[Β΄Παγκόσμιος Πόλεμος] – Πάνω από 2,700 πολίτες εκτελούνται από τους Γερμανούς στη Σερβία ως αντίποινα στο θάνατο 10 και στον τραυματισμό 26 Γερμανών στρατιωτών σε κοινή ενέδρα Γιουγκοσλάβων παρτιζάνων και τσέτνικ στο Κράλγιεβο.
Υπακούοντας στην εντολή του αρχηγού του Γενικού Επιτελείου για σκληρά αντίποινα κατά του πληθυσμού σε περίπτωση αντίστασης (εκτελέσεις 100 ανδρών για κάθε νεκρό και 50 για κάθε τραυματία Γερμανό), οι Γερμανικές αρχές συλλαμβάνουν πρώτα τους Εβραίους, μετά τους κομμουνιστές και ποινικούς κρατουμένους και –καθώς ο αριθμός τους δεν ήταν επαρκής- κάθε πολίτη μεταξύ 16-60 που εύρισκαν στην πόλη του Κραγκούγιεβατς (Kragujevac) ακόμα και μεταξύ Γυμνασίων.
Η πόλη του Κραγκούγιεβατς είχε το 1941 πληθυσμό 40,000 κατοίκων που ζούσαν κυρίως από τη λειτουργία του εργοστασίου της Ζάσταβα, της μεγαλύτερης πολεμικής βιομηχανίας της Γιουγκοσλαβίας εκείνη την εποχή. Με τον τεράστιο αριθμό αντιποίνων που απαιτούσαν οι ποσοστώσεις των εντολών να μην βρίσκεται, η τοπική γερμανική φρουρά προχώρησε αρχικά στην εκτέλεση των αρρένων κατοίκων των χωριών γύρω από τη ζωτική για τη Wehrmacht βιομηχανία του Κραγκούγιεβατς, που απέδωσε “μόλις” 422 εκτελεσθέντες, στη συνέχεια τους κατοίκους με Εβραϊκή καταγωγή, τους συλληφθέντες κομμουνιστές και καταδικασθέντες στις φυλακές και κατόπιν όλους τους άρρενες κατοίκους από μαθητική ηλικία και άνω. Οι συλλήψεις ξεπέρασαν τους 7,000 και οι νεκροί έφτασαν τους 2,778–2,794.
Ο αντίκτυπος της σφαγής σόκαρε τη γιουγκοσλαβική κοινωνία αλλά είχε το αντίθετο αποτέλεσμα από το επιθυμητό. Πολλοί νέοι πύκνωσαν τις τάξεις της αντίστασης σε μια εκδικητική μανία για τους νεκρούς συγγενείς ενώ στο εξής οι Γερμανοί αιχμάλωτοι των ανταρτών βασανίζονταν και εκτελούνταν με συνοπτικές διαδικασίες από τους αντάρτες. Παρά τις προσπάθειες των Γερμανών, μεγάλο μέρος των εκτελέσεων του Κραγκγιεβατς αφορούσε σε πολύτιμο, έμπειρο προσωπικό της πολεμικής βιομηχανίας ενώ το σύνολο σχεδόν του εργατικού προσωπικού ενός εργοστασίου αεροσκαφών στο Κράλγιεβο εκτελέστηκε. Μέχρι το 1943 οι εντολές για αντίποινα 100 εκτελέσεων για κάθε νεκρό και 50 για κάθε τραυματία περιορίστηκαν στο μισό και ανακλήθηκαν γενικά μέχρι το τέλος του έτους. Η σφαγή του Κραγκούγιεβατς θεωρείται ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα των Γερμανών στην κατεχόμενη Ευρώπη μαζί με τις καταστροφές των Καλαβρύτων (1943), του τσεχοσλοβακικού χωριού Λίντιτσε (1942) και του γαλλικού Oradour-sur-Glane (1944).