Το 1424, στο απόγειο του Εκατονταετούς Πολέμου μεταξύ των μεγάλων βασιλείων και πριγκηπάτων της Μεσαιωνικής Ευρώπης, συγκρούονται οι στρατοί των βασιλέων Ερρίκου του 7ου της Αγγλίας και του “δελφίνου” (που δεν είχε ακόμα επίσημα αναγνωριστεί ως βασιλέας της Γαλλίας), Καρόλου του 7ου. Η σύγκρουση συνέβη λίγα χρόνια μετά την γαλλική καταστροφή στο Αζινκούρ το 1415, με τους Γάλλους να καταδιώκουν τον αγγλικό στρατό στα όρια της επικράτειάς τους στη βόρεια Γαλλία. Το «δεύτερο Αζινκούρ», όπως το αποκάλεσαν οι Άγγλοι, έλαβε χώρα όταν ένας Αγγλικός στρατός 8-9.000 ανδρών αντιμετώπισε έναν στρατό Γάλλων, Σκώτων και Μιλανέζων, 14-16.000 ανδρών, στη Νορμανδία.
Ο δελφίνος Κάρολος είχε αποκληρωθεί από τον πατέρα του, βασιλιά της Γαλλίας Κάρολο τον 6ο το 1420, με την αγγλογαλλική συνθήκη της Τρουά, που κληροδοτούσε τα εδάφη που κατέλαβαν οι Άγγλοι μετά το Αζινκούρ στο βρετανικό στέμμα και το κυριότερο, παραχωρούσε στον Ερρίκο και τους απογόνους του τον θρόνο της Γαλλίας. Η συνθήκη, κατά τη ήθη της εποχής, σφραγίστηκε με το γάμο της κόρης του Γάλλου βασιλιά, Αικατερίνης των Βαλουά, με τον Ερρίκο. Η απόφαση αυτή του ετοιμοθάνατου Καρόλου συντάραξε και εξαγρίωσε τους Γάλλους από άκρη σε άκρη.
Η συνέχεια στο Military History