Πεθαίνει σε στρατιωτικό νοσοκομείο στη Χαϊδελβέργη ο Αμερικανός στρατηγός Τζώρτζ Πάττον. Γεννημένος στο Σαν Γκάμπριελ της Καλιφόρνια, ο Ιρλανδο-Αγγλο-Ουαλλικής καταγωγής Πάττον εξελίχθηκε σε μια μεγάλη στρατιωτική προσωπικότητα των ΗΠΑ σταδιοδρομώντας στον αμερικανικό στρατό ως αξιωματικός του ιππικού. Αντιμετώπισε προβλήματα με την γραφή και ανάγνωση μικρός αλλά είχε έφεση στη στρατιωτική ιστορία και τη γυμναστική.
Το 1912 διακρίθηκε στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Στοκχόλμης λαμβάνοντας την 5η θέση στο στρατιωτικό πένταθλο (σκοποβολή, ξιφασκία, κολύμβηση, ιππασία, τρέξιμο). Πήρε μέρος στην εκστρατεία καταδίωξης του Πάντσο Βίλλα το 1915 και πρωταγωνίστησε στην οργάνωση του πρώτου σώματος τεθωρακισμένων του αμερικανικού στρατού στο Δυτικό Μέτωπο στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο το 1917-18. Ενδιαφέρθηκε για την ανάπτυξη του όπλου των τεθωρακισμένων καθόλη τη διάρκεια του μεσοπολέμου και ιδιαίτερα για τον πόλεμο συνδυασμένων όπλων από το 1940 και μετά.
Αποβιβάστηκε το 1942 στο Μαρόκκο μεταξύ των συμμαχικών δυνάμεων της επιχείρησης «Πυρσός» και το επόμενο έτος αντικατέστησε τον στρατηγό Φρέντενταλ στη διοίκηση του ΙΙ ΣΣ μετά την ήττα από τον Ρόμμελ στο Κασσερίν. Εκεί η φήμη και η καρριέρα του απογειώθηκαν με την ταχύτατη αναδιοργάνωση και επανεκπαίδευση των αμερικανικών δυνάμεων που συμμετείχαν στην ήττα του Afrikakorps στην Τυνησία. Ανέλαβε τη διοίκηση της 7ης Στρατιάς στη Σικελική Εκστρατεία όπου κέρδισε το προσωνύμιο “old blood ‘n guts” για την τολμηρή διοίκηση, το επιθετικό πνεύμα, την διαρκή κίνηση και αναδιαμόρφωση των σχεδίων ανάλογα με την τακτική κατάσταση αλλά και το μεγάλο κόστος σε αίμα που συνεπαγόταν τέτοια διαχείριση μέσων και προσωπικού.
Δέχτηκε κριτική και επιπλήξεις από τους ανωτέρους του πολιτικούς και στρατιωτικούς με αποκορύφωμα τον αποκλεισμό του σχεδόν από την επιχείρηση στη Νορμανδία. Ο Πάττον διοίκησε την «αόρατη στρατιά» τον σχηματισμό παραπλάνησης των Γερμανών στην Nοτιοανατολική Αγγλία και μετά συμμετείχε με την Τρίτη Στρατιά κατά τις επιχειρήσεις στην ανατολική Γαλλία, στη μάχη των Αρδεννών και στην εκστρατεία στη Γερμανία. Μετά τον πόλεμο του δόθηκε η στρατιωτική διοίκηση Βαυαρίας αλλά απομακρύνθηκε μετά από αντι-σοβιετικά σχόλια και τη χρησιμοποίηση μελών της πρώην ναζιστικής κυβέρνησης στην επιτροπή ανασυγκρότησης. Τοποθετήθηκε σε μικρές διοικήσεις σαν διακοσμητικό στοιχείο.
Στις 8 Δεκεμβρίου ενώ κατευθυνόταν σε κυνήγι με μέλη του επιτελείου του, το αυτοκίνητό του συγκρούστηκε με αμερικανικό στρατιωτικό όχημα και ο αυχένας του έσπασε. Νοσηλεύτηκε για 12 μέρες και απεβίωσε από πνευμονικό οίδημα και καρδιακή ανακοπή. Ετάφη στο στρατιωτικό νεκροταφείο στο Λουξεμβούργο όπου παραμένει μέχρι σήμερα κατόπιν επιθυμίας του για να είναι κοντά στους άνδρες που διοίκησε και άφησαν την τελευταία τους πνοή σε εκείνο το έδαφος.
