ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ -10 Απριλίου 1741: Μάχη του Μόλβιτς, η πρώτη νίκη του Φρειδερίκου της Πρωσσίας

Στην πρώτη μάχη του νεαρού βασιλιά της Πρωσσίας Φρειδερίκου του Β΄και μια από τις πρώτες συγκρούσεις του πολέμου της Αυστριακής Διαδοχής, ο πρωσσικός στρατός νικά τον αυστριακό και κερδίζει την επαρχία της Σιλεσίας.
Ο πόλεμος της Αυστριακής Διαδοχής είχε ξεσπάσει με τον θάνατο του αυτοκράτορα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, Καρόλου του 6ου, το 1740. Σε μια εποχή που η κοινωνική και διεθνής ειρήνη βασίζονταν στην ορθή και αδιαμφισβήτητη εξουσία των βασιλικών οίκων, ο θάνατος του ηγεμόνα του ισχυρότερου κράτους της Ευρώπης χωρίς να αφήσει αρσενικούς απογόνους συντάραξε συθέμελα την ειρήνη μεταξύ των βασιλείων.
Η Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, στην ουσία τα βασίλεια της Αυστρίας και Ουγγαρίας, προϊστατο μιας χαλαρής Συνομοσπονδίας γερμανικών πριγκηπάτων, βασιλείων και ηγεμονιών που εξέλεγαν τον αυτοκράτορα ως επιτηρητή εδώ και 300 χρόνια. Όμως ο θάνατος του Καρόλου και η στέψη της κόρης του, Μαρίας Θηρεσίας, προκάλεσε σοβαρές αντιδράσεις μεταξύ των άλλων ισχυρών βασιλείων, κυρίως της Πρωσσίας, της Βαυαρίας και της Σαξωνίας. Τα βασίλεια ακολουθούσαν τον Σάλιο Νόμο που σήμαινε πως μόνο αρσενικοί απόγονοι θα διαδέχονταν τους ηγεμόνες αλλά ο Κάρολος από το 1713 είχε περάσει μια τροπολογία που καταργούσε τον παλιό νόμο και επέτρεπε τη διαδοχή του από την κόρη του.
Αυτό όμως δεν ήταν αρκετό, όταν τόσα πολλά εξαρτώνταν από την εξουσία και οι μισοί Γερμανοί ηγεμόνες βάδισαν με τους στρατούς τους εναντίον των άλλων μισών συνάπτοντας συμμαχίες με ισχυρά κράτη εκτός της αυτοκρατορίας, τη Βρετανία, τη Γαλλία, τη Ρωσία και τη Σουηδία, μετατρέποντας γρήγορα μια αμφιλεγόμενη σύγκρουση σε πανευρωπαϊκό πόλεμο.

Το 1741, ο νεαρός Φρειδερίκος της Πρωσσίας εισέβαλε στη Σιλεσία. Η τελευταία είχε πλούσια ορυχεία και οι βιομηχανίες υφασμάτων της παρήγαγαν το 10% του πλούτου της αυτοκρατορίας. Γρήγορα ο Φρειδερίκος θα αντιμετώπιζε έναν ισχυρό αυστριακό στρατό. Τον Απρίλιο του 1741, μέσα από ένα ιδιαίτερα κρύο πρωϊνό και πυκνό χιόνι στις πεδιάδες γύρω από το Mollwitz (σημερινό Małujowice, της Νοτιο-Δυτικής Πολωνίας) ο πρωσσικός στρατός προέλασε και έλαβε θέσεις αθόρυβα μόλις 2,000 βήματα από το στρατόπεδο των Αυστριακών. Οποιοσδήποτε διοικητής θα επετίθετο αιφνιδιαστικά αλλά ο Φρειδερίκος ήταν άπειρος, απεχθανόμενος το στρατιωτικό επάγγελμα για χρόνια παρά τις προσπάθειες του πατέρα του.
Με τους Αυστριακούς να ξυπνάνε και να λαμβάνουν βιαστικά θέσεις, οι Πρώσσοι άρχισαν να προελαύνουν αργά. Μια ξαφνική επίθεση του αυστριακού ιππικού στο δεξί της πρωσσικής παράταξης έτρεψε το πρωσσικό ιππικό σε φυγή και άφησε τα πλευρά του πεζικού του εκτεθειμένα. Με το φάσμα της ήττας ήδη να καλύπτει τους Πρώσσους, ο Φρειδερίκος φυγαδεύτηκε αφήνοντας τη διοίκηση του στρατού στον έμπειρο στρατηγό κόμητα Σβέριν. Η ψυχραιμία του τελευταίου και η σιδηρά πειθαρχία και εκπαίδευση του πεζικού που ο βασιλιάς Φρειδερίκος-Γουλιέλμος είχε φροντίσει για χρόνια, απέδωσε την κρίσιμη ώρα.

Χωρίς να σπάσουν τους σχηματισμούς τους, τα πρωσσικά συντάγματα έκαναν μεταβολή και άνοιξαν πυρ ομαδόν κατά των Αυστριακών ιππέων αποδεκατίζοντάς τους. Ανήμπορο να οργανωθεί για επέλαση το αυστριακό ιππικό που απειλούσε τα πλευρά του στρατού υποχώρησε αφήνοντας τους Πρώσσους, που είχαν πλησιάσει αρκετά, να ασχοληθούν με το εχθρικό πεζικό. Με ρυθμούς βολής 4-5 βολών το λεπτό έναντι το πολύ 2 από τους Αυστριακούς, η παράταξη των τελευταίων διαλύθηκε κάτω από τα καταστρεπτικά πυρά και κατέρρευσε. Οι Πρώσσοι είχαν 5,000 σχεδόν νεκρούς και τραυματίες -το ένα τέταρτο της δύναμής τους- έναντι 4,500 Αυστριακών αλλά η πρώτη νίκη ήταν δική τους και μαζί τους και η Σιλεσία. Ο Φρειδερίκος ορκίστηκε να μην εγκαταλείψει ποτέ ξανά τον στρατό του, υπόσχεση που κράτησε τα επόμενα 45 χρόνια ενώ αναγνώρισε την απειρία του και την συμβολή του στρατηγού του, λέγοντας “ο Σβέριν ήταν το σχολείο μου”.