Ο δούκας της Λωραίννης, Φραγκίσκος του Γκιζ, κατορθώνει να καταλάβει με το εκστρατευτικό του σώμα το φρούριο του Καλαί, τερματίζοντας έτσι την παρουσία των Βρετανών στην ηπειρωτική Ευρώπη.
Το στρατηγικά τοποθετημένο Καλαί, ήλεγχε το στενότερο πέρασμα της θάλασσας της Μάγχης και είχε από καιρό τραβήξει την προσοχή των βασιλέων της Αγγλίας, που το κατείχαν από τον Εκατονταετή Πόλεμο 200 χρόνια πριν, με τη μάχη του Κρεσύ. Αποτελούσε κατεξοχήν εφαλτήριο των Βρετανών σε κάθε σχεδόν επέμβαση ή εκστρατεία στην ηπειρωτική Ευρώπη έναντι των Γάλλων ή των Ισπανών (λόγω της γειτνίασης με την ισπανική Φλάνδρα). Το 1477 η μάχη του Νανσύ σήμανε την συντριβή του δουκάτου της Βουργουνδίας από τη Γαλλία με τη σφαγή του Καρόλου του Τολμηρού και την ενσωμάτωση στο γαλλικό στέμμα της επαρχίας του Πικαρντύ, περιχαρακώνοντας το Καλαί και περιορίζοντας κάθε αγγλική πρωτοβουλία. Η αντίστροφη μέτρηση είχε αρχίσει…
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ – 5 Ιανουαρίου 1477: Μάχη του Νανσύ, τόλμη και απερισκεψία γεννούν μια διαμάχη 450 χρόνων
Παρόλα αυτά, οι Γάλλοι βασιλείς έδειχναν να στρέφουν την προσοχή τους στην Ιταλία, εκτοξεύοντας 10 εκστρατείες και πολέμους κατά της Βορείου Ιταλίας. Ο Φραγκίσκος του Γκιζ ετοιμαζόταν με τον στρατό του των 25 χιλιάδων για μία ακόμα τέτοια προσπάθεια, όταν η Ισπανία, προκειμένου να χαλαρώσει την γαλλική πίεση στην Ιταλία, συμμάχησε με τους Άγγλους και εκτόξευσε επιθέσεις στη Βόρεια Γαλλία. Νίκη τους εκεί θα σήμαινε ακύρωση των γαλλικών προσπαθειών στην Ιταλία για τους Ισπανούς και επέκταση της ζώνης ευθύνης των Άγγλων στο Πικαρντύ και εξασφάλιση του λιμένος του Καλαί. Στις μάχες του Κερεσόλ (1544) και ιδίως του Σεν Κεντάν (1557) οι Ισπανοί υπερίσχυσαν και ο Γάλλος βασιλιάς είδε τον στρατό του να αποδεκατίζεται και τους καλύτερους διοικητές του να σκοτώνονται.
Με τον δρόμο για το Παρίσι ανοιχτό στον διπλό εχθρό, ο δούκας ντε Γκιζ διατάχθηκε να στραφεί με τον στρατό του από την Ιταλία στο Πικαρντύ. Μετά από μια αποτυχημένη έφοδο στο Καλαί το 1557, ο γαλλικός στρατός επέστρεψε. Οι βιαστικά και με κόστος κατασκευασμένες αγγλικές οχυρώσεις της πόλης δεν κατόρθωσαν να αντισταθούν στη νέα έφοδο. Η γαλλική εμπροσθοφυλακή έφτασε την Πρωτοχρονιά στις παρυφές και από την 3η αφίχθη το πυροβολικό. Στις 7 Ιανουαρίου ξεκίνησε η έφοδος κατά των τειχών, που κυριολεκτικά διέλυσε τις άμυνες της φρουράς των 2,500 Άγγλων. Ο φρούραρχος, Τόμας βαρώνος του Γουέντγουωρθ, παρέδωσε τα κλειδιά και μια βρετανική παρουσία 200 ετών στη Βόρειο Γαλλία έληξε οριστικά.
