[2ος Πόλεμος των Μπόερ] – Οι Βρετανοί εισέρχονται στην Πραιτόρια.
H δεύτερη σύγκρουση μεταξύ Βρετανίας και των ανεξαρτήτων κρατών των Ολλανδών αποίκων Μποερ (το Ελεύθερο κράτος της Οράγης και η Δημοκρατία του Τρανσβάαλ) ξεκίνησε με βρετανική προτροπή αλλά εξελίχθηκε απρόοπτα, τουλάχιστον στην αρχή.
Ο πρώτος πόλεμος είχε ξεκινήσει το 1880 αμέσως μετά την επικράτηση των Βρετανών επί των Ζουλού με την κυριαρχία τους να απλώνεται σε ολόκληρη σχεδόν την Νότιο Αφρική και την προσπάθειά τους να εφαρμόσουν μιας μορφής «συνομοσπονδία» υπό την ηγεμονία τους. Οι ολλανδικής καταγωγής Μπόερ αντέδρασαν και αν και δεν διέθεταν σύγχρονο οπλισμό, συνοχή και πειθαρχία τακτικού στρατού, όπως οι Βρετανοί, κατόρθωσαν με την άριστη γνώση του εδάφους, την ορθή διοίκηση στα κατώτερα κλιμάκια και ανορθόδοξο τρόπο σκέψης να καταφέρουν επώδυνες ήττες στους Βρετανούς που μετά από λίγους μήνες υπέγραψαν ανακωχή.
20 χρόνια μετά, οι Βρετανοί παραβίασαν τις συμφωνίες της ανακωχής και επέδειξαν ανελαστικότητα στις διαπραγματεύσεις με αποτέλεσμα οι Μπόερ να πάρουν το δρόμο του πολέμου εκτοξεύοντας προληπτικά χτυπήματα πολιορκώντας τις φρουρές της Λέϊντισμιθ, Μάφεκινκ και Κίμπερλυ.
Η άφιξη σοβαρών βρετανικών ενισχύσεων ανέτρεψε τελικά τις ισορροπίες, επιτρέποντας όχι μόνο τη λύση των πολιορκιών των πόλεων αλλά και την εκτόξευση επιθετικής κίνησης στο Τρανσβάαλ και την κατάληψη της πρωτεύουσάς του, Πραιτόρια.
Αν αυτές οι δύο φάσεις αποδείχθηκαν οι πιο δραματικές του πολέμου, ήταν επίσης και οι πιο σύντομες. Για τα επόμενα δύο χρόνια, οι Βρετανοί θα αντιμετωπίσουν έναν αδυσώπητο ανταρτοπόλεμο από τους Μπόερ που ενέδρευαν απομονωμένες φρουρές και φάλαγγες ανεφοδιασμού, κατέστρεφαν τηλεγραφόξυλα και κατέκαιαν αποθήκες και το σιδηροδρομικό δίκτυο των Βρετανών.
Οι τελευταίοι απάντησαν με μια εκστρατεία καμμένης γης που επέβαλε ο στρατηγός Κίτσενερ και εκκενώσεις πληθυσμών που κλείνοταν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης για να στερηθούν οι μάχιμοι Μποερ τις πηγές πληροφοριών και ανεφοδιασμού τους. 22 χιλιάδες Βρετανοί και 6,000 Μποερ πολεμιστές καθώς και 46 χιλιάδες άμαχοι θα πεθάνουν πριν τελικά η σύρραξη λήξει για τους περισσότερους (αλλά όχι όλους που θα συνεχίσουν το αντάρτικο για άλλα δέκα χρόνια).
