Κορβέτες Sa’ar 6 και SH-60F οι προστάτες της ισραηλινής ΑΟΖ

Πώς μια χώρα προστατεύει την ΑΟΖ της; Το Ισραήλ προτιμά κάτι πιο χειροπιαστό από έωλες υποσχέσεις, ανεφάρμοστα «αμυντικά δόγματα» για την προστασία των κυριαρχικών του δικαιωμάτων και αυθαίρετα εκδοθέντες «χάρτες» άλλων: τις υπερσύγχρονες κορβέτες Sa’ar 6 οι οποίες θα χρησιμοποιηθούν, μαζί με τα οκτώ ελικόπτερα SH-60F που θα παραλάβει μεταχειρισμένα από το αμερικανικό Ναυτικό, για την άμυνα της ισραηλινής ΑΟΖ και των κοιτασμάτων φυσικού αερίου που έχουν εντοπισθεί σε αυτήν.
Όπως έχουμε αναφέρει και σε προηγούμενη ανάρτησή μας οι τέσσερεις κορβέτες που θα ονομασθούν Magen (Ασπίδα), Oz (Θάρρος), Atzma’ut (Ανεξαρτησία) και Νitzachon (Νίκη) θα ενταχθούν στο ισραηλινό Ναυτικό τα αμέσως επόμενα χρόνια. Σύμφωνα με το πρόγραμμα, το πρώτο αναμένεται να παραδοθεί από την Γερμανία όπου ναυπηγείται τον Νοέμβριο του 2019, το δεύτερο τον Ιούνιο του 2020, ένα ακόμη τον Σεπτέμβριο του ιδίου έτους και το τελευταίο τον Φεβρουάριο του 2021.
Sa’ar 6, η «ασπίδα» των ενεργειακών κοιτασμάτων
 

Η ένταξη των νέων πλοίων στην δύναμη του 13^ου Στολίσκου θα αλλάξει σημαντικά την μορφή του ισραηλινού Ναυτικού, δηλώνει ο Υποναύαρχος Eli Sharvit. Με πλήρωμα 70 ατόμων, η κλάση Sa’ar 6 είναι ταχύτερη και ισχυρότερη από τις εν υπηρεσία κορβέτες Sa’ar 5, διαθέτοντας προηγμένες δυνατότητες που επιτρέπουν την αντιμετώπιση μιας ευρείας γκάμας απειλών κατά των ενεργειακών κοιτασμάτων της χώρας στην Ανατολική Μεσόγειο και άλλων θαλασσίων assets στρατηγικής σημασίας: ισραηλινό ραντάρ πολλαπλών λειτουργιών τεχνολογίας AESA, πυραυλικό σύστημα Naval Iron Dome και βλήματα επιφανείας-αέρος μακράς ακτίνας Barak-8.

Βασισμένα στην εκτοπίσματος 1.840 τόννων κορβέτα Κ130 της Blohm+Voss (κλάση Braunschweig) τα Sa’ar 6 θα είναι ό,τι πιο σύγχρονο θα διαθέτει το Ναυτικό του Ισραήλ καθώς οι δυνατότητες των αξίας 430 εκατ. ευρώ πλοίων του τύπου δεν τα περιορίζουν μόνο σε αμυντικό ρόλο.
Με μήκος 90 μέτρα και εκτόπισμα 2.000 τόνους, η κλάση θα φέρει ένα πυροβόλο των 76 χιλ. Oto Melara Super Rapid, δύο τηλεχειριζόμενες πλατφόρμες με πυροβόλο 30 χιλ. τύπου Typhoon της Rafael, 22 καθέτως εκτοξευόμενα αντιαεροπορικά βλήματα Barak 8 και 10 αντιαεροπορικά βλήματα Tamir του συστήματος άμυνας σημείου C-DOME της Israel Aerospace Industries –ή εναλλακτικώς 12 βλήματα Barak 8 και 20 Tamir– 16 πυραύλους επιφανείας-επιφανείας, δύο τριπλούς τορπιλλοσωλήνες των 324 χιλ. και τέσσερις εκτοξευτές αναλωσίμων. Το δε πίσω τμήμα του πλοίου είναι διαμορφωμένο για επιχειρήσεις ελικοπτέρου βάρους 10 τόννων.

