[Πόλεμος της Γαλλικής Ινδοκίνας] – Οι Γαλλικές Δυνάμεις πολεμούν έναντι τριπλασίου αντιπάλου και τελικά νικούν τις δυνάμεις των Βιετ Μινχ του στρατηγού Νγκουέν Γκιαπ. Ο πόλεμος στην γαλλική Ινδοκίνα βρισκόταν σε κρίσιμο σημείο.
Παρά την φαινομενική αριθμητική επάρκεια της Γαλλικού Εκστρατευτικού Σώματος της Άπω Ανατολής (190,000 περιλαμβανομένων 10,000 της αεροπορίας και 5,000 του ναυτικού) οι δυνάμεις των Βιετ Μινχ κατείχαν σημαντικές εκτάσεις στην ύπαιθρο και πέντε Mεραρχίες των 10,000 ανδρών εξοπλισμένες από τους Κινέζους και ελεύθερες να διασχίζουν τα σύνορα στην Ερυθρά Κίνα και να διαβιούν εκεί.
Μια σειρά επιθέσεων εναντίον φυλακίων και θέσεων των Γάλλων κατά μήκος της Αποικιακής Οδού 4 αποκρούστηκαν με δυσκολία με τους Γάλλους να χάνουν 6,000 άνδρες. Οι αριθμοί αυτοί τρόμαξαν το Παρίσι ανακαλώντας τους ύπατο αρμοστή Λεών Πινιόν και τον στρατιωτικό διοικητή στρατηγό Ζωρζ Καρπεντιέρ αποστέλλοντας στη θέση τους τον ήρωα του Β’ΠΠ στρατηγό Ζαν ντε Λατρ ντε Τασσινύ, που ανέλαβε τόσο την στρατιωτική όσο και πολιτική διοίκηση της Ινδοκίνας.
Στις 13 Ιανουαρίου 1951, ο Γκιαπ υπακούοντας σε εντολές του κόμματος για εκμετάλλευση των νικών του Φθινοπώρου μετακίνησε δύο Mεραρχίες (τις 312η και 308η) που ενώθηκαν με την 320ή κατά της πόλης Βινχ Γιεν, στην κορυφή του αμυντικού τριγώνου των Γάλλων, μόλις 50 χλμ από το Ανόι. Η πόλη της Βινχ Γιεν υπερασπιζόταν από δύο Κινητά Συγκροτήματα (Groupes Mobiles-GM) 3,000 ανδρών έκαστο. Ο Γκιαπ ήλπιζε να παρεμβάλει μια ισχυρή δύναμη ανάμεσά τους και να τα νικήσει ξεχωριστά κερδίζοντας τον πρώτο γύρο και προελαύνοντας μετά στο Ανόι.
Η επίθεση ανελήφθη από την 308η κατά θέσεων βόρεια της πόλης, που υπερασπιζόταν από μια φρουρά 50 Γάλλων. Μόλις η GM3 κινήθηκε για να την ενισχύσει έπεσε σε ενέδρα της 312ης Μεραρχίας από την οποία κατόρθωσε να απεμπλακεί με επέμβαση της αεροπορίας και αφού έχασε το ισοδύναμο ενός τάγματος. Την επομένη κατέφτασε ο ντε Τασσινύ, που ανέλαβε προσωπικά την διεύθυνση της μάχης. Κάλεσε ισχυρές ενισχύσεις αεροπορίας, έφερε μαζί του το GM2 από το Ανόι και άλλες δυνάμεις. Αμέσως διέταξε το GM1 να επιτεθεί δυτικά αποκαθιστώντας επαφή με το GM3 ενώ καθήλωσε με ισχυρές αεροπορικές προσβολές τις δυνάμεις του εχθρού. Το GM1 εκτέλεσε την αποστολή του με δυσκολία και μαζί με το GM3 εκδίωξαν τους Βιετ Μινχ από τους λόφους που περιέβαλαν την πόλη.
Στις 16 του μηνός, οι Βιετ Μινχ ενέπλεξαν όλη την 308η σε ένα τεράστιο ανθρώπινο κύμα που αναχαιτίστηκε μόνο με την οργάνωση του μεγαλύτερου γαλλικού αεροπορικού πλήγματος στην ιστορία, που έκανε για πρώτη φορά χρήση βομβών ναπάλμ σε αυτό το θέατρο επιχειρήσεων (το Βιετνάμ θα γινόταν γνώστης αυτού του όπλου).
Το πρωΐ της 17ης, οι διαρκείς αψιμαχίες ώθησαν μονάδες των Γάλλων στους λόφους να αποσυρθούν έχοντας εξαντλήσει τα πυρομαχικά τους. Με τους Βιετ Μινχ τώρα να κατέχουν τους κεντρικούς λόφους και τους Γάλλους τους ακραίους η κατάσταση γινόταν και πάλι κρίσιμη. Η 308η Μεραρχία επιτέθηκε ξανά κι ο ντε Τασσινύ ενέπλεξε όλες τις εφεδρείες του καλώντας κάθε διαθέσιμο αεροπλάνο. Η αεροπορική κυριαρχία τελικά «έσπασε» την δύναμη των αριθμών. Η 308η διασκορπίστηκε και η 312η δεν κατόρθωσε να ανατρέψει το κλίμα.
Οι Γάλλοι κέρδισαν μια νίκη αλλά όχι και τον πόλεμο (ο Γκιαπ θα επιτίθετο ξανά σύντομα) αλλά απέδειξαν σε όλους και κυρίως στο Παρίσι πως το αγωνιστικό πνεύμα ήταν ακόμα μέσα τους και ο πόλεμος θα διαρκούσε ακόμα πολύ.
(φωτογραφίες: Μάχη του Vĩnh Yên -TROUPES d’ELITE N° 88 Mάιος 1987 Εκδόσεις ATLAS)