Με τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο να μαίνεται και τη Σερβία να έχει εκμηδενιστεί υπό το βάρος του Αυστρουγγρικού Στρατού, η Βρετανία και η Γαλλία απαιτούν πλέον από την Ελλάδα να σπάσει την ουδετερότητά της, τασσόμενη με τη Συμμαχία της Entente Cordiale. Η απαίτηση, πλέον, ερχόταν μετά από μήνες πιέσεων για να προσφέρει η χώρα μας λιμάνια στη νότια Βαλκανική χερσόνησο και μια δίοδο ανεφοδιασμού στη δοκιμαζόμενη Σερβία.
Ωστόσο, η Ελλάδα ήταν, το λιγότερο, διστακτική. Μετά από δύο σκληρούς Βαλκανικούς Πολέμους τα προηγούμενα χρόνια η οικονομία της είχε δοκιμαστεί σημαντικά και η κοινωνίας της θρήνησε πολλούς νεκρούς για τα εθνικά δίκαια. Πολλοί δεν έβλεπαν το λόγο να θρηνήσουν περισσότερους για τα συμφέροντα της Σερβίας και των Μεγάλων Ευρωπαϊκών Δυνάμεων. Άλλοι πάλι θεωρούσαν πως η χώρα δεν είχε επιτύχει τους εθνικούς της στόχους και η ευκαιρία να ενταχθούν στο στρατόπεδο τριών ισχυρών δυνάμεων (Βρετανίας, Γαλλίας, Ρωσίας) εναντίον όσων ήθελαν να αναθεωρήσουν τα νέα σύνορα -τη Βουλγαρία και την Οθωμανική Τουρκία συγκεκριμένα- ήταν όχι απλά η λογική αλλά η μόνη επιλογή.
Η συνέχεια στο Military History
