Με το σχέδιο εισβολής του Ναπολέοντα στην Βρετανία να έχει ακυρωθεί στην πράξη (γεγονός που τον οδήγησε να εκτρέψει τη Μεγάλη Στρατιά από τις ακτές του Καλαί προς το κέντρο της Ευρώπης τσακίζοντας τους Ρώσους και τους Αυστριακούς στο Αούστερλιτς), ο ναύαρχος Οράτιος Νέλσων επιδίωξε μια αποφασιστική σύγκρουση. Μια που θα οδηγούσε στην ολοκληρωτική καταστροφή των γαλλικού και ισπανικού στόλων ώστε να εξαλείψει την απειλή που συνέχιζαν να αποτελούν.
Ο γαλλικός στόλος του ναυάρχου ντε Βιλνέβ, αφού κατόρθωσε να ξεφύγει της προσοχής του βρετανικού στη Μεσόγειο, ενώθηκε με τον ισπανικό και προωθήθηκε προς την Καραϊβική. Ο Νέλσων επίτηδες άφησε χαλαρό τον έλεγχο, ελπίζοντας στην έξοδο των δύο στόλων και την εμπλοκή τους σε μια αποφασιστική σύγκρουση.
Παρά την κατωτερότητα του Γάλλου ναυάρχου και των πληρωμάτων του σε σχέση με τα βρετανικά, ο Βιλνέβ διαπέρασε και πάλι το δίκτυο του βρετανικού στόλου, που διασκορπίστηκε από καταιγίδες και κατέπλευσε στο Καντίθ της Ισπανίας σε μια προσπάθεια επανένωσης με ανεξάρτητες γαλλικές μοίρες. Εκεί τον βρήκε ο Νέλσων με 33 πολεμικά, σε στατική διάταξη 41 πλοίων με τα πλευρά τους εκτεθειμένα.
Η συνέχεια στο Military History
