Δείτε το 1ο μέρος της αφήγησης εδώ, το 2ο εδώ, το 3ο εδώ, το 4ο εδώ, το 5ο εδώ και το 6ο εδώ.
Βρυξέλλες, 26 Ιουλίου, Ώρα (Ελλάδος) 14:20: Στην τουαλέτα του κτιρίου της Κομισιόν έχουν περάσει ήδη 25 λεπτά. Όσο περιμένουν, η Ευρυδίκη ενημερώνει την υπουργό για τα διεθνή πρωτοσέλιδα. Η υπουργός κοιτάζει διαρκώς το κινητό της καθώς ο χρόνος τελειώνει. Και τότε… Επιτέλους, μήνυμα! Είναι από έναν μη αποθηκευμένο αριθμό.
Το μήνυμα γράφει: «Ποιον θέλετε παρακαλώ;».
Η υπουργός πληκτρολογεί αμέσως: «Συγγνώμη, λάθος νούμερο» και πατάει αποστολή.
Είναι το συνθηματικό που της είχε εξηγήσει ο Χριστοφίδης πως θα της στείλει για επιβεβαίωση όταν θα έχει τακτοποιήσει αυτό που του ζήτησε και η απάντηση που πρέπει να του στείλει. Το καυτό κομμάτι της ηχογράφησης έχει φτάσει στα προσωπικά inbox του Γερμανού υπουργού και του προέδρου της Κομισιόν. Αν οποιοσδήποτε προσπαθήσει να βρει την προέλευσή του θα εντοπίσει το αρχείο της ηχογράφησης σε έναν δημόσιο server στην Ταϊλάνδη και την αποστολή του email από ένα ίντερνετ καφέ στο Ρέικιαβικ. Το θέμα τελικά δεν είναι αν φαντάζονται ποιος το έκανε, αλλά αν μπορούν να το αποδείξουν. Η υπουργός δεν γνωρίζει αυτόν τον Χριστοφίδη προσωπικά. Όμως, της αρέσει ο τρόπος που σκέφτεται. Ξέρει να καλύπτει τα νώτα του. Σπάνιο για άνδρα.
«Η δουλειά έγινε» ενημερώνει την Ευρυδίκη. «Ας τους δώσουμε πέντε λεπτά να το χωνέψουν και πάμε πάλι στη σύσκεψη».
Αυτοί οι 100 δεν είναι ότι κι’ ότι
Πεντάγωνο, 26 Ιουλίου, Ώρα 14:45: Στην αίθουσα συμβουλίου μια τηλεόραση πολλών ιντσών είναι συντονισμένη στο CNN Turk, όπου αναμένεται από στιγμή σε στιγμή το διάγγελμα του Τούρκου προέδρου προς τον τουρκικό λαό. Θα υπάρχουν υπότιτλοι στα αγγλικά, ωστόσο μια μεταφράστρια του υπουργείου Εξωτερικών βρίσκεται εκεί για να μεταφράζει απ’ ευθείας. Όλο το ΚΥΣΕΑ αναμένει την επίσημη αντίδραση της τουρκικής κυβέρνησης που περιέργως έχει καθυστερήσει αρκετές ώρες από την αποφασιστική κίνηση της Ελλάδας με το χτύπημα του Yavuz.
Ο Τούρκος Πρόεδρος ανεβαίνει στο βήμα. Πίσω του στέκονται ο πρωθυπουργός και πολλοί στρατηγοί ενώ ο τοίχος είναι καλυμμένος από πολλές κόκκινες σημαίες με την ημισέληνο. Η μεταφράστρια ξεκινάει: «Περήφανε λαέ της Τουρκίας…».
