[Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος] – Μετά την κατάληψη της Κορυτσάς και τις επιτυχημένες επιχειρήσεις στα υψώματα Ιβάν και Μοράβας (14-22 Νοεμβρίου) ο ελληνικός στρατός συνέχισε την καταδιώξη του ιταλικού περί τη λίμνη Μαλίκη, όπου οι ελληνικές προφυλακές ήρθαν σε επαφή με τα τμήματα της ιταλικής οπισθοφυλακής.
Εκεί, παρατηρήθηκαν ιδιαίτερες συγκεντρώσεις ισχυρών δυνάμεων ικανών για εκτόξευση αντεπιθέσεως. Η ιταλική διοίκηση, χολωθείσα από τις διαρκείς ήττες και την οπισθοχώρηση, ετοιμαζόταν να αναχαιτίσει την ελληνική δυναμική ανακτώντας την πρωτοβουλία κινήσεων. Ωστόσο, οι ελληνικές δυνάμεις κατόρθωσαν να επιτύχουν ταχύτερη συγκέντρωση και να επιτεθούν πρώτες. Από τις 25 Νοεμβρίου η μάχη του Πόγραδετς μαινόταν στη χιονισμένη και λασπωμένη περιοχή της Μαλίκης επιτυγχάνοντας τελικά να εκπορθήσει τις άμυνες των Ιταλών.
«Τὰ σημεῖα αὐτὰ εἶχον ὀργανωθῆ μὲ ἐντελῶς συγχρονισμένην μέθοδον: ὑπῆρχαν περίβολοι λόχων μὲ σύστημα συρματοπλεγμάτων, πυροβολεῖα, φωλεαὶ πολυβόλων καὶ ὁλμοβόλων ἀπὸ μπετὸν ἀρμέ. Σημειωτέον, ὅτι τὰ ἐγκατασταθέντα ἐκεῖ τόσον ἴσχυρῶς ᾽Ιταλικὰ στρατεύματα δὲν ἦσαν τὰ ἴδια, τὰ ὁποῖα εἶχον πανικοβληθῆ εἰς τὴν Μοράβαν καὶ τὸ ᾽Ιβάν, ἀλλὰ νέαι μονάδες, μεταφερθεῖσαι μὲ κάθε δυνατὸν μέσον, ἀκόμη καὶ μὲ ἀεροπλάνα. ῎Ισως ἡ χρησιμοποίησις αὐτή, διὰ τὴν μεταφορὰν τῶυ στρατευμάτων, ἀεροπλάνων, τὰ ὁποῖα ἔπρεπε νὰ συνοδευθοῦν ἀπὸ τὰ ἀπαραίτητα καταδιωκτικά, νὰ ἐξηγῇ τὴν ἐξαφάνισιν τῆς ἐχθρικῆς ἀεροπορίας κατὰ τὰς πρώτας ἡμέρας τῆς μάχης, αἱ ὁποῖαι ἦσαν ἐν τούτοις ἡλιόλουστοι. Ἀλλὰ καὶ ὅταν ἔδρασεν, ἦτο τόση ἡ ἀπστυχία της, ὥστε ἔκαμεν ὁ βομβαρδισμός της πολὺ περισσότερον κακὸν εἰς τὰς ᾽Ιταλικὰς ἢ εἰς τὰς ῾Ελληνικὰς γραμμάς. Οὕτως, ἡ περιοχὴ πέριξ τῆς Γκραμποβίτσας, Τσεράβας καὶ Ζαρβάσκας ἔγινε θέατρον ἐθνικῶν ἀγώνων, κατὰ τοὺς ὁποίους ἐθαυματούργησε πάλιν ἡ ῾Ελληνικὴ λόγχη. [Σπύρος Μελᾶς-᾽Εφημερὶς «Καθημερινὴ»]»