Seahawk, το επικίνδυνο «μακρύ χέρι» των Sa’ar 6
Αντί των AS565MA Panther (Atalef, «Νυχτερίδα» σε ισραηλινή υπηρεσία) που επιχειρούν από το περιορισμένων διαστάσεων ελικοδρόμιο των Sa’ar 5, οι νέες κορβέτες προβλέπεται να αξιοποιήσουν τα οκτώ SH-60F που θα προμηθευτεί το Ισραήλ από τις ΗΠΑ μέσω FSM. Η εν λόγω προμήθεια ενεκρίθη το 2016 καθώς τα ελικόπτερα αποδεσμεύθηκαν από το αμερικανικό ναυτικό εν όψει των νεότερων και ικανότερων MH-60R.
Αν και παλαιότερα σε ηλικία από τα AS565, η απόκτηση των SH-60F ισοδυναμεί με άλμα δυνατοτήτων για το ισραηλινό Ναυτικό. Βασικά παρόμοια με το Blackhawk που ήδη διαθέτει η IAF –κάτι που αποτελεί πλεονέκτημα ως προς την υποστήριξη του τύπου– τα αμερικανικά ελικόπτερα αποτελούν μια υπολογίσιμη πλατφόρμα την οποία οι Ισραηλινοί έχουν σκοπό να κάνουν ακόμη ικανότερη.
Η δυνατότητα χρήσης τους από τις νέες κορβέτες (λόγω του διπλώματος του ουραίου τμήματος θα καταλαμβάνουν λιγότερο πολύτιμο χώρο απ’ ότι τα «Atalef» στις Sa’ar 5) σε συνδυασμό με αναβαθμισμένο πακέτο αισθητήρων βασισμένο στο αντίστοιχο των AS565MA δεν αρκεί για το ισραηλινό Ναυτικό. Πληροφορίες αναφέρουν ότι ήδη αξιολογείται πρόταση για εξοπλισμό των SH-60F με διάφορα οπλικά συστήματα, συμπεριλαμβανομένων των πυραύλων αέρος-επιφανείας Spike της Rafael. Ενδεικτικό των σχεδίων που έχουν οι Ισραηλινοί για τα ελικόπτερα είναι ότι στον κατάλογο των υλικών/παρελκομένων που έχουν υποβάλλει στους Αμερικανούς φιγουράρουν και οκτώ πολυβόλα των 0,50 GAU-16, ισάριθμα πολυβόλα Μ-60D/M-240, οκτώ εσωτερικές εφεδρικές δεξαμενές και 16 εξωτερικές δεξαμενές…

Με την ένταξή τους σε υπηρεσία, τα Seahawk θα αναλάβουν καθήκοντα προστασίας των πλωτών εξεδρών στα ισραηλινά κοιτάσματα φυσικού αερίου, ιδίως στο «Λεβιάθαν» καθώς θεωρούνται πιο ευάλωτες λόγω της μικρής απόστασης (60 μίλια) από τις ισραηλινές ακτές. Άλλες αποστολές θα είναι οι αντιτρομοκρατικές επιχειρήσεις και ο ανθυποβρυχιακός πόλεμος σε συνεργασία με άλλες εναέριες πλατφόρμες, όπως π.χ. τα μη επανδρωμένα Heron 1 της ΙΑΙ που ανήκουν στην Αεροπορία.

Πέραν της απόκτησης των Sa’ar 6, το ισραηλινό Ναυτικό αναβαθμίζει ήδη τις κορβέτες Sa’ar 5 της κλάσης Eilat που βρίσκονται σε υπηρεσία με νέο ραντάρ τεχνολογίας AESA (EL/M-2248 MF-STAR) της ΙΑΙ/Elta και συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου της Elbit Systems αλλά και τις πυραυλακάτους Sa’ar 4.5 (κλάση Nirit). Οι Sa’ar 5 είναι τα μεγαλύτερα σε μέγεθος πολεμικά πλοία που διαθέτει σήμερα το Ισραήλ (το μέγεθος και το εκτόπισμά τους τις κατηγοριοποιεί ως κορβέτες αλλά οι επιχειρησιακές τους δυνατότητες είναι αντίστοιχες σκάφους μεγέθους φρεγάτας) ενώ θεωρούνται ο πιο προηγμένος τύπος πυραυλοφόρου κορβέτας.

