Τις μεσημεριανές ώρες της 10ης Απριλίου, μετά από πολλές συγκρούσεις αλλά αναγνωρίζοντας την συντριπτική υπεροχή των Γερμανικών τμημάτων στην κοιλάδα του Αξιού, το Τμήμα Στρατιάς Ανατολικής Μακεδονίας (ΤΣΑΜ) συνθηκολογεί και οι Γερμανικές μονάδες αρμάτων εισέρχονται στην πόλη της Θεσσαλονίκης.
Στις 6 Απριλίου, οι Γερμανοί ξεκίνησαν την επίθεσή τους κατά της Ελλάδας πλήττοντας την ελληνική αμυντική γραμμή στα βουλγαρικά σύνορα και περνώντας τις γιουγκοσλαβικές άμυνες στη Στρώμνιτσα και το Βαλάντοβο. Ως τις 8 Απριλίου κατέλαβαν τις οδεύσεις του Πρίλεπ και του Μοναστηρίου διακόπτοντας την επικοινωνία μεταξύ Βελιγραδίου και Θεσσαλονίκης απομονώνοντας τις σερβικές δυνάμεις. Η ΙΙη Μεραρχία Panzer εκκινώντας από την κοιλάδα του Στρυμώνα κατέλαβε την πόλη της Στρώμνιτσας έτοιμη να συνεχίσει προς τα δυτικά για να συνενωθεί με τις ιταλικές δυνάμεις στην Αλβανία.
Στις 7 Απριλίου, με τη συνεργασία των Βρετανών, ο Γιουγκοσλαβικός στρατός εξαπέλυσε μια αντεπίθεση κατά της οπισθοφυλακής της ΙΙης Μερ. Panzer με σκοπό να διανοίξει το πέρασμα προς την Ελλάδα αλλά αποκρούστηκε. Την επομένη, η Μεραρχία πέρασε με δυσκολία μέσα από ορεινά περάσματα και απώθησε τις δυνάμεις της 19ης Ελληνικής Μηχανοκίνητης Μεραρχίας βορείως της Δοϊράνης.
Αναγνωρίζοντας την αδυναμία να εκμεταλλευτεί τα προτερήματά της στο δύσκολο ορεινό και λασπώδες έδαφος, τμήμα της γερμανικής δύναμης εισβολής ελίχθηκε νότια περνώντας την Ελληνο-γιουγκοσλαβική μεθόριο και συνέχισε παρακάμπτοντας την άμυνα των ελληνικών οχυρών της “γραμμής Μεταξά” (Οχυρωματική Γραμμή Μπέλες-Νέστος) η οποία σημείωνε σθεναρή αντίσταση ως τότε.
Με την είσοδο των Γερμανών στη Θεσσαλονίκη στις 9 Απριλίου, την άνιση μάχη με τρεις ελληνικές αποδυναμωμένες Μεραρχίες και την περικύκλωση των δυνάμεων που μάχονταν στην περιοχή Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, το Τμήμα Στρατιάς Ανατολικής Μακεδονίας θεώρησε πως έκανε το καθήκον του (σύμφωνα με τις οδηγίες του Γενικού Επιτελείου) και συνθηκολόγησε.
Η είδηση έφτασε ενώ οι άμυνες των ελληνικών τμημάτων στην οχυρωματική γραμμή είχαν αρχίσει να κάμπτονται και τα τελευταία οχυρά υπέστειλαν τις σημαίες τους λίγο μετά τις 13:00 και παραδόθηκαν στον Γερμανικό στρατό. Περίπου 60.000 Έλληνες στρατιώτες πέρασαν στην αιχμαλωσία με την παράδοση της Θεσσαλονίκης από τον Νέστο μέχρι τη Φλώρινα.
Αξίζει να αναφερθεί η περίπτωση της Ταξιαρχίας Έβρου, οι άνδρες της οποίας αφού έκαψαν τις σημαίες για να μην αιχμαλωτιστούν, προτίμησαν να περάσουν στην γειτονική και ουδέτερη ακόμα Τουρκία αντί να παραδοθούν. Με ενέργειες των Βρετανών πολλοί κατέληξαν στη Μέση Ανατολή δίνοντας τους πρώτους στρατιώτες της εξόριστης ελληνικής κυβέρνησης.
