Πριν λίγες ημέρες είχαμε αναφερθεί στον αριθμό βαλλιστικών πυραύλων και άλλων όπλων ακριβείας που είχε βάλει η Ρωσία εναντίον σημαντικών στόχων στην επικράτεια της Ουκρανίας, μεταξύ των οποίων κυρίως βαλλιστικοί πύραυλοι Iskander.
Εν ολίγοις, κι ενώ τότε βρισκόμασταν αισίως στην έκτη ημέρα του πολέμου, σύμφωνα με ανοιχτές καθώς και δημοσιογραφικές πηγές του πρακτορείου Ρόιτερ, η Ρωσία είχε εκτοξεύσει εναντίον της Ουκρανίας 320 πύραυλους Iskander.
320 Iskander δεν λύγισαν την Ουκρανία. Τι θα έκαναν 32 SCALP στην Τουρκία;
Σήμερα δε πληροφορούμαστε από την δημοσιογράφο Amanda Macias του δικτύου CNBC ότι μέχρι χθες 9 Μαρτίου, δηλαδή αισίως την δέκατη έβδομη ημέρα της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία, είχαν εκτοξευτεί εναντίον της 710 βαλλιστικοί πύραυλοι Iskander αλλά και πύραυλοι πλεύσης.
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με την Macias που επικαλείται Αμερικανό αξιωματούχο από το υπουργείο Άμυνας ο οποίος μίλησε υπό τον όρο της ανωνυμίας, δήλωσε ότι η Ρωσία έχει εκτοξεύσει περισσότερους από 710 πυραύλους στην Ουκρανία από την έναρξη της εισβολής.
Τόνισε δε ότι οι πύραυλοι αυτοί είναι ένας συνδυασμός βαλλιστικών πυραύλων μικρού και μεσαίου βεληνεκούς καθώς και πυραύλων πλεύσης.
Οι πύραυλοι εντοπίστηκαν να έχουν εκτοξευτεί τόσο από το εσωτερικό της Ρωσίας όσο και από το εσωτερικό της Ουκρανίας. Μια μικρή ποσότητα πυραύλων εκτοξεύτηκαν από τη Λευκορωσία καθώς και πλοία του Στόλου της Μαύρης Θάλασσας.
Επιστρέφοντας λοιπόν στο αρχικό μας συμπέρασμα, διαπιστώνουμε ότι με τα νέα δεδομένα επιβεβαιώνεται για ακόμα μία φορά: Ένας μεγάλος αριθμός στόχων χρειάζεται με την σειρά του μεγάλο αριθμό κατευθυνόμενων πυρομαχικών για να βγει εκτός μάχης.
Κάποιοι στόχοι δε, όπως διάδρομοι από/προσγείωσης αεροδρομίων που δύνανται να επισκευαστούν σε σύντομο διάστημα χρειάζεται να προσβληθούν ξανά και ξανά για να εξασφαλιστεί ότι θα παραμείνουν μη λειτουργικοί.
Επιπλέον επιβεβαιώνεται ότι ο βομβαρδισμός από μόνος του, όσο πυκνός κι ακριβείας κι αν είναι, δεν είναι αρκετός για να λυγίσει μία χώρα που είναι αποφασισμένη να αμυνθεί. Χρειάζεται υποχρεωτικά και χερσαία εισβολή και μάχες στο έδαφος με όλα όσα αυτό συνεπάγεται.
Η Ρωσία μετά από 17 ημέρες επιχειρήσεων και 710 βαλλιστικούς πυραύλους κι άλλα όπλα ακριβείας μακρόθεν πλήγματος έχει καταλάβει κάποια κομμάτια εδάφους, έχει σημειώσει κάποιες επιτυχίες, όμως δεν έχει καταφέρει να λυγίσει την Ουκρανία η οποία αντιστέκεται ακόμα όπως μπορεί.
Ας αναρωτηθούμε λοιπόν τι θα συνέβαινε αν η Ρωσία είχε να ρίξει όχι 710 πύραυλους αλλά… 32.
Το συμπέρασμα λοιπόν παραμένει: Τα όπλα ακριβείας μακρόθεν πλήγματος δεν είναι «υπερόπλα» που κερδίζουν μόνα τους πολέμους. Απαιτείται πολύ μεγάλος αριθμός τους κι είναι αποτελεσματικά όταν χρησιμοποιούνται συνδυαστικά και με άλλα όπλα και μέσα.