Ο λόγος του Τούρκου προέδρου είναι πύρινος. Πρώτα μιλάει για το έγκλημα κατά των άοπλων Τούρκων πολιτών – ναυτικών του Yavuz που τους αποκαλεί “μάρτυρες”. Ενός πλοίου που βρισκόταν σε διεθνή ύδατα όταν δέχτηκε άνανδρη και παράνομη επίθεση από τους Έλληνες. Στη συνέχεια απευθύνεται στη διεθνή κοινότητα και της κουνάει το δάχτυλο υπενθυμίζοντας ότι η Τουρκία πολλά χρόνια φώναζε πως τα ελληνικά νησιά πρέπει να αποστρατικοποιηθούν, βάσει των διεθνών συνθηκών. Σήμερα, τα στρατεύματα που παράνομα βρίσκονται πάνω στα ελληνικά νησιά, δολοφόνησαν 59 αθώους Τούρκους πολίτες. Συνεχίζοντας να κουνάει το δάχτυλο, προτρέπει τη διεθνή κοινότητα να μην ανακατευτεί όταν οι Έλληνες θα λάβουν το μάθημά τους. Μετά απευθύνεται στις ένοπλες δυνάμεις της Τουρκίας και τους αναθέτει την αποστολή να βρουν και να τιμωρήσουν τους υπεύθυνους του εγκλήματος. Περίτεχνα δεν χρησιμοποιεί τη λέξη εκδίκηση, αλλά την υπονοεί.
Και τελικά περνάει στην Ελλάδα, λέγοντας πως έκανε μεγάλο λάθος η μικρή αυτή χώρα που προκάλεσε την οργή της Τουρκίας. Λέει μάλιστα πως το αεροπλάνο των Ελλήνων απειλούσε τον τουρκικό στόλο και γι’ αυτό καταρρίφθηκε μαζί με «πολλά μαχητικά τους». Και κλείνει διαβεβαιώνοντας πως οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις που παραμένουν νόμιμα σε διεθνή ύδατα θα βρουν τους ενόχους της επίθεσης στο Yavuz αλλά και «όποιες απειλές υπάρχουν τριγύρω» και θα τις ξεριζώσουν μια για πάντα.
Ο πρωθυπουργός είναι προβληματισμένος. Όχι τόσο από τα ψέματα για το Διγενής #1, αυτό το περίμενε. Ειδικά το τελευταίο κομμάτι της ομιλίας είναι παράξενο, κάτι κρύβεται εκεί. Κοιτάζει τους υπόλοιπους στην αίθουσα: «Κύριοι, σας ακούω».
Ο αρχηγός ΓΕΑ επισημαίνει πως αποκλείεται οι Τούρκοι να μην ξέρουν από πού ήρθαν τα βλήματα που έπληξαν το Yavuz, αφού άλλωστε έβαλαν πυραύλους S-400 εναντίον των Mirage. O υπουργός Αμύνης λέει πως: «υπάρχει περίπτωση να πουν ότι χτυπήσαμε το Yavuz από κάποιο νησί. Για να νομιμοποιήσουν επίθεσή τους εκεί».
Αυτό σκέφτεται και ο πρωθυπουργός. Αρχίζει να φοβάται πως διατάσσοντας το πλήγμα στο Yavuz έπαιξε το παιχνίδι της Τουρκίας, τους έδωσε την αφορμή που χρειάζονταν για να κλιμακώσουν περισσότερο. «Ποιο νησί δηλαδή;» ρωτάει.
Υπουργός Αμύνης: «Το πιο πιθανό θα είναι η Ρόδος που είναι δίπλα».
Α/ΓΕΕΘΑ: «Η Ρόδος είναι πάνοπλη. Είναι απίθανό να σχεδιάζουν απόπειρα κατάληψης της νήσου».
Πρωθυπουργός: «Να ρωτήσω. Το Καστελόριζο; Θα μπορούσαν να ισχυριστούν ότι πλήξαμε το Yavuz από το Καστελόριζο;».
Α/ΓΕΝ: «Το Καστελόριζο απέχει περίπου 120χλμ. από το σημείο. Οι επάκτιες πυροβολαρχίες Exocet που έχουμε σε άλλα νησιά δεν έχουν τέτοιο βεληνεκές, μόνο οι πιο καινούργιοι Exocet που έχουμε στα πλοία μπορούν να…».
