[Ελληνο-Τουρκικός Πόλεμος του 1897] Με παρέμβαση των Μεγάλων Δυνάμεων, και συγκεκριμένα του τσάρου Νικολάου του 2ου προς τον σουλτάνο Αβδούλ Χαμίντ, επιτυγχάνεται κατάπαυση του πυρός στο ελληνοτουρκικό μέτωπο και τα στρατεύματα σταματούν κάθε δραστηριότητά τους.
Οι Τούρκοι είχαν προελάσει ήδη και καταλάβει ολόκληρη τη Θεσσαλία, ενώ ετοιμάζονταν για νέα επίθεση προς Λαμία, όταν έφτασαν οι διαταγές της εκκεχειρίας. H συμφωνία υπογράφηκε στο χωριό Ταράτσα. Στο μέτωπο της Ηπείρου, που ήταν μικρότερο και πιο απομονωμένο, οι ελληνικές δυνάμεις σημείωσαν κάποιες επιτυχίες στον τομέα Άρτας-Πέτα.
Ο πόλεμος είχε τελειώσει! Μέσα σε ένα μήνα και δυο μέρες, οι συνολικές απώλειες για την ελληνική πλευρά ήταν 672 νεκροί, 2.383 τραυματίες και 252 αιχμάλωτοι και για την τουρκική 1.111 νεκροί, 3.238 τραυματίες και 15 αιχμάλωτοι. Οι απώλειες ήταν πραγματικά μεγάλες, αν ληφθεί υπόψη ότι η συνολική παρατακτέα δύναμη του Ελληνικού Στρατού στο μέτωπο έφτασε τους 38,000 άνδρες περίπου, από τους 75,000 που συγκεντρώθηκαν, χωρίς να υπολογίσουμε τους 2,000 Ιταλούς “Γαριβαλδίνους” εθελοντές. Οι τουρκικές απώλειες, αν και μεγαλύτερες, είναι μάλλον μικρές αν σκεφτούμε ότι ήταν ο επιτιθέμενος σε όλες σχεδόν τις περιπτώσεις, θέση που πάντα επιφέρει φθορά.
Επίσημη συνθήκη που θα υπογραφεί τον Νοέμβριο θα αποκαταστήσει το συνοριακό καθεστώς στα προ του πολέμου όρια (status quo ante bellum) και θα επιβάλλει σημαντικές χρηματικές επανορθώσεις προς την Τουρκία ύψους 4 εκατομμυρίων τουρκικών λιρών, τις οποίες η Ελλάδα αδύναμη να τις πληρώσει, θα δανειστεί από το εξωτερικό για άλλη μια φορά τιθεμένη υπό διεθνή οικονομικό έλεγχο. Τα μονοπώλια που επιβλήθηκαν στον καπνό, το τσιγαρόχαρτο, το αλάτι, το πετρέλαιο, τα σπίρτα και τα τραπουλόχαρτα ως αποτέλεσμα του ελέγχου θα διατηρηθούν μέχρι την είσοδο της Ελλάδας στην ΕΟΚ το 1981.
Μια θετική εξέλιξη θα είναι η αποχώρηση των τουρκικών δυνάμεων από την Κρήτη, το επόμενο έτος και η θέση της σε καθεστώς αυτονομίας υπό τον πρίγκηπα Γεώργιο.
Θετικό ήταν ακόμα, πως μέσα στη δυστυχία του, το ελληνικό στοιχείο αφυπνίστηκε και έθεσε σε διαδικασία αναθεώρησης πολλά στοιχεία. Στα επόμενα χρόνια, μαζί με τις λαϊκές κραυγές για αναδιάρθωση (ουσιαστικά των πάντων), ερασιτεχνικά άρθρα στις εφημερίδες και τους συλλόγους-καφενεία για τις “μαγικές” λύσεις στα προβλήματα που οδήγησαν στην ήττα, νέες δυνάμεις θα αναδυθούν και θα προετοιμάσουν το μέλλον για το 1909 και το 1912-13.
