Αυτές τις ημέρες επικρατεί ένας χαμός -κυρίως στα κοινωνικά δίκτυα- με την επίρριψη ευθυνών αριστερόθεν και δεξιόθεν. Κάποιοι παίζουν ένα βρώμικο παιχνίδι, κυρίως με πολιτική χροιά, με τους χρήστες να είναι διαιρεμένοι και συναισθηματικά φορτισμένοι, διότι κάποιοι θέλουν να κάνουν επίκληση στο θυμικό τους.
Παράλληλα, υπάρχει πολιτική σπέκουλα και εκατέρωθεν διαξιφισμοί για την ικανότητα ή ανικανότητα του κρατικού μηχανισμού στην αντιμετώπιση των πυρκαγιών. Δεν μιλάμε για εποικοδομητική κριτική, αλλά για “φαγωμάρα”.
Το έργο το έχουμε ξαναδεί. Στην τραγωδία στο Μάτι, υπήρξε “κανιβαλισμός” των νεκρών. Αν και τώρα δεν βιώνουμε την τραγωδία του 2018 (υπάρχουν φυσικά εκτεταμένες καταστροφές και δυστυχώς ένας νεκρός), παρακολουθούμε το ίδιο φαινόμενο. Υπάρχουν ακόμη και άτομα που θα ήθελαν να δουν περισσότερους νεκρούς, για να ικανοποιηθεί η πολιτική τους ανασφάλεια.
Το πράγμα είναι απλό. Πέρα από την εποικοδομητική κριτική που σε μια δημοκρατική κοινωνία θα πρέπει πάντα να υπάρχει, τα διαδικτυακά “ξεμαλλιάσματα” είναι κατάντια. Πρέπει όλοι οι Έλληνες να είναι ενωμένοι αυτές τις δύσκολες ώρες και όταν ο εφιάλτης τελειώσει, επιβάλλεται να αποδοθούν ευθύνες εάν και όπου υπάρχουν.
