[Κρίση των ομήρων στο Ιράν] – Στο Ιράν της ιρανικής ισλαμικής επανάστασης πλέον, μια ομάδα εξτρεμιστών φοιτητών παραβιάζει την αμερικανική πρεσβεία στην Τεχεράνη και συλλαμβάνει όλο το προσωπικό ομήρους.
Οι 52 διπλωματικοί υπάλληλοι και πολιτικό και στρατιωτικό προσωπικό θα απελευθερωθούν τελικά τον Ιανουάριο του 1981, σχεδόν 15 μήνες αργότερα μετά από μήνες διαπραγματεύσεων και μεσολάβηση του Καναδά αλλά έχοντας ανεβάσει τις εντάσεις στο εσωτερικό των ΗΠΑ και έχοντας καταγράψει μια αποτυχημένη στρατιωτική επιχείρηση διάσωσης (operation “Eagle claw”) στο ενεργητικό τους.
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ – 24 Απριλίου 1980: Επιχείρηση “Eagle Claw”
Τα άρθρα που δημοσιεύονται στο ptisidiastima.com εκφράζουν απαραίτητα τους συντάκτες τους κι όχι υποχρεωτικά την ιστοσελίδα. Ο ιστότοπος δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συντακτών της και των άρθρων τους. ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση των άρθρων μας χωρίς γραπτή έγκριση, αλλιώς το ptisidiastima.com θα λάβει όλα τα απαραίτητα νομικά μέτρα. Τα σχόλια των άρθρων που ακολουθούν, δεν εκφράζουν την ιστοσελίδα, παρά μόνο αυτούς τους ίδιους τους σχολιαστές. Η αρχισυνταξία έχει το δικαίωμα να λογοκρίνει σχόλιο ή να απαγορεύσει την δημοσίευσή του.
Είναι αλήθεια πως δεν σκοτώθηκε κανείς αμερικάνος στο συμβάν.
Οι κυρώσεις που επιβλήθηκαν μετά, που περιελάμβαναν ακόμα και αντιβιοτικά τι κόστος σε ανθρώπινες ζωές είχαν; Ας αρκεστούμε στις παιδικές.
Οι κυρώσεις επιβλήθηκαν όταν η ζωή των ομήρων ήταν σε κίνδυνο. Το Ιράν επέλεξε να μην τους αφήσει ελεύθερους και να υποβληθεί σε κυρώσεις. Γενικά τα πράγματα θα ήταν καλύτερα να μην φθάνουν στα άκρα και να υπάρχουν εχθροί για να εξυπηρετούν κυβερνήσεις.
Οι διπλωματικές αποστολές (όπως και οι απεσταλμένοι και διαπραγματευτές στη αρχαιότητα) είναι πρόσωπα ιερά και απαραβίαστα. Στοιχειώδης αρχή του ανθρώπινου πολιτισμού εδώ και 30 αιώνες τουλάχιστον, προϋπόθεση ειρηνικής συνύπαρξης των εθνών. Το κράτος υποδοχής της διπλωματικής αποστολής οφείλει να την προστατεύσει με κάθε τρόπο, ακόμη και αν αυτό σημαίνει οι δυνάμεις ασφαλείας του να ανοίξουν πυρ κατά των υπηκόων του κράτους υποδοχής που επιχειρούν την παραβίαση της διπλωματικής ασυλίας.
Το έθνος μας έχει πληρώσει, από την αρχαιότητα ως σήμερα, πολύ βαριά την ασέβεια του προς την αρχή αυτή (θανάτωση Περσών απεσταλμένων από τους Αθηναίους και αποστολή Αθηναίων στα Σούσα για θανάτωση προς εξιλασμό, φόνος Αμερικανού Πρέσβεως στη Λευκωσία το 1974 λόγω πλημμελών μέτρων φύλαξης και συγκάλυψη των δολοφόνων από τις Κυπριακές Αρχές, που οδήγησε σε δεκαετίες απηνούς κατατρεγμού της Κυπριακής Δημοκρατίας από τις ΗΠΑ). Γι’ αυτό και στη συνέχεια έκανε αυτό που έπρεπε, με το αντίστοιχο δυστυχώς κόστος (μαζική χρήση αστυνομικών ράβδων κατά την προσπάθεια εξ εφόδου κατάληψης της Πρεσβείας των ΗΠΑ από ακροαριστερές οργανώσεις κατά την Πορεία του Πολυτεχνείου το 1980, θάνατος διαδηλώτριας Κανελλοπούλου που ανήκε στο πλήθος που επεχείρησε την έφοδο).