[Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος] – Λαμβάνει χώρα η μεγαλύτερη κοινή αντιστασιακή δράση με συνεργασία των μεγαλύτερων αντιστασιακών οργανώσεων και Βρετανών κομμάντος.
Η επιχείρηση «Χάρλινγκ» ήταν το σχέδιο του Συμμαχικού Στρατηγείου Μέσης Ανατολής να ανατινάξει μια μεγάλη γέφυρα στη Νότιο Ελλάδα (Παπαδιάς, Ασωπού ή Γοργοποτάμου) επιτυγχάνοντας αιφνιδιασμό των δυνάμεων κατοχής και αποκόπτοντας την σιδηροδρομική ροή εφοδίων από τη Θεσσαλονίκη προς την Αθήνα και από εκεί προς τις δυνάμεις που μάχονταν στη Βόρειο Αφρική.
Σε αυτό το πλαίσιο μια ομάδα 12 Βρετανών και Ελλήνων commandos με επικεφαλής τους συνταγματάρχη Έντυ Μάγιερς και ταγματάρχη Κρις Γκούντχαουζ έπεσε με αλεξίπτωτα στην περιοχή της Γκιώνας και ήλθε σε επαφή με εκπροσώπους του ΕΔΕΣ και του ΕΛΑΣ. Η πειθώ των ελληνομαθών αξιωματικών αλλά κυρίως οι χρυσές λίρες και τα εφόδια έπεισαν τους Ναπολέοντα Ζέρβα και Άρη Βελουχιώτη να συναντηθούν στη Βίνιανη και να σχεδιάσουν από κοινού μια επιχείρηση κατά της γέφυρας του Γοργοποτάμου.
Συνολικά, 150 άνδρες έλαβαν μέρος στην επιχείρηση: 86 του ΕΛΑΣ, 52 του ΕΔΕΣ και 12 της ομάδας Καΐρου. Η δύναμη αυτή τη νύχτα της 25 προς 26 του Νοεμβρίου συγκρούστηκε με τη φρουρά της γέφυρας (κάπου 100 Ιταλοί και 5 Γερμανοί) και αφού την εξουδετέρωσε, παγίδεψε τη γέφυρα και την ανατίναξε.
Αν και ο αντίκτυπος ήταν σημαντικός (γεγονός που αποτυπώθηκε και στα γερμανικά αντίποινα) η πρακτική σημασία ήταν ελάχιστη, αφού η μάχη του Ελ Αλαμέϊν είχε αλάξει άρδην την κατάσταση στο μέτωπο της Αφρικής. Ήταν όμως μια σημαντική προσπάθεια του Βρετανικού στρατηγείου να βολιδοσκοπήσει την ισχύ και αποτελεσματικότητα των ανταρτικών οργανώσεων και να αξιολογήσει τις ικανότητές τους. Για τους Έλληνες ήταν μια σημαντική ευκαιρία για να δουν στην πράξη τα αποτελέσματα της συνεργασίας των ανταρτών, τη γεφύρωση του χάσματος μίσους και καχυποψίας και την ευκαιρία να δράσουν συνεργατικά κατά του κοινού εχθρού. Η ευκαιρία όμως έμεινε ανεκμετάλλευτη.