[B΄Παγκόσμιος Πόλεμος] Μετά από απαίτηση των Γερμανικών στρατευμάτων να παραδώσουν το Ρότερνταμ αλλιώς θα ισοπέδωναν την πόλη, οι αρχές της πόλης παραδίδονται. Η ανακλητική διαταγή όμως δεν μεταδίδεται εγκαίρως στα βομβαρδιστικά και πάνω από 50 αεροσκάφη αφήνουν τις βόμβες τους σκοτώνοντας πάνω από 800 πολίτες και καταστρέφοντας 24.000 οικίες.
Η αντίσταση του Ολλανδικού Στρατού, είχε καταφέρει να αναχαιτίσει τις γερμανικές επιθέσεις από τα ανατολικά, προκαλώντας στις 13 Μαΐου την παρέμβαση του Χίτλερ ο οποίος προέκρινε την ανάληψη πρωτοβουλιών για συνδυασμένες επιθέσεις που θα οδηγούσαν στην κατάρρευση της ολλανδικής άμυνας “όσο το δυνατόν πιο γρήγορα”. Για τις 14 Μαΐου ο στρατηγός Schmidt ήταν έτοιμος να εφαρμόσει αυτές τις εντολές με πυρήνα την 5η Μεραρχία Panzer ενισχυμένη με μονάδες των SS, ομάδες σκαπανέων και τμήματα φλογοβόλων. Για την κάμψη της αντίστασης, ο Schmitt αιτήθηκε την ισχυρή αεροπορική υποστήριξη από τη Luftwaffe που μέσω του αρχηγού της, Herman Göring, οργανώθηκε σε πρωταρχική δύναμη κρούσης με την επιστράτευση του 2ου Αεροπορικού Στόλου.
Το πρωΐ της 14ης o Schmitt εξακολουθούσε να θεωρεί την αεροπορική επίθεση ως όπλο εκφοβισμού αλλά ο Göring οραματιζόταν ήδη ένα ισοπεδωμένο Ρότερνταμ για να καμφθεί η θέληση της ολλανδικής αντίστασης αλλά ίσως και ως τρόπο να προβληθεί ο ίδιος στο Βερολίνο ως ο “ενορχηστρωτής” του νέου φοβερού όπλου του ολέθρου, που ήταν η σύγχρονη αεροπορία. Το Ρόντερνταμ θα ήταν μια νέα “Γκερνίκα”.
Καθώς οι διαπραγματεύσεις μεταξύ του Schmitt και του Ολλανδού στρατιωτικού διοικητή συνεχίζονταν, το μεσημέρι στη 13:20, ακούστηκε ο βόμβος 90 βομβαρδιστικών της Kampfgeschwader 54. Ο Schmitt ανέβαλε τη διορία κατά 3 ώρες και ενώ οι Ολλανδοί και οι τοπικοί διοικητές ενημερώθηκαν, οι πιλότοι στα αεροσκάφη συνέχισαν την αποστολή τους κατά το παλιό χρονοδιάγραμμα. Φωτοβολίδες που σηματοδοτούσαν την ακύρωση της αποστολής εκτοξεύτηκαν αλλά ελάχιστα αεροσκάφη τα είδαν, καθώς τα πρώτα αεροσκάφη άφησαν τις βόμβες τους από ύψος 700 μέτρων σηκώνοντας ουρανομήκεις στήλες καπνού και σκόνης και εμποδίζοντας την ευρύτερη ορατότητα των υπολοίπων.
Ολόκληρη η παλιά, ιστορική πόλη του Ρότερνταμ καταστράφηκε. Με μηδενικά μέσα αντίστασης (η μικρή ολλανδική αεροπορία είχε πάψει να υπάρχει και τα λίγα αντιαεροπορικά είχαν μετακινηθεί για την κάλυψη της Χάγης) και τους Γερμανούς να απειλούν με την ισοπέδωση της Ουτρέχτης, οι αρχές δεν είδαν άλλη λύση οδηγώντας σε παράδοση των Ολλανδικών δυνάμεων την επομένη το πρωΐ. Ο βομβαρδισμός του Ρότερνταμ προβλήθηκε ως απόλυτη πράξη αγριότητας και κυνισμού από τη μεριά των Γερμανών στον Βρετανικό Τύπο, διαδίδοντας πως 30,000 Ολλανδοί σκοτώθηκαν στον βομβαρδισμό (λιγότεροι από 900 στην ουσία αλλά η προπαγάνδα έχει τη θέση της στον πόλεμο) και έκανε την πολιτική ηγεσία στη Βρετανία να απεμπολήσει τη στρατηγική βομβαρδισμού αποκλειστικά στρατιωτικών στόχων. Στο εξής, η Βασιλική Αεροπορία απέκτησε το ελεύθερο από την ηγεσία και την κοινωνία της Βρετανίας να χτυπήσει πολιτικούς στόχους χωρίς διάκριση και χωρίς ηθικά διλήμματα. Η στρατηγική του “Bomber” Harris, αρχηγού της Διοίκησης Βομβαρδιστικών γεννήθηκε, μπορούμε να πούμε, μέσα από τις στάχτες του Ρότερνταμ.
