[Β΄Παγκόσμιος Πόλεμος] – Ξεκινά η πρώτη φάση της ναυμαχίας του Γκουανταλκανάλ, της προσπάθειας των Αμερικανών να αναχαιτίσουν ιαπωνική απόβαση και δράση κατά του αεροδρομίου Χέντερσον στα νησιά του Σολομώντα.
Οι αμερικανικές δυνάμεις εκκίνησαν μια προσπάθεια στρατηγικής τοποθέτησής τους στην περιοχή των νησιών του Σολομώντα καταλαμβάνοντας τα νησιά του Γκουανταλκανάλ και του Τουλάγκι. Τα δύο νησιά ελέγχονταν προπολεμικά από τη Μεγάλη Βρετανία και είχαν καταληφθεί από τους Ιάπωνες το προηγούμενο έτος. Μάλιστα, οι τελευταίοι άρχισαν να κατασκευάζουν κι έναν διάδρομο αεροσκαφών στο Γκουανταλκανάλ που θα μπορούσε να απειλήσει τις γραμμές ανεφοδιασμού του συμμαχικού στόλου ή να αποτελέσει αγκυροβόλιο του ιαπωνικού αυτοκρατορικού ναυτικού. Με αυτό το σκεπτικό, στις 7 Αυγούστου 1942 11,000 Αμερικανοί πεζοναύτες αποβιβάστηκαν και κατέλαβαν τα δύο νησιά. Συνέχισαν μάλιστα την κατασκευή του αεροδρομίου που στο εξής ονομάστηκε “Henderson”.
Από τα τέλη Αυγούστου, οι Ιάπωνες θα εξαπολύσουν τρεις οργανωμένες επιθέσεις για να ανακαταλάβουν τα νησιά και το στρατηγικής πλέον σημασίας αεροδρόμιο “Henderson” που θα απειλούσε τις δικές τους κινήσεις αλλά όλες θα αποτύχουν με εξόντωση σχεδόν των δυνάμεων που ενεπλάκησαν (μάχες του Τεναρού, του Hendson’s Ridge και του αεροδρομίου Henderson). Αν και οι προσπάθειες των Ιαπώνων στρατιωτών δεν στερούνταν θάρρους και μαχητικότητας, σημαντικά προβλήματα παρατηρήθηκαν μεταξύ του συντονισμού στρατού ξηράς και ναυτικού, που στην περίπτωση των ιαπωνικών δυνάμεων δρούσαν σαν δύο ξεχωριστοί οργανισμοί που ανταγωνίζονταν παρά συνεργάζονταν μεταξύ τους.
Οι συνθήκες, όμως, καλούσαν για συνεργασία. Τον Νοέμβριο, ο ιαπωνικός στρατός ζήτησε τη συνδρομή του ναυτικού σε μια συνδυασμένη επιχείρηση. Ο ναύαρχος Γιαμαμότο διέθεσε 11 μεταγωγικά πλοία που θα μετέφεραν 7,000 άνδρες της 38ης ΜΠ με τον εξοπλισμό της και μια ισχυρή δύναμη πολεμικών περιλαμβανομένων δύο καταδρομικών που στις 12 Νοεμβρίου βομβάρδισαν και έθεσαν προσωρινά εκτός λειτουργίας το αεροδρόμιο Henderson. Ταυτόχρονα, οι αμερικανικές υπηρεσίες πληροφοριών του ναυτικού, ενημερωμένες για τις ιαπωνικές προσπάθειες, κατηύθυναν μια ισχυρή δύναμη για να ακυρώσει την ιαπωνική προσπάθεια στην αρχή της. Μια ισχυρή δύναμη ενισχύσεων, η Task Force 67 κατευθύνθηκε στα νησιά με την υποστήριξη δύο ναυτικών αποσπασμάτων δεχόμενοι παρενοχλήσεις και επιθέσεις από ιαπωνικά αεροπλάνα.
Τις επόμενες μέρες οι δύο αντίπαλοι θα συγκρουστούν σε δύο νυχτερινές ναυμαχίες υψηλής έντασης, όπου η αεροπορική υπεροχή των Αμερικανών λόγω του αεροπλανοφόρου και της βάσης ξηράς θα δώσει το αποφασιστικό πλεονέκτημα. Οι δύο αντίπαλοι θα υποστούν συγκρίσιμες απώλειες, με δύο ελαφρά καταδρομικά, επτά αντιτορπιλικά, τριανταέξι αεροπλάνα και ζημιές σε ένα θωρηκτό και δύο βαρέα καταδρομικά για τους Αμερικανούς και δύο θωρηκτά, ένα βαρύ καταδρομικά, τρία αντιτορπιλικά, εξηντατέσσερα αεροπλάνα και το σύνολο των 11 μεταγωγικών για τους Ιάπωνες και 1,500-2,000 νεκρούς κι αγνοουμένους από κάθε πλευρά. Στη ναυμαχία αυτή σημειώθηκαν και οι θάνατοι δύο Αμερικανών ναυάρχων (Ντάνιελ Κάλαχαν και Νόρμαν Σκοτ) που ηγούντο των πολεμικών αποσπασμάτων, οι μόνες τόσο ανωτάτων αξιωματικών στον πόλεμο από την πλευρά των ΗΠΑ και ενδεικτική της σκληρότητας των μαχών. Σε στρατηγικό επίπεδο, η ιαπωνική επιχείρηση θα αποτύχει και πάλι να πετύχει τους στόχους της και οι Ιάπωνες θα αποσυρθούν από την περιοχή.
