Ιδρύεται με εντολή του επικεφαλής των SS, Χάινριχ Χίμμλερ, το στρατόπεδο κράτησης του Νταχάου.
Αρχικά χρησιμοποιήθηκαν οι εγκαταστάσεις ενός εγκαταλελειμμένου εργοστασίου πυρομαχικών αλλά τα επόμενα 10 χρόνια θα επεκταθεί πέρα από κάθε πρόβλεψη σε ένα τεράστιο δίκτυο με 100 υπο-στρατόπεδα στην ευρύτερη περιοχή. Τρόφιμοι στην αρχή αποτέλεσαν οι Εβραίοι της Γερμανίας και της Αυστρίας αλλά και ποινικοί κατάδικοι. Με την έναρξη, όμως, του πολέμου κρατούμενοι κάθε εθνικότητας γνώρισαν το εσωτερικό του.
Ιατρικά και ψυχολογικά πειράματα έλαβαν χώρα και όπως και εκτελέσεις. 32.000 άνθρωποι πέθαναν με βάσει τα επίσημα αρχεία του. Ανεπίσημα, οι νεκροί ήταν πολλοί περισσότεροι. Τον Απρίλιο του 1945, καθώς οι Σύμμαχοι πλησίαζαν επικίνδυνα, ο Χίμμλερ διέταξε να μην μείνει κανείς κρατούμενος ζωντανός. Όταν στρατιώτες της 42ης Αμερικανικής Μεραρχίας Πεζικού το βρήκαν, είχαν μείνει κάπου 10-30.000 κρατούμενοι, όλοι άρρωστοι και αδύνατοι για να μετακινηθούν. Μεγάλο μέρος των εγκαταστάσεων φωτογραφήθηκε και κινηματογραφήθηκε σαν υλικό που έφτασε τελικά στις δίκες της Νυρεμβέργης για να αποδείξει το μέγεθος της ναζιστικής θηριωδίας.
Μετά τον πόλεμο, το Νταχάου στέγασε αιχμαλώτους SS μέχρι τη δίκη τους και Γερμανούς εκτοπισθέντες από την Ανατολή μέχρι να λυθεί το στεγαστικό τους. Σήμερα είναι χώρος μνήμης.