Σε μια από τις τελευταίες μάχες του πολέμου στην Ευρώπη, ο Ζούκωβ εξαπολύει 1 εκατομμύριο άνδρες, 3.000 άρματα μάχης και 17.000 πυροβόλα και όλμους του 1ου Λευκορωσικού Μετώπου και της Πολωνικής 1ης Στρατιάς εναντίον 110.000 κακοπαθημένων ανδρών της 9ης Γερμανικής στρατιάς με έπαθλο τις «Πύλες του Βερολίνου».
Με την κατάληψη της Ανατολικής Πρωσσίας και την απελευθέρωση μεγάλων δυνάμεων όπως το 2ο Λευκορωσικό Μέτωπο του στρατάρχη Κωνσταντίν Ροκοσόφσκυ και την αναδιάταξη του 1ου Ουκρανικού Μετώπου του στρατάρχη Κόνιεφ προς Βορρά, η STAVKA, το ρωσικό γενικό επιτελείο, είχε σχεδόν 2,500,000 άνδρες, πάνω από 6,000 άρματα μάχης και πάνω από 45,000 στοιχεία πυροβολικού στα οποία περιλαμβάνονταν και 3,255 φορτηγά με ρουκέτες Katyusha στη διάθεσή της για την τελική συντριβή των γερμανικών δυνάμεων.
Ο Στάλιν αποφάσισε να αφήσει έναν βαθμό αυτονομίας αφήνοντας τους στρατάρχες του στο πεδίο να συναγωνιστούν μεταξύ τους για το ποιός θα διασπούσε πρώτος τη γραμμή προς το “έπαθλο”, το ίδιο το Βερολίνο. Από την άλλη πλευρά, οι Γερμανοί παρέτασσαν 100 χιλιάδες περίπου άνδρες, 500 λειτουργικά άρματα μάχης και 2,500 περίπου πυροβόλα στα οποία περιλαμβάνονταν και 700 σχεδόν αντιαεροπορικά σε ρόλο εναντίον στόχων στο έδαφος. Στα καλά νέα περιλαμβάνονταν η αντικατάσταση του αδαούς Χίμλερ με έναν πραγματικό και έμπειρο στρατιωτικό, τον στρατηγό Γκόταρντ Χαϊνρίτσι. Ο τελευταίος διείδε πως η σοβιετική προσπάθεια θα εντοπιζόταν στο μέτωπο του ποταμού Όντερ και αποφάσισε να εκμεταλλευτεί το φύσει οχυρό συγκρότημα των υψωμάτων Seelow.
Τις πρωϊνές ώρες της 16ης Απριλίου, οι Σοβιετικοί εξαπέλυσαν ένα εξοντωτικό μπαράζ πυροβολικού και ρουκετών. Δύο Μέτωπα επιτέθηκαν σφοδρά αλλά αντιμετώπισαν προβλήματα εξαιτίας της ελαστικής άμυνας που αντέταξαν στο βαλτώδες έδαφος πίσω από το τεχνητό κανάλι Finow και τα δασώδη υψώματα. Μεγαλύτερες δυσκολίες συνάντησε το 1ο Ουκρανικό Μέτωπο του Ζούκωβ, παρόλο που ήταν πιο ενισχυμένο και φορέας της κύριας προσπάθειας. Εντός της πρώτης μέρας κατόρθωσε να προελάσει μόλις 8 χλμ. δίνοντας στη STAVKA την ευκαιρία να προκρίνει την καλύτερη επίδοση του Κόνιεφ νότια ως τη νέα κύρια δύναμη κατά του Βερολίνου. Ο Ζούκωβ αντέδρασε πιέζοντας περισσότερο τους άνδρες του και την επομένη, η γερμανική γραμμή άρχισε να διαλύεται.
Στις 18 κυκλωτικές προσπάθειες των Σοβιετικών από Βορρά και από Νότο απωθήθηκαν από αντεπιθέσεις των τεθωρακισμένων εφεδρειών αλλά η προσπάθεια ήταν μάταια. Με μεγάλες απώλειες οι Σοβιετικοί κατάφεραν να διασπάσουν τις γερμανικές άμυνες και να ανοίξουν τον δρόμο προς τη γερμανική πρωτεύουσα. Η τριήμερη μάχη στοίχισε 6 χιλιάδες νεκρούς στους Ρώσους και 12.000 στους Γερμανούς και είναι το πρελούδιο της Μάχης του Βερολίνου.
