[Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος] – Ο Ελληνικός στρατός καταλαμβάνει την Κορυτσά, το Λεσκοβίκι και τους ορεινούς όγκους Μοράβα και Ιβάν. Η επιτυχία του πιστώνεται ως η πρώτη συμμαχική νίκη στο Ευρωπαϊκό μέτωπο και η πρώτη απώλεια πόλης από δυνάμεις του Άξονα.
Η ελληνική αντεπίθεση ξεκίνησε στις 16 Νοεμβρίου 1940, μόλις δύο εβδομάδες μετά την ιταλική εισβολή και τον επιτυχημένο επιβραδυντικό αγώνα των ελληνικών δυνάμεων στη μάχη της Πίνδου. Δύο μέρες πριν, η γερμανική αεροπορία είχε καταφέρει ένα μεγάλο πλήγμα στην καρδιά της Βρετανίας, βομβαρδίζοντας την πόλη του Κόβεντρι σχεδόν ισοπεδώνοντάς την.
Η ελληνική επίθεση αναλήφθηκε μέσα στον ιδιαίτερα σκληρό Χειμώνα στα ορεινά της Πίνδου με αιχμή το ΙΙΙ Σώμα Στρατού (διοικητής υποστράτηγος Γεώργιος Τσολάκογλου) κατά του άξονα Μόραβα-υψώματος Ιβάν που πραγματοποιήθηκε μέσα σε ιδιαίτερα δυσμενείς συνθήκες ακόμα και για την εποχή. Η “ελαφρά” οργάνωση των ελληνικών σχηματισμών, που δεν περιλάμβαναν πολλά μηχανοκίνητα μέσα, βαρύ πυροβολικό και όγκο υλικών επιμελητείας, κατάφερε να μεταφέρει τον πόλεμο δυναμικά στις ορεινές περιοχές της Αλβανίας ακολουθώντας την υποχώρηση των ιταλικών δυνάμεων.
Μετά την επιτυχημένη διείσδυση των τριών ελληνικών μεραρχιών (IX, X και της πρόσφατα αναδιοργανωμένης XV που προέλθε από ενίσχυση της 4ης Ταξιαρχίας) στους τομείς Τσαγκόνι και Μοράβα, η προέλαση συνεχίστηκε μέχρι την περιοχή της Κορυτσάς, όπου τμήμα της 9ης ιταλικής Στρατιάς (XXVI ΣΣ, Μεραρχίες ‘Parma’, ‘Piemonte’,’Venezia’) είχε οργανωθεί αμυντικά. Η ελληνική διάταξη, με νέες ενισχύσεις καθ΄οδόν (XI και XIII ΜΠ) αναδιοργανώθηκε, με τις X και ΧΙ Μεραρχίες να σχηματίζουν την ομάδα μεραρχιών ‘Κ’ υπό την διοίκηση του υποστρατήγου Γεωργίου Κοσμά και υπό τη γενική διεύθυνση του επιτελείου του Συγκροτήματος Στρατιάς Δυτικής Μακεδονίας και άσκησαν μεγάλη πίεση επί διήμερο κατορθώνοντας τελικά να σπάσουν τις ιταλικές άμυνες.
Τα ιταλικά τμήματα υποχώρησαν με τα ελληνικά να περιορίζονται στην κατοχή και εξασφάλιση της πόλης. Η απουσία μηχανοκίνητων μέσων και η φυσική κούραση των ανδρών των ελληνικών τμημάτων έκαναν κάθε σκέψη για καταδίωξη αδύνατη. Ήταν όμως μια σημαντική νίκη στο μέτωπο της Αλβανίας, η πρώτη από μια μακρά σειρά νικών.