Πρωθυπουργός: «Οι Τούρκοι δεν θα πουν ότι ήταν Exocet, πόσο μάλλον πιο μοντέλο». Γυρίζει προς τον αρχηγό ΓΕΣ: «Κύριε αρχηγέ, εσείς έχετε όπλα που μπορούν να πλήξουν στόχους σε απόσταση 120 χλμ.;».
Α/ΓΕΣ: «Έχουμε κύριε πρωθυπουργέ, τους πυραύλους ATACMS. Όχι όμως στο Καστελόριζο, δεν θα είχε λογική να βάλουμε τέτοιους εκτοξευτές εκτεθειμένους σε ένα τόσο μικρό νησί».
Ο πρωθυπουργός σκέφτεται πως όλα αυτά είναι μικρής σημασίας εάν οι Τούρκοι ψάχνουν μια πρόφαση για κατάληψη του Καστελόριζου. Θυμάται ότι ο George W. Bush ο νεότερος είχε ξεκινήσει ολόκληρο πόλεμο στο Ιράκ για να καταστρέψει τα περίφημα WMD (Weapons of Mass Destruction) που υποτίθεται ότι κρύβονταν εκεί. «Τι δυνάμεις έχουμε στο νησί;».
Α/ΓΕΕΘΑ: «Η μόνιμη δύναμη είναι περίπου 700 ανδρών με πυροβολικό και Α/Α μέσα. Υπάρχει και πυραυλάκατος του Π.Ν.».
Πρωθυπουργός: «Γιατί δεν στείλαμε ενισχύσεις τόσο καιρό;».
Α/ΓΕΕΘΑ: «Στείλαμε 100 καταδρομείς επιπλέον».
Πρωθυπουργός: «Και τί ακριβώς θα κάνουν αυτοί οι 100 επιπλέον, απέναντι σε ολόκληρη την Τουρκία που έχουν από πάνω τους;».
Α/ΓΕΕΘΑ: «Με όλο το σεβασμό κύριε πρωθυπουργέ. Αυτοί οι 100 που στείλαμε… δεν είναι ότι κι’ ότι».
Περισσότερος ιδρώτας, λιγότερο αίμα
Καστελόριζο, 26 Ιουλίου, Ώρα 15:15: Στο αεροδρόμιο του νησιού ο συνταγματάρχης (ΚΔ) Καραγιάννης επιθεωρεί την πρόοδο των αμυντικών έργων περπατώντας με το λοχαγό (ΚΔ) Γεωργίου κάτω από τον εκτυφλωτικό μεσημεριανό ήλιο. Στο ανυποψίαστο μάτι το αεροδρόμιο φαίνεται χαλαρό. Καμία σημαντική αλλαγή δεν είναι ορατή. Ο συνταγματάρχης είναι ικανοποιημένος.
Ο Καραγιάννης είναι καταδρομέας από τα 18 του. Μετά τη θητεία του φοίτησε στη Σχολή Ευελπίδων και αφού πέρασε όλα τα σχολεία ανορθόδοξου πολέμου και διοίκησε τις περισσότερες και πιο επίλεκτες μονάδες της ΔΔΕΠ (Διακλαδική Διοίκηση Ειδικού Πολέμου), τα τελευταία δύο χρόνια υπηρέτησε στο Sahel μαζί με τους Γάλλους. Επικεφαλής τμημάτων της Ζ’ ΜΑΚ και του ΕΤΑ, έλαβε μέρος σε ειδικές επιχειρήσεις τόσο διαβαθμισμένες που ούτε οι προϊστάμενοί του στη ΔΔΕΠ δεν γνωρίζουν λεπτομέρειες. Γυρνώντας στην Ελλάδα ζήτησε – ουσιαστικά απαίτησε – να επιστρέψει σε μάχιμη διοίκηση αντί για κάποια επιτελική θέση. Έτσι ανέλαβε πάλι την παλιά του μονάδα, την περίφημη Ζ’ Μοίρα Αμφίβιων Καταδρομών. Η Ζ’ ΜΑΚ είναι η «επίλεκτη των επιλέκτων». Στελεχώνεται αποκλειστικά από επαγγελματίες βετεράνους των ειδικών δυνάμεων. Είναι η μόνη μοίρα καταδρομών που διαθέτει «δεξαμενή οπλισμού». Προμηθεύονται δηλαδή ότι εξοπλισμό επιθυμούν, ανεξάρτητα από τις προμήθειες του Ε.Σ., και χρησιμοποιούν ότι καλύτερο υπάρχει για την κάθε αποστολή. Στη Ζ’ ΜΑΚ ο Καραγιάννης νιώθει στο σπίτι του. Οι 300 άνδρες της μοίρας, κάποιοι από τους οποίους πολέμησαν μαζί του στην Αφρική, τον εμπιστεύονται όσο κανέναν άλλο.