Με την κατάληψη της Ανατολικής Πρωσσίας και την απελευθέρωση μεγάλων δυνάμεων όπως το 2ο Λευκορωσικό Μέτωπο του στρατάρχη Κωνσταντίν Ροκοσόφσκυ και την αναδιάταξη του 1ου Ουκρανικού Μετώπου του στρατάρχη Κόνιεφ προς Βορρά, η STAVKA, το ρωσικό γενικό επιτελείο, είχε σχεδόν 2,500,000 άνδρες, πάνω από 6,000 άρματα μάχης και πάνω από 45,000 στοιχεία πυροβολικού στα οποία περιλαμβάνονταν και 3,255 φορτηγά με ρουκέτες Katyusha στη διάθεσή της για την τελική συντριβή των γερμανικών δυνάμεων.
Ο Στάλιν αποφάσισε να αφήσει έναν βαθμό αυτονομίας αφήνοντας τους στρατάρχες του στο πεδίο να συναγωνιστούν μεταξύ τους για το ποιός θα διασπούσε πρώτος τη γραμμή προς το “έπαθλο”, το ίδιο το Βερολίνο. Από την άλλη πλευρά, οι Γερμανοί παρέτασσαν 100 χιλιάδες περίπου άνδρες, 500 λειτουργικά άρματα μάχης και 2,500 περίπου πυροβόλα στα οποία περιλαμβάνονταν και 700 σχεδόν αντιαεροπορικά σε ρόλο εναντίον στόχων στο έδαφος. Στα καλά νέα περιλαμβάνονταν η αντικατάσταση του αδαούς Χίμλερ με έναν πραγματικό και έμπειρο στρατιωτικό, τον στρατηγό Γκόταρντ Χαϊνρίτσι. Ο τελευταίος διείδε πως η σοβιετική προσπάθεια θα εντοπιζόταν στο μέτωπο του ποταμού Όντερ και αποφάσισε να εκμεταλλευτεί το φύσει οχυρό συγκρότημα των υψωμάτων Seelow.
Τις πρωϊνές ώρες της 16ης Απριλίου, οι Σοβιετικοί εξαπέλυσαν ένα εξοντωτικό μπαράζ πυροβολικού και ρουκετών. Δύο Μέτωπα επιτέθηκαν σφοδρά αλλά αντιμετώπισαν προβλήματα εξαιτίας της ελαστικής άμυνας που αντέταξαν στο βαλτώδες έδαφος πίσω από το τεχνητό κανάλι Finow και τα δασώδη υψώματα. Μεγαλύτερες δυσκολίες συνάντησε το 1ο Ουκρανικό Μέτωπο του Ζούκωβ, παρόλο που ήταν πιο ενισχυμένο και φορέας της κύριας προσπάθειας. Εντός της πρώτης μέρας κατόρθωσε να προελάσει μόλις 8 χλμ. δίνοντας στη STAVKA την ευκαιρία να προκρίνει την καλύτερη επίδοση του Κόνιεφ νότια ως τη νέα κύρια δύναμη κατά του Βερολίνου. Ο Ζούκωβ αντέδρασε πιέζοντας περισσότερο τους άνδρες του και την επομένη, η γερμανική γραμμή άρχισε να διαλύεται.
Στις 18 κυκλωτικές προσπάθειες των Σοβιετικών από Βορρά και από Νότο απωθήθηκαν από αντεπιθέσεις των τεθωρακισμένων εφεδρειών αλλά η προσπάθεια ήταν μάταια. Με μεγάλες απώλειες οι Σοβιετικοί κατάφεραν να διασπάσουν τις γερμανικές άμυνες και να ανοίξουν τον δρόμο προς τη γερμανική πρωτεύουσα. Η τριήμερη μάχη στοίχισε 6 χιλιάδες νεκρούς στους Ρώσους και 12.000 στους Γερμανούς και είναι το πρελούδιο της Μάχης του Βερολίνου.
