Ο πόλεμος μεταξύ Ιράν και Ιράκ διήνυε ήδη τον 8ο χρόνο του με την αντιπαράθεση να έχει οδηγήσει όχι μόνο σε τεράστιες καταστροφές τις δύο χώρες αλλά και μια παγκόσμια πετρελαϊκή κρίση. Η παραγωγή πετρελαίου είχε διαταραχθεί και το Ιράν μετέφερε τον πόλεμο και μέσα στη θαλάσσια οδό που αποτελούσε ο Περσικός Κόλπος στοχεύοντας την οικονομία του Ιράκ που βασιζόταν στις εξαγωγές πετρελαίου προς τις βιομηχανικά προηγμένες χώρες.
Μόλις μια αμερικανική φρεγάτα σε αποστολή συνοδείας πετρελαιοφόρων στον Περσικό Κόλπο χτύπησε σε ιρανική νάρκη που παραλίγο να τη βυθίσει, το αμερικανικό ναυτικό ετοίμασε ένα χτύπημα στο Ιρανικό, που θα οδηγήσει στη μεγαλύτερη ναυτική κατά παράταξη σύγκρουση από το τέλος του Β΄ΠΠ.
Συνολικά, μια ομάδα αεροπλανοφόρου, με το αεροπλανοφόρο USS Enterprise, το καταδρομικό USS Truxtun, τα αντιτορπιλικά USS Merrill και USS Lynde McCormick μαζί με το αποβατικό USS Trenton, επιτέθηκαν και κατέστρεψαν μια ιρανική πλατφόρμα άντλησης πετρελαίου, ενώ το καταδρομικό SS Wainwright και οι φρεγάτες USS Simpson και USS Bagley κατέστρεψαν άλλη μία πλατφόρμα προκαλώντας την επέμβαση πλοίων του επαναστατικού ισλαμικού ιρανικού ναυτικού.
Στη ναυμαχία που ακολούθησε οι Ιρανοί έχασαν μία ελαφρά φρεγάτα, με βαριές ζημιές σε άλλη μία, μια κανονιοφόρο και τρία ταχύπλοα σκάφη. Το χτύπημα είχε αποτελέσματα. Προς το καλοκαίρι, το Ιράν συμφώνησε σε ανακωχή, οδηγώντας τελικά τον 8-ετή πόλεμο με το Ιράκ στο τέλος του.