Ο ισπανικός εμφύλιος πόλεμος κατέδειξε τις απαρχαιωμένες επιδόσεις των σοβιετικών ταχέων βομβαρδιστικών και την έκτακτη ανάγκη εκσυγχρονισμού τους. Με επίγνωση της έως τότε δράσης τους στα πεδία των μαχών και με την εμπειρία της κατασκευής αεροσκαφών για μαζική παραγωγή, ο σχεδιαστής Aleksandr Arkhangelsky προχώρησε στον επανασχεδιασμό τους, δίδοντας πρωτεύουσα έμφαση στη ριζική βελτίωση της αεροδυναμικής τους, θέτοντας ως αρχικό στόχο την ταχύτητα των 500 χλμ/ώρα και ως δεύτερο τα 600 χλμ.
Εντολή κατασκευής ενός νέου αεροπλάνου
Στο dιάταγμα της Επιτροπής Αμύνης της 5ης Μαΐου του 1939 για νέα αεροσκάφη, ο Arkhangelsky εκλήθη να παραδώσει για κρατικές δοκιμές έως τις 15 Ιουνίου ένα μεσαίο βομβαρδιστικό με μεγίστη ταχύτητα τα 470 χιλιόμετρα σε ύψος 4.500 μέτρων και ανώτατο ύψος τα 9.500 μέτρα. Για οπλισμό προβλέπονταν πολυβόλα ShKAS και Ultra-ShKAS, ενώ θα έπρεπε να έχει δυνατότητα μεταφοράς βομβών συνολικού βάρους ενός τόνου. Για την επίτευξη της απαιτουμένης αυτονομίας πτήσεως, η χωρητικότητα των δεξαμενών θα αυξανόταν στα 2.000 λίτρα καυσίμου. Το Ινστιτούτο Ερευνών της Πολεμικής Αεροπορίας θα ξεκινούσε την αξιολόγηση έως τις 15 Ιουλίου, ενώ ζητήθηκε και η παράλληλη κατασκευή ενός ακόμη πρωτοτύπου, του οποίου οι δοκιμές είχαν προγραμματιστεί για τις αρχές Αυγούστου.
Χαρακτηριστικά και πτητικές επιδόσεις
Το νέο πειραματικό αεροσκάφος που έφερε την ονομασία ΜΜΝ, βγήκε από το εργοστάσιο στις 16 Μαΐου του 1939 και τέθηκε σε δοκιμές μεταξύ της 1ης Ιουλίου και της 16ης Αυγούστου. Διέθετε δεύτερο χειριστήριο εγκατεστημένο στο χώρο του πλοηγού και δύο κινητήρες Μ-105 που περιέστρεφαν τρίφυλλες έλικες VISh-22E. Εν συγκρίσει με τον προκάτοχό του, ο πυργίσκος TUR-9 αντικαταστάθηκε από θωρακισμένο MV-3, οι επιφάνειες των πτερύγων μίκρυναν κατά οκτώ τετραγωνικά μέτρα, όπως και αυτές των πηδαλίων διευθύνσεως, το ρύγχος απέκτησε πιο αεροδυναμική γραμμή και τα δύο πολυβόλα αντικαταστάθηκαν με μονό ShKAS. Το πολυβόλο στο κάτο τμήμα της ατράκτου αφαιρέθηκε εντελώς, η ουρά επανασχεδιάστηκε, ενώ τοποθετήθηκαν και επιπρόσθετες δεξαμενές καυσίμου, χωρητικότητας 205 λίτρων.
Κατά τη διάρκεια των δοκιμών με φορτίο 500 κιλών στην καταπακτή βομβών και βάρος απογειώσεως 6.420 κιλά, η μέγιστη ταχύτητα κοντά στο έδαφος ήταν 405 χλμ/ώρα, ενώ σε ύψος 4.200 μέτρων έφτανε τα 458 χλμ. Ο χρόνος ανόδου στα 5.000 μέτρα ήταν 9,3 λεπτά, ενώ ως ανώτατο ύψος καταγράφτηκαν 9.000 μέτρα. Με φορτίο βομβών 1.000 κιλών και βάρος απογειώσεως 7.420 κιλά, η μέγιστη ταχύτητα σε επίπεδο θαλάσσης ήταν 383 χλμ/ώρα και στα 4.200 έφτανε τα 425 χλμ. Ο χρόνος ανόδου στα 5.000 μέτρα ήταν 13,8 λεπτά και το μέγιστο όριο πήγαινε στα 8.000 μέτρα. Το αεροσκάφος είχε μήκος 12,78 μέτρα, ύψος 4,7 και άνοιγμα πτερύγων 18 μέτρα (το εμβαδόν τους ήταν 48,214 τετραγωνικά μέτρα).
H συνέχεια στο Military History
