ο σχεδιασμός επεκτείνεται και σε νέο μαχητικό αεροσκάφος, αν και ένα τέτοιο πρόγραμμα παραμένει πάντα -στην καλύτερη περίπτωση- μεσοπρόθεσμο. Το ότι το θέμα μπαίνει στο τραπέζι δεν είναι άσχετο και με κάποιες αναφορές τελευταία του υπουργού Εθνικής Άμυνας για… F-15 και μάλιστα όχι μεταχειρισμένων όπως ήταν κάποιες παλαιότερες (!). Οι υπουργικές αναφορές προκαλούν απορία -τόσο για το περιεχόμενο όσο και την πατρότητα- δεδομένου ότι με την παρούσα δημοσιονομική κατάσταση ακόμη και σκέψεις για εκσυγχρονισμούς είναι διστακτικές, αλλά και απ’ όσο είναι γνωστό δεν εδράζονται σε οποιαδήποτε σχετική εισήγηση της ΠΑ, που αντίθετα υπογραμμίζει την ανάγκη εκσυγχρονισμών των μαχητικών τρίτης γενιάς.
Οι υπουργικές βέβαια αναφορές φαίνεται ότι έχουν παρακινήσει το ενδιαφέρον διεθνών κατασκευαστών που παρακολουθούν στενά τους ελληνικούς εξοπλισμούς για ενδείξεις τυχόν επιστροφής στην «αγορά», που αναμένεται να γίνει κάποια στιγμή.
Από την πλευρά της η Lockheed Martin τονίζει τη διαλειτουργικότητα που εξασφαλίζει η υιοθέτηση της αναβάθμισης των Fighting Falcon σε επίπεδο F-16C με τα F-35. Αν τυχόν αποφασιστεί η απόκτηση Lightning II (που εκτιμάται ότι ακόμη και στο ευνοϊκότερο σενάριο θα αφορά -αρχικά- μία Μοίρα, δηλαδή 20 αεροσκάφη), πρέπει να ληφθούν υπ’ όψιν οι ιδιαιτερότητες του διεθνούς προγράμματος. Για παράδειγμα, η είσοδος της Ελλάδας στο πρόγραμμα JSF, ακόμη και αν αποφασιζόταν σήμερα, δεν θα ήταν δυνατόν να αποδώσει ετοιμοπαράδοτα αεροσκάφη παρά μόνο μετά την παρέλευση 7ετίας, καθόσον η γραμμή παραγωγής είναι δεσμευμένη για τις παραγγελίες των χωρών που μετείχαν εξαρχής στο πρόγραμμα του F-35, συν κάποιες που προστέθηκαν στη συνέχεια (Ισραήλ, Ιαπωνία, Κορέα), ενώ υπάρχουν και άλλες που είναι υποψήφιες (Σιγκαπούρη, Ισπανία, Βέλγιο). Οι χρόνοι αυτοί αναμένεται να μεταβληθούν και να γίνουν συντομότεροι, καθώς το πρόγραμμα εξελίσσεται (βρίσκεται ακόμη σε LRIP) ειδικά μετά το 2020-2022.
Σε κάθε περίπτωση, για την Ελλάδα θα ισχύσει η διαδικασία που ακολούθησαν και οι παραπάνω χώρες υπό καθεστώς FMS με έναρξη του S&A F-35, που θεωρείται ο «προθάλαμος» εισόδου στο πρόγραμμα JSF. Πρόκειται για το «Studies & Analysis F-35 case», το οποίο προσδιορίζει επακριβώς τις δυνατότητες του F-35 σε σχέση με τις επιχειρησιακές απαιτήσεις, τα οπλικά συστήματα, τις λειτουργικές παραμέτρους και τις ειδικές απαιτήσεις κάθε χώρας σε συντήρηση, τα εγχώρια οπλικά συστήματα και τις υποδομές υποστήριξης. Από εκεί οι ενδιαφερόμενες χώρες θα ενημερωθούν για όλες τις τεχνικές παραμέτρους του προγράμματος F-35 ώστε να καθορίσουν τις απαιτήσεις τους που θα συμπεριληφθούν σε αίτημα LΟR προς την αμερικανική κυβέρνηση για έναρξη της διαδικασίας προμήθειας.