Χωρίς να έχει ηττηθεί ποτέ, το Πολεμικό μας Ναυτικό «κυλά» στις φλέβες των Ελλήνων και είναι αυτό που δένει το έθνος μας με τη θάλασσα. Και αν δεν υπάρχει Ναυτικό, δεν υπάρχει Ελλάδα. Οπότε δεν είναι παράξενο που τα τελευταία χρόνια πάρα πολλοί Έλληνες ασχολούνται περισσότερο με το μέλλον του και την ενίσχυσή του με νέα σκάφη.
Θεωρούμε πως έχουμε παίξει ένα σημαντικό ρόλο στη σχετική ενημέρωση, γράφοντας από τους «χαλεπούς» καιρούς υπέρ της ενίσχυσης του ΠΝ. Στην αρχή, μιλώντας συνέχεια για τον εκσυγχρονισμό των ΜΕΚΟ, μετά για μεταχειρισμένα πλοία, στην πορεία δημιουργήσαμε και το Navaldefence.gr, το μοναδικό στη χώρα, εξειδικευμένο site ναυτικής άμυνας.
Η έκρηξη όμως του ενδιαφέροντος ήρθε το 2020, μετά την εξαγγελία ενός τεραστίου σε αξία προγράμματος ενίσχυσης του ΠΝ. Όπου βέβαια άνοιξαν οι «πύλες της κολάσεως» στα ΜΜΕ, καθώς ο κάθε… πικραμένος άρχισε να γράφει για φρεγάτες, κορβέτες, πυραύλους κ.ο.κ. Αλλά το νερό, έστω και κακήν κακώς, μπήκε σε ένα δρόμο. Και το ευρύ κοινό κατάλαβε την αξία που έχει η διάθεση σημαντικών κονδυλίων ναυτικούς εξοπλισμούς. Δεν υπάρχει άλλωστε Έλληνας που να μην συμφωνεί με την ανάγκη αμυντικής ενίσχυσης. Μπορεί να έχει διαφωνίες σε τεχνικά ζητήματα, σε επιλογές του “ενός ή άλλου” σκάφους, αλλά στον τελικό στόχο συναινούμε. Πάμε πάλι στα πλοία.
Το ΠΝ δαπανά ένα ποσό ρεκόρ, 3,3 δις ευρώ για να αγοράσει 3 φρεγάτες FDI HN. Όπως έχουμε γράψει, αυτές οι φρεγάτες δεν είναι ούτε τηλεκατευθυνόμενες, ούτε έχουν τεχνητή νοημοσύνη. Χρειάζονται κάτι που είναι απείρως σημαντικότερο από τους 32 ASTER 30, τα SeaFire, CAPTAS-4, RAM, MH-60R. Θέλουν… πλήρωμα. Το ίδιο ισχύει για κάθε πλοίο ή οπλικό σύστημα. Και τώρα ήρθε η ώρα να πούμε στενάχωρα πράγματα.
Είναι κοινό μυστικό, πως οι εκούσιες αποστρατείες έχουν πάρει μορφή χιονοστιβάδας στο Πολεμικό Ναυτικό. Ικανά, άξια, εκπαιδευμένα στελέχη παραιτούνται και ψάχνουν την τύχη τους στον ιδιωτικό τομέα. Δεν θέλουμε να αναφέρουμε νούμερα, αυτά δεν πρέπει να γράφονται. Αν συνεχιστεί αυτό όχι Ticonderoga δεν θα μπορούμε να επανδρώσουμε (που λέει η ΠΤΗΣΗ), αλλά ούτε περιπολικό Island. Το πρόβλημα είναι μεγάλο.
Την ίδια στιγμή, πολλές θέσεις έμειναν κενές στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων. Ο λόγος είναι πως από τη στιγμή που οι παραγωγικές σχολές των Ενόπλων Δυνάμεων έχουν υψηλούς συντελεστές (η Σχολή Ικάρων διατήρησε το 1,2), τα νέα παιδιά προτιμούν εκείνες που θα τους δώσουν αξιοπρεπείς μισθούς, είτε στην Ελλάδα είτε στο εξωτερικό. Κι πολλοί από όσους πηγαίνουν στις σχολές των ΕΔ, είτε εγκαταλείπουν γρήγορα, είτε μόλις το επιτρέπει ο νόμος.
Οι λόγοι για την γρήγορη αποχώρηση είναι πολλοί. Για παράδειγμα, στο ΠΝ η εξέλιξη των στελεχών γίνεται απελπιστικά αργά. Συνεπώς, από τη στιγμή που κάποιος αργεί να γίνει Πλοίαρχος ή Αρχιπλοίαρχος, δεν έχει και πολλές ελπίδες για Ναύαρχος. Οπότε η έξοδος είναι η μόνη επιλογή για αρκετούς. Το άλλο πρόβλημα είναι το μισθολογικό. Όταν γράψαμε για το θέμα των αποδοχών, πολλοί φίλοι, εκτός Ενόπλων Δυνάμεων, το είδαν αρκετά αρνητικά. Δύσκολα καταλαβαίνει κάποιος που εργάζεται στον ιδιωτικό τομέα πως η περίπτωση των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων είναι ξεχωριστή. Αν ένα στέλεχος δεν «βγαίνει» οικονομικά, δεν έχει τις επιλογές που έχουμε εμείς «απέξω». Δεν μπορεί να κάνει νόμιμα 2η δουλειά, δεν μπορεί να αλλάξει δουλειά, δεν μπορεί να φύγει στο εξωτερικό, δεν μπορεί να ζητήσει αύξηση κ.ο.κ. Οπότε το κράτος οφείλει να επιτρέπει στα στελέχη να ζουν αξιοπρεπώς.
ΑΠΟΨΗ: Οι FDI δεν χρειάζονται μόνο πυραύλους και ηλεκτρονικά, θέλουν καλοπληρωμένα πληρώματα!
Εδώ και αρκετό καιρό έχει ανοίξει μια συζήτηση για κάποιο ειδικό επίδομα στα στελέχη του Ναυτικού, ως επίδομα Στόλου. Το σχέδιο δεν έχει προχωρήσει, καθώς έχει κάποια μειονεκτήματα (π.χ. στο ότι θα μοιράζεται σε όλους όσους είναι εγγεγραμμένοι στο Στόλο, ασχέτως αν βρίσκονται σε αποστολή).
Έτσι στην προχθεσινή εξαγγελία του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ, αυτό που είπε ήταν πως “θεσπίζεται πρόσθετη αμοιβή στα πληρώματα των πολεμικών πλοίων που βρίσκονται σε αποστολή”.
H συνέχεια στο Naval Defence