Στο Καστελόριζο είχαν φθάσει πριν από τρεις εβδομάδες με πτήση δύο C-130 προς ενίσχυση της άμυνας του νησιού. Τα αεροπλάνα είχαν προσγειωθεί νύχτα και είχαν πετάξει όλη τη διαδρομή από την Ελευσίνα χαμηλά και με σιγή εκπομπών. Η παρουσία του Καραγιάννη και των ανδρών του έπρεπε να κρατηθεί μυστική. Στο νησί είχε συναντήσει τους καταδρομείς του ΕΤΕΔ Μεγίστης – αμφίβιους καταδρομείς της Α’ ΜΑΚ αποσπασμένους από τη Ρόδο – και τον διοικητή τους λοχαγό Γεωργίου. Ο γενικός διοικητής της άμυνας του νησιού, ταξίαρχος (ΠΖ) Παπαβασιλείου, είχε αναθέσει στο ΕΤΕΔ την άμυνα του αεροδρομίου. Μια φαινομενικά δύσκολη αποστολή, αφού το αεροδρόμιο βρίσκεται σε ένα οροπέδιο στο κέντρο του νησιού χωρίς φυσική κάλυψη γύρω. Οι Τούρκοι μπορούν να το πλήξουν από αέρος, θαλάσσης και ξηράς ανενόχλητοι. Οι καταδρομείς του ΕΤΕΔ γνώριζαν πως αν γίνει κάτι, το Καστελόριζο είναι πολύ μακριά για να υπολογίζουν σε ουσιαστική υποστήριξη από την Αεροπορία και το Ναυτικό. Πάνω σε αυτό το καραφλό οροπέδιο θα υποστούν σφοδρούς βομβαρδισμούς πολύ πριν εμφανιστεί ο πρώτος στρατιώτης του εχθρού.
Ο λοχαγός Γεωργίου είχε πει χαρακτηριστικά στον Καραγιάννη: «Δεν υπάρχει ούτε ένα δέντρο για να κρυφτούμε, το μέρος είναι άγονο». Ο Καραγιάννης είχε απαντήσει πως το βόρειο Τσαντ είναι ακόμα πιο άγονο. Κι’ όμως, οι αντάρτες εκεί τα κατάφερναν αρκετά καλά απέναντι στην τεχνολογία των Γάλλων.
Η πρώτη συνάντηση με τον διοικητή Παπαβασιλείου δεν είχε πάει καλά. Ο ταξίαρχος δεν είχε διάθεση να ακούσει τις απόψεις του Καραγιάννη για την άμυνα του Καστελόριζου. Το βαρύ βιογραφικό του μπαρουτοκαπνισμένου καταδρομέα ήταν εντυπωσιακό. Όμως, ο Παπαβασιλείου είχε υψηλότερο βαθμό. Δεν θα άφηνε τον ηλιοκαμένο συνταγματάρχη να υποδαυλίσει τη διοίκησή του.
«Υπάρχουν σχέδια κύριε συνταγματάρχα» είχε πει κάπως ειρωνικά. «Δεν θα τα πετάξουμε όλα στα σκουπίδια για να ακούσουμε εσάς που μόλις πατήσατε το πόδι σας στο νησί».
