[Πρώτος Βαλκανικός Πόλεμος] – Η 1η Σερβική Στρατιά κατανικά τα οθωμανικά στρατεύματα και κυριαρχεί στη Βορειοδυτική Μακεδονία.
Η οθωμανική Στρατιά του Βαρδάρη υποχώρησε μετά την ήττα της στο Κουμάνοβο, τρείς εβδομάδες πριν και οργανώθηκε αμυντικά πέριξ της Βίτολα (Μοναστήρι, πόλη που ίδρυσε ο Φίλιππος ο Β΄ ως Ηράκλεια Λυγκηστίς). Ο Σερβικός στρατός την καταδίωξε και δέχτηκε το καταιγιστικό μπαράζ του οθωμανικού πυροβολικού μέχρι το δικό του πυροβολικό να φτάσει και να οργανωθεί.
Στις 16 Νοεμβρίου ο σερβικός βομβαρδισμός ξεκίνησε και σε δύο μέρες κατόρθωσε να σιγήσει τις οθωμανικές πυροβολαρχίες επιτρέποντας την επίθεση του πεζικού. Το σερβικό δεξιό διέσπασε τις άμυνες της πόλης οδηγώντας στην κατάρρευση της τουρκικής στρατιάς, που υποχώρησε. Ολόκληρη η επαρχία έπεσε στα χέρια των Σέρβων, μαζί με την πόλη της Οχρίδας.
Πολλοί στο σερβικό επιτελείο και κυβέρνηση απαίτησαν τη συνέχιση της προέλασης προς Θεσσαλονίκη αλλά ο στρατάρχης Ράντομιρ Πούτνικ το απέρριψε κατηγορηματικά. Η απειλή της Αυστρο-Ουγγαρίας ήταν ήδη έντονη και η παρουσία σερβικού στρατού στη Θεσσαλονίκη, όπου ήδη υπήρχαν ελληνικά και βουλγαρικά στρατεύματα θα δυναμίτιζε το πνεύμα της βαλκανικής συμμαχίας πριν ο πόλεμος τελειώσει και ενώ η αξία της ήταν πιο χρήσιμη από ποτέ.
Ωραίο ιστορικό θέμα, αλλά ας διατηρήσουμε τις ονομασίες της εποχής.
“…εκδιώκουν τους Τούρκους από την Παιονία” είναι το ακριβές.
Η Βόρεια Μακεδονία μας προέκυψε πρόπερσι.
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%B1%CE%B9%CE%BF%CE%BD%CE%AF%CE%B1
Αγαπητέ RZA,
Καταρχήν, ευχαριστούμε για τα καλά σου λόγια! Κάνουμε μια προσπάθεια να γράψουμε και για τις νίκες των συμμάχων μας κατά του Βαλκανικούς, μαζί με τις δικές μας φυσικά, για να δώσουμε μια πιο σφαιρική εικόνα του πολέμου που εκδίωξε τους Οθωμανούς από την Ευρώπη και έφτιαξε την Ελλάδα όπως είναι σήμερα.
Δεύτερον, αυτό που “προέκυψε” πρόπερσι δεν μας απασχόλησε, όταν γραφόταν ο τίτλος του άρθρου, ούτε έχει βέβαια καμία σχέση. Η γεωγραφική περιοχή της Μακεδονίας ήταν ένας πολύ ευρύτερος χώρος από τον οποίο πήραν και οι τρεις νικητές κομμάτι. Γράφουμε βόρεια Μακεδονία όπως θα γράφαμε βόρεια Πελοπόννησος.
Τις φαντασιοπληξίες μερίδας του πολιτικού χώρου της γειτονικής χώρας (που ατυχώς κυριάρχησαν στην εξουσία και εξακολουθούν να ταλαιπωρούν τον λαό της χώρας) ούτε τις ασπαζόμαστε ούτε τις λαμβάνουμε υπόψιν. Προσωπικά θεωρώ πως αν εξέλιπαν, θα ήμασταν ως λαός ο καλύτερος σύμμαχός τους αλλά… φευ! Η χρήση του όρου Παιονία, ανάγεται στα αρχαία χρόνια και μάλλον δεν τον θυμόταν κανείς την εποχή των Βαλκανικών πολέμων.
Σας ευχαριστώ πολύ για την απάντησή σας. Σκοπός μου δεν ήταν αν σας διορθώσω αλλά να εκφράσω την προσωπική μου αντίθεση στη χρήση του προσδιορισμού Β. Μακεδονία…
Ενδεχομένως έχετε δίκιο για τον όρο Παιονία, αν και έχω την εντύπωση πως εμφανίζεται σε ελληνικούς χάρτες, προφανώς σαν αντίδραση στην γιουγκοσλαβική προπαγάνδα.
Ίσως έπρεπε να αναφερθώ σε Βαρδαρία ή Vardarska, όπως αναφέρεται επισήμως προπολεμικά.
Να διευκρινίσω πως η αντίθεση μου δεν είναι στον προσδιορισμό της γείτονος ως Β. Μακεδονίας αλλά στην αναγνώριση της “μακεδονικής” εθνότητας και της “μακεδονικής” γλώσσας.
Σας ευχαριστώ με τη σειρά μου που το βλέπετε τόσο κόσμια.
Ως προς τις ενστάσεις σας συμφωνώ προσωπικά μέχρι κεραίας αλλά γράφοντας μέσα από ένα περιοδικό δεν μπορώ να εκφράζω την προσωπική μου άποψη.