Η εισβολή του στρατού της Ρωσίας στην Ουκρανία είναι «επανάληψη» όσων συνέβησαν στη Συρία, με ιδιαίτερο χαρακτηριστικό τον «πολλαπλασιασμό των εγκλημάτων πολέμου» τον ένα μήνα και πλέον που διαρκεί η ένοπλη σύρραξη, τόνισε η Διεθνής Αμνηστία, που δίνει σήμερα στη δημοσιότητα στο Γιοχάνεσμπουργκ την ετήσια έκθεσή της (2021-2022).
«Αυτό που συμβαίνει στην Ουκρανία είναι επανάληψη όσων είδαμε στη Συρία», έκρινε η γενική γραμματέας της ΜΚΟ, η Ανιές Καλαμάρ, μιλώντας στο Γαλλικό Πρακτορείο. Διαπράττονται «εσκεμμένες επιθέσεις εναντίον πολιτικών υποδομών, κατοικιών», βομβαρδισμοί σχολείων, κατήγγειλε και κατηγόρησε τη Ρωσία πως επιτρέπει να οργανώνονται ανθρωπιστικοί διάδρομοι μεν, αλλά τους μετατρέπει κατόπιν σε «παγίδες θανάτου».
«Ερευνητές μας που βρίσκονταν επιτόπου για δέκα ημέρες τεκμηρίωσαν τη χρήση πανομοιότυπων τακτικών με αυτές που χρησιμοποιήθηκαν στη Συρία και στην Τσετσενία», όπως επιθέσεις εναντίον αμάχων, ή χρήση όπλων απαγορευμένων από το διεθνές δίκαιο, υπερθεμάτισε κατά τη διάρκεια παράλληλης συνέντευξης Τύπου στο Παρίσι η Μαρί Στράδερς, διευθύντρια του παραρτήματος της Αμνηστίας που είναι αρμόδιο για την ανατολική Ευρώπη και την κεντρική Ασία.
Απευθυνόμενη σε περίπου είκοσι αφρικανικές κυβερνήσεις οι οποίες στις αρχές Μαρτίου, όταν τέθηκε σε ψηφοφορία σχέδιο απόφασης της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ που απαιτούσε την αποχώρηση των ρωσικών στρατευμάτων, προτίμησαν να απόσχουν, η ΜΚΟ ερίζει πως μπροστά στις ενέργειες της Ρωσίας, δεν νοείται «ουδετερότητα».
Εξάλλου, δύο και πλέον χρόνια αφότου ξέσπασε η πανδημία του νέου κορονοϊού, η Αμνηστία καταγγέλλει αυτές που χαρακτηρίζει επιθέσεις εναντίον των ανθρωπίνων δικαιωμάτων με πρόσχημα τον αγώνα κατά της υγειονομικής κρίσης.
«Στις τέσσερις γωνιές του κόσμου, κράτη εμπόδισαν και διέλυσαν καταχρηστικά διαδηλώσεις, ενίοτε με προκάλυψη τις ρυθμίσεις με σκοπό την αποτροπή της εξάπλωσης του κορονοϊού», ειδικά στο Καμερούν, στην Ακτή Ελεφαντοστού και στο Τσαντ, αναφέρει.
Επιπλέον, στηλιτεύει νόμους που περιορίζουν τις ελευθερίες της έκφρασης, του συνεταιρίζεσθαι και της ειρηνικής συνάθροισης σε 67 από τις 154 χώρες με τις οποίες καταπιάνεται στην έκθεση: στην Καμπότζη, στην Αίγυπτο, στο Πακιστάν, στην Τουρκία, αλλά και στις ΗΠΑ.
Ευρύτερα, η οργάνωση στηλιτεύει το ότι την περασμένη χρονιά «επωάστηκαν νέες ένοπλες συρράξεις» ενώ «ανεπίλυτες συγκρούσεις βάθυναν». «Στο Αφγανιστάν, στην Μπουρκίνα Φάσο, στην Αιθιοπία, στο Ισραήλ και στην Παλαιστίνη, στη Λιβύη, στη Μιανμάρ και στην Υεμένη (…) διαπράχθηκαν παραβιάσεις θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου σε μαζική κλίμακα», τονίζει. Κατάφωρες παραβιάσεις έμειναν ατιμώρητες, προσθέτει. «Σε ελάχιστες περιπτώσεις υπήρξε διεθνής αντίδραση· σε ελάχιστες περιπτώσεις υπήρξε δικαιοσύνη και λογοδοσία».