Υπενθυμίζεται ότι το κόστος των νέων σκαφών που ναυπηγούνται από την ThyssenKrupp Marine Systems είναι «επιδοτούμενο» κατά 115 εκατ. ευρώ από την γερμανική κυβέρνηση –όπως έγινε και με τα υποβρύχια κλάσης Dolphin ναυπήγησης HDW, το κόστος των οποίων επιδοτήθηκε κατά το 1/3 από το Βερολίνο. Το συνολικό κόστος των Sa’ar 6 εκτιμάται ότι θα ανέλθει στο 1 δις ευρώ καθώς 570 εκατ. ευρώ θα διατεθούν για τον εξοπλισμό των πλοίων με αισθητήρες, Σύστημα Διαχείρισης Μάχης και οπλικά συστήματα ισραηλινής κατασκευής.
Το Ισραήλ εξαρτάται πολύ από την θάλασσα καθώς πάνω από το 90% των εισαγωγών εκτελείται δια θαλάσσης. Συγκριτικά με τον Στρατό και την Αεροπορία το ισραηλινό Ναυτικό είναι μικρό, όμως η αποστολή του είναι τεράστια –ιδίως μετά την επέκταση της ισραηλινής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης από τα 40 στα 150 μίλια.

Μετά την ανακάλυψη του πρώτου κοιτάσματος (Noah North) το 2000 ανοικτά του Ασκελόν, η κυβέρνηση του Τελ Αβίβ άρχισε να βλέπει το φυσικό αέριο όχι μόνο ως μέσον ενεργειακής ανεξαρτησίας αλλά και ως πηγή πλούτου, με την χώρα να καθίσταται εξαγωγέας ενέργειας. Οι ισραηλινές φιλοδοξίες εκτοξεύθηκαν στα ύψη με την ανακάλυψη του κοιτάσματος φυσικού αερίου «Tamar» το 2009 που ήδη αξιοποιείται και του «Leviathan» έναν χρόνο αργότερα, κοιτάσματα τα οποία εκτιμάται ότι είναι 200 και 400 φορές μεγαλύτερα του «Noah North» αντίστοιχα.
 
«Διπλωματία της Κανονιοφόρου» τον 21^ο αιώνα

Υποτίθεται ότι η ποιοτική αναβάθμιση του Ναυτικού γίνεται για την προστασία των κοιτασμάτων από την «Χεσμπόλα» η οποία έχει απειλήσει ευθέως τις πλωτές εξέδρες στην ισραηλινή ΑΟΖ με χρήση ρουκετών Grad και άλλους τύπους πυραύλων μεγαλύτερης εμβέλειας. Όμως η «Χεσμπόλα» δεν είναι η μόνη απειλή στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου.
Την πρώτη εβδομάδα του Φεβρουαρίου, μια τουρκική κορβέτα που έπλεε σε απόσταση περίπου 200 μιλίων από τις ακτές του Ισραήλ, βρέθηκε σε απόσταση μερικών εκατοντάδων μέτρων από μια ισραηλινή κορβέτα Sa’ar 5. Για μερικά λεπτά υπήρξε ένταση ώσπου οι Τούρκοι το ξανασκέφτηκαν και σύμφωνα με ισραηλινές μαρτυρίες «συνειδητοποίησαν ότι παραήταν κοντά και υποχώρησαν διακριτικά».
Η Άγκυρα κατά την προσφιλή τακτική της, απειλεί εκεί που νομίζει ότι την παίρνει. Χτίζοντας ένα ισχυρό Ναυτικό, συνεπικουρούμενο από όλα τα διαθέσιμα μέσα για να υποστηρίξει και να προστατεύσει εάν χρειασθεί δυναμικά τα συμφέροντά του, το Ισραήλ καθιστά κάτι παραπάνω από σαφές ότι δεν πρόκειται να αφήσει τίποτα στην τύχη ή σε «προστάτες» και «συμμάχους». Πάσα ομοιότητα με άλλες χώρες και καταστάσεις είναι… εντελώς συμπωματική.
 
Αλέξανδρος Θεολόγου