Επανάσταση κατά του βασιλιά Όθωνα ξεσπά στο Ναύπλιο με αίτημα την αναμόρφωση του πολιτεύματος, τη διάλυση της Βουλής και τη συγκρότηση Εθνοσυνέλευσης.
Το μίσος κατά των Βαυαρών, που ανδρώθηκε επί της μισητής Αντιβασιλείας, άρχισε να βρίσκει πολλούς οπαδούς και εκφραστές μετά την ανάληψη της βασιλείας από τον ενήλικο -πλέον- βασιλιά Όθωνα. Μέχρι τότε, λαός και επιφανείς άνδρες έτρεφαν την ελπίδα πως η περίοδος της αντιβασιλείας ήταν προσωρινή (ασφαλώς ήταν) και η ανάληψη των καθηκόντων από τον νεαρό βασιλιά θα έφερνε επιτέλους τον πολυπόθητο αέρα ελευεθερίας και ενεργούς συμμετοχής στα κοινά από τους Έλληνες, κυρίως με την απόδοση ενός Συντάγματος.
Η άνοδος του Όθωνα στην εξουσία δεν άλλαξε ωστόσο τόσα πολλά. Μάλλον οι ευσεβείς πόθοι είχαν αυξηθεί σε υπέρμετρο βαθμό. Αρνούμενος να δώσει Σύνταγμα, να χαλαρώσει τους φόρους ή να περιορίσει τουλάχιστον τους περιορισμούς, ο Όθωνας έδειξε ένα πρόσωπο στυγνού συνεχιστή της διακυβέρνησης των Βαυαρών. Στα χρόνια που πέρασαν πολλοί αντιφρονούντες εξορίζονταν στο Ναύπλιο, που έτσι είχε γεμίσει με ενεργούς αντιπολιτευτές της βαυαρικής βασιλείας. Στις 1/13 Φεβρουαρίου 1862 -δύο μέρες νωρίτερα από όσο υπολογισζόταν, ξέσπασε το Ναύπλιο στάση που θα ονομαστεί “Ναυπλιακά”.
Η επανάσταση θα λάβει διαστάσεις και θα τύχει της στήριξης των δημοτικών αρχών και των λαϊκών στρωμάτων. Ο Όθωνας θα κινητοποιήσει τον στρατό, που θα κυκλώσει και θα εξαναγκάσει τους επαναστάτες σε παραίτηση (θα τους αμνηστεύσει μετά πλην των πρωταιτίων που θα φυγαδευτούν στη Σμύρνη) μετά από αρκετές συγκρούσεις –όχι χωρίς απώλειες. Η πτώση του Όθωνα από το θρόνο θα επέλθει τον Οκτώβριο μετά από νέο επαναστατικό κίνημα εναντίον του.
