Το πρωΐ της 17ης Δεκεμβρίου 1903 μια μικρή ομάδα ανδρών έσπρωξαν μια περίεργη κατασκευή στην απομονωμένη παραλία με τη δυσοίωνη ονομασία Big Kill Devil Hills, σχεδόν 6,4 χιλιόμετρα από το Kitty Hawk της Βόρειας Καρολίνας. Μεταξύ των ανδρών αυτών βρίσκονταν οι αδερφοί Orville και Wilbur Wright, κατασκευαστές ποδηλάτων και ερασιτέχνες εφευρέτες, που με τη βοήθεια των ανδρών του κοντινού κυβερνητικού σταθμού ναυαγοσωστών, εγκατέστησαν την αυτοσχέδια μηχανή σε αυτό που έμελλε να είναι η πρώτη πτήση μηχανοκίνητου αεροσκάφος στην ιστορία.
Ο λόγος για το Flyer I των αδερφών Ράϊτ, μια κατασκευή που βασίστηκε στα σχέδια και την εμπειρία των δοκιμαστικών πτήσεων ανεμοπτέρων από το 1900 ως εκείνη την ημέρα. Πιεζόμενοι από τον ανταγωνισμό άλλων ευρεσιτεχνών της αεροπλοΐας αλλά κυρίως από το πάθος τους για την πτήση, οι αδερφοί Ράϊτ άφησαν τη διεύθυνση της επιχείρησής τους στον υπάλληλο και συνεργάτη τους, Τσάρλυ Τέϋλορ και αφοσιώθηκαν στο πέταγμα ανεμοπτέρων. Το 1903 ένιωσαν σίγουροι για το επόμενο βήμα, την πτήση με μια μηχανοκίνητη κατασκευή. Η σχεδίαση της μηχανής βασίστηκε σε σχέδια των αδερφών αλλά οι λεπτομέρειες αφέθηκαν στον Τέϋλορ, που κατασκεύασε έναν υδρόψυκτο κινητήρα ισχύος 12 ίππων, αρκετά ελαφρύ ώστε να μην επιβαρύνει την πτήση με χρήση αλουμινίου και χαλκού, όταν τα υπάρχοντα σχέδια κρίθηκαν ανεπαρκή. Ο κινητήρας τοποθετήθηκε στο πίσω μέρος ενός μεγεθυμένου ανεμοπτέρου με διπλή πτέρυγα και διπλά πτερύγια σταθεροποίησης εμπρός, και κινούσε δύο αντίθετης διεύθυνσης έλικες, επίσης σχεδιασμένους από τους Ράϊτ. Ο πιλότος θα ξάπλωνε πρόσθια στο μέσον του αεροσκάφους, κοιτώντας εμπρός και θα κατηύθυνε το αεροσκάφος από ένα πηδάλιο εφαρμοσμένο στο γοφό του.
Στις 17 Δεκεμβρίου, οι αδερφοί Ράϊτ τοποθέτησαν μια ράγα επίτευξης αρχικής ώσης με καταπέλτη και στρέφοντας το Flyer I κόντρα στον άνεμο που φυσούσε με ταχύτητα 32 χλμ/ώρα εκείνο το πρωΐ, πέτυχαν την πρώτη πτήση μηχανοκίνητου μέσου βαρύτερου του αέρος ανοίγοντας ένα νέο κεφάλαιο στην αεροπορική ιστορία. Το Flyer παρουσίασε πολλά προβλήματα σταθερότητας, αδυναμία ελιγμών αλλά κατόρθωσε να αφήσει το έδαφος 4 φορές εκείνο το πρωϊνό διανύοντας διαδοχικά 37 μέτρα την πρώτη φορά (ούτε καν το μήκος των φτερών ενός Boeing 747), 53, 61 και τελικά 260 μέτρα ελάχιστα πάνω από το έδαφος στην ερημική παραλία προτού προσγειωθεί “βαριά” και υποστεί ζημιές πέραν επισκευής. Σήμερα, το ιστορικό αεροσκάφος, αφού γλύτωσε από καταστροφές και τον κίνδυνο να πεταχτεί από τους ίδιους τους Ράϊτ, αγοράστηκε και εκτίθεται στο Εθνικό Μουσείο Αεροπορίας και Διαστήματος του ινστιτούτου Smithsonian.
