Περίπου 20.000 Βρετανοί και 35.000 Ισπανοί υπό τον στρατηγό Άρθουρ Γουέλσλι συγκρούονται με 46.000 Γάλλους στην Ταλαβέρα ντε λα Ρέϋνα, νοτιοδυτικά της Μαδρίτης. Πρόκειται για μια κρίσιμη καμπή στον πολύχρονο πόλεμο στην Ιβηρική χερσόνησο, που έχει συμπαρασύρει τέσσερα από τα ισχυρότερα έθνη της Ευρώπης, μετά την γαλλική επέμβαση στην Ισπανία.
Ο Ναπολέων είχε παρέμβει στα εσωτερικά της παραπαίουσας υπερδύναμης απομακρύνοντας τους διεφθαρμένους βασιλείς της, Κάρλος τον Δ΄ και τον γιό του Φερνάντο τον Ζ΄ του οίκου των Βουρβόνων, αντικαθιστώντας τους με τον αδερφό του, Ιωσήφ Βοναπάρτη και την ισχύ των γαλλικών όπλων. Όμως, όταν ισπανικά και γαλλικά στρατεύματα εισέβαλαν στην Πορτογαλία, τότε ξεκίνησε ο μεγαλύτερος πόλεμος φθοράς για τη Γαλλία.
Ως ο αρχαιότερος εν ισχύ σύμμαχος της Βρετανίας, η Πορτογαλική βασιλική οικογένεια διέφυγε με το θησαυροφυλάκιο στην Βραζιλία και ένα ισχυρό βρετανικό εκστρατευτικό σώμα αποβιβάστηκε στα πορτογαλικά παράλια. Η βρετανική κίνηση έγινε όχι τόσο για υποστήριξη των συμμάχων της όσο γιατί υπήρχε η νοσηρή πρόβλεψη πως μια κυριαρχία του Βοναπάρτη στην Ισπανία και στην Πορτογαλία θα απέκοπτε τη Βρετανία από τη Μεσόγειο και θα χάριζε στον Ναπολέοντα έναν από τους ισχυρότερους στόλους στην Ευρώπη, για να μην αναφερθούμε σε νέα στρατεύματα για τις κατακτήσεις του.
Η συνέχεια στο Military History
