[Διάλυση της Γιουγκοσλαβίας] – Μετά από 11,5 μήνες πολιορκίας από τις Ομοσπονδιακές Δυνάμεις και τις δυνάμεις των Σερβοβοσνίων η κροατική πόλη του Βούκοβαρ πέφτει.
Η πόλη του Βούκοβαρ ήταν στην δυτική όχθη του Δούναβη, μια πολυεθνική πόλη εμπορίου και αρχιτεκτονικής ομορφιάς με πληθυσμό 84,000 ανθρώπων, Κροατών (47%), Σέρβων (32%), Ούγγρων, Σλοβάκων κ.α. Τοποθετημένη στα σύνορα Κροατίας και Σερβίας (ομοσπόνδων δημοκρατιών μέχρι το 1991) βρέθηκε στη δίνη του κυκλώνα με τη διάσπαση των συστατικών δημοκρατιών της άλλοτε Γιουγκοσλαβίας και άρχισε να σφυροκοπάται και να πολιορκείται από ένα μίγμα ομοσπονδιακών δυνάμεων (ο άλλοτε Ομοσπονδιακός Γιουγκοσλαβικός Στρατός τελούσε ακόμα υπό την εξουσία του Βελιγραδίου, αν και πολλοί Κροάτες, Σλοβένοι και Βόσνιοι είχαν εγκαταλείψει τις τάξεις του), Σερβικής Εθνοφυλακής (οι δυνάμεις Άμυνας Περιοχής, εμπνευσμένες από τις παρτιζανικές ομάδες που είχαν οργανωθεί στη διάκεια της γερμανο-ιταλικής κατοχής, οργανώνονταν σε παλλαϊκό επίπεδο και συμμετείχαν άνδρες, γυναίκες και παιδιά σε διάφορους ρόλους αλλά μόνο για άμυνα σε επίπεδο κοινοτικό και στην έκταση των οικείων λαϊκών δημοκρατιών) και παραστρατιωτικών δυνάμεων (Λευκοί Αετοί και Τίγρεις του Αρκάν) συνολικά 36,000 έναντι 1,800 περίπου Κροατών Εθνοφυλάκων, αστυνομικών και λοιπών δυνάμεων.
Οι εχθροπραξίες που ξεκίνησαν με υποκίνηση παραστρατιωτικών δυνάμεων τον Μάϊο στο Μπορόβο Σέλο, οδήγησαν στην είσοδο στα προάστια του Βούκοβαρ του Ομοσπονδιακού Στρατού. Η κίνηση χαιρετίστηκε από τοπικούς αξιωματούχους ως εμπέδωση της τάξης αλλά επιτάχυνε τις διαδικασίες απόσχισης της Κροατίας από την Ομοσπονδία, που με τη σειρά της έθεσε το Βούκοβαρ στο επίκεντρο της εκστρατείας κατάλυσης ολόκληρης της Κροατίας από την κυβέρνηση του Βελιγραδίου. Το επιτελικό σχέδιο όμως που προέβλεπε ταχεία προέλαση και κατάληψη του Ζάγκρεμπ σκόνταψε στην αντίσταση στο Βούκοβαρ, που αποδείχθηκε ισχυρότερη από την αναμενόμενη. Με διαρκείς βομβαρδισμούς από αεροσκάφη και πυροβολικό και διεισδύσεις χερσαίων δυνάμεων το Βούκοβαρ θα μετατραπεί σε σωρό ερειπίων αλλά θα ακυρώσει στην πράξη το σχέδιο εξαναγκασμού της Κροατίας να επιστρέψει στην “νομιμότητα” του Βελιγραδίου και κατά συνέπεια θα είναι κοβμικό για τα επερχόμενα γεγονότα της κατάρρευσης όλου του Τιτοϊκού οικοδομήματος στα επόμενα χρόνια.
