Σε μια σπάνια περίπτωση, όπου ιππικό ενεπλάκη σε κατά παράταξη μάχη με πολεμικά πλοία, ο Ίαν Βίλεμ ντε Βίντερ (Jan Willem de Winter) οδήγησε μια γαλλική δύναμη στο ακρωτήριο του Ντεν Χέλντερ, στα βόρεια της Ολλανδίας τη νύχτα της 23ης Ιανουαρίου 1795, κατά τη διάρκεια της Ολλανδικής Εκστρατείας.
Ο Βίντερ, Ολλανδός αξιωματικός του ναυτικού, πρόσφυγας στη Γαλλία, συμμετείχε στην εκστρατεία του γάλλου στρατηγού Πισεγκρού στις Κάτω Χώρες βάσει πληροφοριών ότι μια ισχυρή δύναμη στόλου είχε αποκλειστεί από τον καιρό στον ρηχό κόλπο του Ντε Χέλντερ απέναντι από τη νησίδα Τέξελ (σήμερα η περιοχή είναι η κλειστή λιμνοθάλασσα Waddenzee, που εκείνη την εποχή λεγόταν Zuiderzee).
Ο Βίντερ διέταξε τον αντισυνταγματάρχη Λουί Ζοζέφ Λαΰρ να οδηγήσει μια ίλη του 8ου συντάγματος Ουσσάρων μετακινώντας σε κάθε άλογο κι έναν τυφεκιοφόρο του 15ου συντάγματος πεζικού της γραμμής. Καλπάζοντας στο παγωμένο βράδυ, οι Γάλλοι είδαν τα πλοία του ολλανδικού στόλου ακινητοποιημένα στον πάγο και προχώρησαν αθόρυβα με προσοχή (οι ιππείς είχαν τυλίξει τις οπλές των αλόγων με ύφασμα). Αποτέλεσμα, οι Ολλανδοί αιφνιδιάστηκαν πλήρως και ο Λαΰρ αιχμαλώτισε 14 πολεμικά, αρκετά εμπορικά, 850 κανόνια, τον Ολλανδό ναύαρχο και τα πληρώματα των πλοίων, χωρίς ούτε μία απώλεια.