Τα σχέδια αυτά φυσικά δεν προέβλεπαν κάτι παραπάνω από τη διασπορά των ρυμουλκούμενων πυροβόλων της ΔΑΝ Μεγίστης σε διάφορα υψώματα, ώστε να ανταποδώσουν τυχόν εχθρικά πυρά πυροβολικού από τα τουρκικά παράλια. Οι θέσεις αυτές όμως ήταν προπαρασκευασμένες και απόλυτα γνωστές στον εχθρό. Κατά τα άλλα ο ταξίαρχος, ακόμα και αυτές τις κρίσιμες ώρες που η ελληνοτουρκική κρίση κλιμακωνόταν ραγδαία, κρατούσε το μεγαλύτερο τμήμα από τους στρατιώτες, τα όπλα τους, τα φορτηγά τους και τις προμήθειές τους στο στρατόπεδο. Ένα στρατόπεδο μόλις 300 μέτρα δυτικά της πόλης σε ελαφρώς ανυψωμένη θέση, με καθαρό LOS (Line of Sight) από τα τουρκικά παράλια, το τουρκικό πυροβολικό και, φυσικά, την τουρκική αεροπορία. Ο ταξίαρχος θεωρούσε πως οι κοιτώνες, το ΚΨΜ και οι ντουζιέρες του στρατοπέδου κρατούσαν το ηθικό των ανδρών του υψηλό…
26 Ιουλίου, Ώρα 15:17: Ο συνταγματάρχης Καραγιάννης, συνοδευόμενος από τον λοχαγό Γεωργίου, φτάνει με ταχύ διασκελισμό στο κεντρικό κτίριο του Δημοτικού Αερολιμένα Καστελόριζου. Οι πολιτικές πτήσεις προς το νησί έχουν σταματήσει παίρνοντας μαζί τους και τους τελευταίους επισκέπτες. Έτσι δεν υπάρχει κανείς πολίτης στο αεροδρόμιο. Τα παράθυρα και οι κουρτίνες του κτιρίου είναι κλειστά. Οι εξωτερικές μονάδες των κλιματιστικών βρίσκονται σε λειτουργία, αγκομαχώντας εκτεθειμένες στον καλοκαιρινό ήλιο. Πρώτος ανοίγει την πόρτα και μπαίνει ο Γεωργίου, ακολουθεί ο Καραγιάννης.
Οι καταδρομείς του ΕΤΕΔ ξεκουράζονται ξαπλωμένοι στο πάτωμα, στις καρέκλες και τους πάγκους, άλλοι κοιμούνται κάτω από τα χιτώνιά τους για να καλύπτουν το πρόσωπό τους από το φως, όλοι τους κατάκοποι και σκονισμένοι.
«Άνδρες!» φωνάζει ο λοχαγός. Ο Καραγιάννης τον προλαβαίνει: «Μη σηκώνεστε παιδιά, καθίστε».
Όλοι έχουν πεταχτεί όρθιοι. Κανείς δεν αισθάνεται άνετα να μείνει ξαπλωμένος παρουσία του συνταγματάρχη. Τον έχουν δει μερικές φορές από τότε που ήρθε στο νησί αλλά δεν τον γνωρίζουν προσωπικά. Ξέρουν ποιος είναι και τί έχει κάνει στην καριέρα του. Οι βετεράνοι πολεμιστές που συνήθως τον πλαισιώνουν είναι σιωπηλοί. Οι καταδρομείς του ΕΤΕΔ δεν ξέρουν τί να περιμένουν από αυτόν τον διοικητή και, κυρίως, δεν είναι σίγουροι τί περιμένει εκείνος από αυτούς.
