Γράφει ο Ηρακλής Μαρδύρης
Ελλάδα και Σουηδία, δυο χώρες τόσο ίδιες και τόσο διαφορετικές. Η Ελληνική κοινή γνώμη θεωρεί και όχι άδικα ότι δεν έχει και πολλά κοινά με τους βόρειους εταίρους μας, τον τρόπο οργάνωσης της κοινωνίας τους αλλά και λειτουργίας και απόδοσης/ανταγωνιστικότητας της οικονομίας τους. Πρόσφατα με τον κoρωνοϊό μάθαμε ότι είναι μια χώρα με τον ίδιο πληθυσμό με μας, μπορούμε να συγκριθούμε μαζί τους και μάλιστα με επιτυχία, τουλάχιστον στο θέμα διαχείρισης της επιδημίας…
Αυτό που δεν είναι ίσως τόσο γνωστό είναι ότι η Σουηδία νιώθει απειλημένη από έναν επιθετικό και πολύ μεγαλύτερο σε μέγεθος γείτονα, τη Ρωσία, με αποτέλεσμα, παρά την μακροχρόνια επιδίωξη ουδετερότητας, να δημιουργήσει μια αξιολογότατη και αξιοθαύμαστη αμυντική βιομηχανία, αλλά και ιδιαίτερες τακτικές πολέμου προσαρμοσμένες στη γεωγραφία και την αριθμητική ανισορροπία. Η Ελλάδα θα είχε μόνο να κερδίσει από μια συνεργασία μαζί της. Το πολιτικό βάρος της Σουηδίας είναι μικρό για να συνεργαστούμε στην προμήθεια αεροσκαφών, υποβρυχίων και μεγάλων σκαφών επιφανείας. Όλοι λίγο πολύ έχουμε καταλάβει ότι οι αγορές των κυρίων οπλικών συστημάτων μας έχουν μέσα και μια γερή δόση πολιτικής απόφασης ώστε να κρατάμε χαρούμενους τους συμμάχους μας, κάτι που δεν είναι απαραίτητα κακό.
Η Σουηδία έχει και αυτή να προστατέψει ένα αρχιπέλαγος. Μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις ασφαλείας είναι τα Ρωσικά υποβρύχια, τα οποία από την εποχή του ψυχρού πολέμου είχαν μια συνήθεια να βρίσκονται εκεί που δεν έπρεπε… Η αντίδραση των Σουηδών είναι πάντα δυναμική. Ειδικά στα τέλη της δεκαετίας του ΄80, οι αναφορές στα μέσα για παραβίαση χωρικών υδάτων ήταν τόσο συχνή όσο οι τουρκικές παραβιάσεις στον Ελληνικό ΕΕΧ. Μόνο που οι Σουηδικές τηλεοράσεις έδειχναν τα ελικόπτερα να βάλουν βόμβες βυθού, και έχουν παραμείνει στους Σουηδούς ως εικονικές στιγμές του Ψυχρού Πολέμου. Σε όλα αυτά τα επεισόδια δεν καταγράφηκαν πλήγματα ή απώλειες, αλλά υπήρξε Σοβιετικό υποβρύχιο που εξώκειλε βαθιά στα Σουηδικά ύδατα και περιπτώσεις που οι Σοβιετικοί αναγκάστηκαν να ζητήσουν συγγνώμη και να επικαλεστούν λάθη πλοήγησης. Το τέλος του ψυχρού πολέμου, δεν ήταν το τέλος των παραβιάσεων. Η τελευταία μεγάλη επιχείρηση με πάνω από 100 πιθανές θεάσεις και μεγάλη κινητοποίηση έγινε το 2014.
Η απάντηση των Σουηδών είναι οι συχνές περιπολίες, η ναρκοθέτηση, η ηλεκτρονική παρακολούθηση των περασμάτων και η επιθετική κίνηση με βόμβες βυθού. Σύντομα θα έχουν στη διάθεση τους και ένα καινούργιο όπλο που χαρακτηρίζουν game changer, την ελαφριά τορπίλη της SAAB SLWΤ.
Σύμφωνα με τον κατασκευαστή είναι μοναδική στον τρόπο που έχει προσαρμοστεί στα δύσκολα παράκτια νερά παρά του ότι είναι σχεδιασμένη για χρήση σε ωκεάνια ύδατα. Έχει ένα ψηφιακό σύστημα πρόσκτησης στόχου, προσφέροντας επιλογή fire and forget όσο και καθοδήγηση μέσω καλωδίου. Πρόκειται για ένα πολύ ευέλικτο σύστημα που μπορεί να χρησιμοποιηθεί χωρίς αλλαγές από πολλαπλές πλατφόρμες, όπως υποβρύχια, πλοία επιφανείας, ελικόπτερα και αεροπλάνα.
Η SLWT διαφέρει από τα υπάρχοντα ανθυποβρυχιακά συστήματα στην ικανότητα της να προσαρμόζεται σε διάφορες υδρο-ακουστικές συνθήκες. Επιπλέον μπορεί να εντοπίζει και να αναγνωρίζει υποβρύχια. Έχει τη δυνατότητα να αλλάζει την ταχύτητα της (10 μέχρι 40 κόμβους), να πλοηγείται με ακρίβεια και να επικοινωνεί με την πλατφόρμα εκτόξευσης.
Έχει μια ακτίνα δράσης 20χμ, επιτυγχάνει μέγιστο βάθος άνω των 300 μέτρων και χρόνο λειτουργίας μίας ώρας. Το βάρος της είναι 340 kg, και η κίνηση επιτυγχάνεται μέσω τεχνολογίας Pumpjet που τροφοδοτείται με ισχύ από μπαταρία λιθίου, LiFePO4.
Η αρχιτεκτονική είναι modular που σημαίνει ότι η πολεμική κεφαλή μπορεί να αντικατασταθεί από εκπαιδευτική, αλλά κατά τα άλλα είναι ακριβώς η ίδια τορπίλη. Μετά τη βολή η εκπαιδευτική κεφαλή φουσκώνει ένα μπαλόνι που επιτρέπει τη συλλογή της τορπίλης από της επιφάνεια.
Αυτή η αρχιτεκτονική προβλέπει μελλοντικές αναβαθμίσεις. Η SAAB προτίθεται να παρουσιάσει τη δυνατότητα βολής εναντίων άλλων τορπιλών.
Στο εντυπωσιακό βίντεο γίνεται επίδειξη πως ελαφριές κορβέτες Visby των 640 τόνων κυνηγούν υποβρύχια.
Οι τορπίλες αυτές μπορούν να χρησιμοποιηθούν και εναντίων στόχων επιφανείας, από υποβρύχια για παράδειγμα. Οι Σουηδοί έχουν τα εξαιρετικά ικανά Gotland υποβρύχια αναερόβιας πρόωσης (ΑΙΡ- Air Independent Power, παρόμοια με τα δικά μας 214 και εκσυγχρονισμένο 209), το ομώνυμο πλοίο μάλιστα πέρασε δύο χρόνια στο San Diego υπό δανεισμό στο USN όπου σε άσκηση βύθισε το αεροπλανοφόρο USS Ronald Reagan.
Αυτό που είναι λίγο γνωστό και καλύπτεται από ένα πέπλο μυστικότητας είναι η μοναδική δυνατότητα των υποβρυχίων αυτών να εκτοξεύουν δύο τορπίλες ταυτόχρονα από ένα τορπιλοσωλήνα.
