Ένα έτος μετά την ανακήρυξή του σε αυτοκράτορα, ο Ναπολέων Βοναπάρτης αντιμετωπίζει τους ενωμένους στρατούς Αυστρίας και Ρωσίας στο Αούστερλιτς της αυστριακής Μοραβίας (στη σημερινή Τσεχία). Υστερώντας αριθμητικά (67.000 άνδρες έναντι 86.000), θα κατορθώσει μέσα από ένα προσεκτικά οργανωμένο σχέδιο παραπλάνησης, να παγιδεύσει τους εχθρικούς στρατούς και να τους καταστρέψει.
Το 1805, ο Ναπολέων Βοναπάρτης βρίσκεται φαινομενικά στο απόγειο της δόξας του. Νικητής των εκστρατειών στην Ιταλία με κορύφωση τη μάχη του Μαρένγκο, είχε ανακηρυχθεί βασιλιάς της Ιταλίας, είχε κατορθώσει να ελέγξει την πολιτική κατάσταση στη Γαλλία και να εξοβελίσει κάθε αντίσταση στο εσωτερικό και στο εξωτερικό. Επόμενος στόχος του ήταν η Βρετανία, ο μοναδικός αντίπαλος που αντιστεκόταν στην μετεωρική άνοδό του.
Ο Ναπολέων είχε αναδιοργανώσει τον στρατό του συγκεντρώνοντας 180.000 περίπου εμπειροπόλεμους άνδρες στη βόρεια Γαλλία για εισβολή στο βρετανικό έδαφος αλλά όσο ο βρετανικός στόλος έλεγχε τα στενά της Μάγχης, η εισβολή θα έπρεπε να περιμένει. Ο Ναπολέων είχε δώσει εντολές στον διοικητή του γαλλικού στόλου, ναύαρχο ντε Βιλνέβ, να εκτελέσει ένα περίπλοκο σχέδιο παραπλάνησης. Εκκινώντας από τα λιμάνια της Μεσογείου, ο γαλλικός στόλος θα κατευθυνόταν στον Ατλαντικό ωκεανό προσποιούμενος εισβολή στις Ολλανδικές Αντίλλες που θα διέκοπταν το εμπόριο με την Αμερική. Ο βρετανικός στόλος θα τον ακολουθούσε και τότε, ο γαλλικός, αφού διέφευγε της προσοχής του, θα ενώνονταν με τον ισπανικό στόλο που είχε πρόσφατα συνταχθεί στο πλευρό της Γαλλίας και μαζί θα έπλεαν στο Βορρά, όπου θα διεκπεραίωναν ανενόχλητοι τη γαλλική στρατιά εισβολής στο Βρετανικό έδαφος.
Η συνέχεια στο Military History
