Το Αμερικανικό Σώμα Πεζοναυτών βρίσκεται σε διαδικασία αναθεώρησης του δόγματος επιχειρήσεων και τα μέσα που χρησιμοποιεί εδώ και δεκαετίες για να επιτελέσει αυτήν την αποστολή του. Πρόσφατα, αναθεώρησε τη δομή των ομάδων κρούσης του και πήρε σημαντικές αποφάσεις, εξετάζοντας νέα οχήματα ξηράς και αέρος και εγκαταλείποντας το άρμα μάχης Abrams από το οργανόγραμμα των εκστρατευτικών μονάδων του.
Το Σώμα Πεζοναυτών αλλάζει για να προσαρμοστεί στις συνθήκες του Ειρηνικού
Το επόμενο βήμα αποτελεί τον τρόπο διεξαγωγής των αμφιβίων επιχειρήσεων που περιλαμβάνει απαιτήσεις ταχείας προσέγγισης και απόβασης στρατευμάτων και υλικού σε παραλίες και αβαθή ύδατα και στην ταχεία απαγκίστρωσή τους, αν αυτό χρειαστεί. Οι απαιτήσεις αυτές επηρεάζουν, όπως είναι φυσικό και τα μέσα μεταφοράς που παρέχει το Αμερικανικό Πολεμικό Ναυτικό. Το τελευταίο, αναζητά μια νέα κλάση αποβατικών που θα αντικαταστήσουν τις κλάσεις μεγάλων αποβατικών πλοίων δεξαμενών “Whidbey Island” και “Harpers Ferry”.
Πρωτότυπες λύσεις εκ των ενόντων για να ενισχυθεί ο αποβατικός στόλος των ΗΠΑ
Ταυτόχρονα, η αντικατάσταση αυτή πρέπει να γίνει άμεσα, γρήγορα και ο περιορισμένος χρόνος δεν είναι αρκετός για να εξεταστεί η σχεδίαση νέων πολύπλοκων μεγάλων πλοίων. Η λύση που εξετάζει το Αμερικανικό Ναυτικό κινείται προς την κατεύθυνση πλοίων μικρότερου μεγέθους και εκτοπίσματος, ικανών να κινηθούν σχετικά γρήγορα και να προσεγγίσουν τις εχθρικές ακτές, να αποβιβάσουν στρατεύματα και να απομακρυνθούν. Η στρατηγική κινείται σε εντελώς νέο χώρο από το τωρινό δόγμα αποβάσεων, όπου μεγάλα μητρικά-πλοία εξαπολύουν ταχύτατα οχήματα μεταφοράς από απόσταση και δείχνει τη θέληση του Σώματος Πεζοναυτών να προσαρμοστεί σε νέα δεδομένα ναυτικού ελέγχου και θαλάσσιας άρνησης.
Το Αμερικανικό Ναυτικό έχει διακηρύξει πως ενδιαφέρεται άμεσα για την απόκτηση 30 ελαφρών αποβατικών πλοίων, με ικανότητα απόβασης σε ακτές αμώδεις, πετρώδεις, σχιστολιθικές, με στρογγυλά βότσαλα ή προετοιμασμένες αποβάθρες με την ίδια ευκολίοα χωρίς να εξαναγκάζουν τους αποβιβαζόμενους να εισέλθουν στο νερό σε βάθη περισσότερο από ένα μέτρο. Ως προς τη μορφή των πλοίων, το Ναυτικό συλλέγει ακόμα πληροφορίες από υπάρχοντα σχέδια και τεχνολογίες αλλά προσανατολίζεται σε ένα πλοίο με μήκος 60 περίπου μέτρα, εσωτερικό χώρο 750 τετραγωνικών μέτρων, πλήρωμα 40 περίπου ατόμων και ικανότητα μεταφοράς όχι λιγότερων από 75 πεζοναυτών με τον εξοπλισμό τους.
Επιπλέον, τα νέα πλοία θα πρέπει να έχουν ικανότητα πλεύσης στην ανοιχτή θάλασσα, σε κατάσταση θαλάσσης 5, αντιμετωπίζοντας κύματα ύψους 4 μέτρων, αναπτύσσοντας ταχύτητες τουλάχιστον 14 κόμβων και έχοντας αυτονομία 3,500 ναυτικών μιλίων. Τα πλοία θα πρέπει να υποστηρίξουν το μεταφερόμενο προσωπικό και πλήρωμα για ταξίδια ωκεάνιας πλεύσης.
Ως προς την ακριβή μορφή που θα έχει το πλοίο, το Ναυτικό αξιολογεί διάφορα σχέδια συμπεριλαμβανομένων εμπορικών σχεδιάσεων που θα προσαρμοστούν κατάλληλα για να καλύψουν τις ανάγκες του. Μεταξύ τους είναι η περίπτωση ενός πλοίου που χρησιμοποιείται για μεταφορά εμπορευματοκιβωτίων σε αβαθή ύδατα. Το πλοίο είναι κατηγορίας Roll-on-Roll-off, διαθέτει ράμπα επιβίβασης/αποβίβασης στην πρύμνη και την υπερκατασκευή του συγκροτήματος ενδιαιτήσεων και καμπίνας ελέγχου στην πλώρη. Αν και οι συνθήκες στις οποίες σκοπεύει να αναπτύξει τα πλοία το Ναυτικό είναι αρκετά σκληρές για τέτοια σκάφη, αρμόδια γραφεία δήλωσαν πως είναι διατεθειμένοι να δεχθούν σχέδια με μικρή διάρκεια ζωής, ακόμα και δέκα χρόνια, κρατώντας το κόστος ανάπτυξης χαμηλά και τους ρυθμούς ναυπήγησης γρήγορους.
Ως προς τις προθεσμίες, το Ναυτικό θέλει να δει τα σχέδια μέχρι το τέλος του έτους και να έχει καταλήξει σε ένα από αυτά ως το 2022. Περιέργως, το Αμερικανικό Ναυτικό “ανασταίνει” προδιαγραφές πλοίων στις οποίες κάποτε υπήρξε πρωτοπόρο με τη μορφή των Landing Ship Tank του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου. Τα πλοία αυτής της κατηγορίας ήταν απλά στην κατασκευή, προσασμόσιμα σε καταστάσεις και ναυπηγήθηκαν με ταχείς ρυθμούς για να παραδίδουν στρατιώτες, οχήματα και υλικό απευθείας στην ακτή ενώ υποστήριζαν την ενέργεια με πυρά. Τα αμερικάνικα LST επιβίωσαν σε ξένα ναυτικά ως σήμερα και εξελίχθηκαν σε νεώτερα σχέδια ίδιας φιλοσοφίας, όπως η ελληνική κλάση “Ιάσων” και σε πολιτικές σχεδιάσεις Ferry ενώ στη δεκαετία του ’60 αντικαταστάθηκαν σε υπηρεσία από την κλάση “Newport” παρόμοιας φιλοσοφίας.
Σήμερα, μια παρόμοια σχεδίαση υπηρετεί με τον Αμερικανικό Στρατό. Πρόκειται για την κλάση “General Frank S. Besson” που ακολουθεί την ίδια σχεδιαστική γραμμή ανοιχτού καταστρώματος και Ro-Ro ικανότητας αλλά χρησιμοποιούνται για μεταφορές Διοικητικής Μέριμνας εντός λιμένων και μικρών αποστάσεων. Σε κάθε περίπτωση, το Αμερικανικό Ναυτικό θα αποφασίσει σύντομα αν θα κάνει και πάλι το τολμηρό βήμα εκσυγχρονισμού του “προς τα πίσω”.