Ο Καραγιάννης τους καθησυχάζει μιλώντας τους για πρώτη φορά: «Σήμερα δεν με ενδιαφέρουν οι προσοχές. Μένουν λίγες ώρες μέχρι να σκοτεινιάσει και χρειάζεστε ξεκούραση. Άλλωστε έχετε αποδείξει την αξία σας με τα έργα σας. Μόλις επιθεώρησα όλα τα ορύγματα με τον λοχαγό Γεωργίου. Έχετε κάνει καλή δουλειά. Όπως γνωρίζετε από τα ξημερώματα έχουμε θερμά επεισόδια και νεκρούς στο Αιγαίο και στον Έβρο. Οι πιθανότητες επιθετικής ενέργειας των Τούρκων στο νησί είναι τώρα μεγαλύτερες από ποτέ. Από σήμερα με το τελευταίο φως τίθεται σε ισχύ το σχέδιο Κίρκη. Ξέρετε τις θέσεις σας, ξέρετε τα πρωτόκολλα, ξέρετε τί πρέπει να κάνετε. Η δουλειά που κάνατε όλες αυτές τις μέρες είναι πολύτιμη. Περισσότερος ιδρώτας, λιγότερο αίμα. Αν δεχτούμε επίθεση να θυμάστε ότι ο ιδρώτας που χύσαμε στην προετοιμασία θα μας κάνει να χύσουμε λιγότερο αίμα στη μάχη. Ακολουθήστε τις εντολές του λοχαγού σας και όλα θα πάνε καλά. Καλή τύχη σε όλους μας».
Έξω από το κτίριο ο συνταγματάρχης ρίχνει άλλη μια ματιά στις πλαγιές των λόφων που υψώνονται βόρεια και νότια του διαδρόμου. Άγριο τοπίο, λίγοι θάμνοι, πολλή πέτρα. Μόλις είχε φτάσει στο νησί, ο Καραγιάννης είχε συνειδητοποιήσει πως το Καστελόριζο δεν κρατιέται με συμβατική άμυνα. Με συνεχές σφυροκόπημα από αέρος, ξηράς και θαλάσσης, και χωρίς στρατηγικό βάθος για ελιγμούς, οποιαδήποτε προφανής οχυρωμένη θέση είναι καταδικασμένη από τα πρώτα λεπτά της σύγκρουσης. Για να αντιμετωπίσουν τον εισβολέα με αξιώσεις θα έπρεπε να πολεμήσουν ανορθόδοξα. Να παραμείνουν αθέατοι και, κυρίως, να παραπλανήσουν τον εχθρό.
Έτσι είχε συντάξει ένα σχέδιο άμυνας τουλάχιστον για το αεροδρόμιο και τις νησίδες Στρογγύλη και Ρω που ήταν στην ευθύνη των καταδρομέων του. Άφησε έναν από τους βετεράνους του Sahel που είχε φέρει μαζί του σαν «σύμβουλο» του λοχαγού για να διαλέξουν τα σημεία και να δείξει στους καταδρομείς του ΕΤΕΔ τις καλύτερες μεθόδους απόκρυψης-παραλλαγής από αερομεταφερόμενα θερμικά και ηλεκτρο-οπτικά σκοπευτικά. Ειδικά για αυτό το τελευταίο, η Ζ’ ΜΑΚ είχε φέρει μαζί της με τα δύο Charlie, πολλά μέτρα από ειδικό δίχτυ παραλλαγής τελευταίας τεχνολογίας που «σβήνει» το θερμικό αποτύπωμα από κάτω του, ενώ η έξυπνη παραλλαγή στο πανί είναι προσαρμόσιμη χρωματικά στο περιβάλλον και σχηματικά στις αποστάσεις παρατήρησης.
Οι καταδρομείς δούλευαν όλη νύχτα, κάθε νύχτα, στο σκοτάδι. Έσκαβαν το σκληρό χώμα στις πλαγιές του νησιού, έσπαγαν το βράχο με καλέμια, μετακινούσαν τα μπάζα με τα χέρια και τα διαμοίραζαν ομοιόμορφα στην περιοχή για να μην προδίδουν τις θέσεις των ορυγμάτων. Πριν το πρώτο φως μάζευαν τα πάντα για να μην φανούν στα αδιάκριτα μάτια των τουρκικών ΜΕΑ και πήγαιναν να ξεκουραστούν. Η δουλειά ήταν εξαιρετικά επίπονη και στην αρχή προχωρούσε απελπιστικά αργά. Για να διατηρηθεί η μυστικότητα της επιχείρησης οποιαδήποτε χρήση εκρηκτικών απαγορευόταν ρητά. Στα περισσότερα σημεία συναντούσαν επίμονο βράχο, σχεδόν ανίκητο. Έπρεπε ή να σκάβουν περιμετρικά από αυτόν ή να καθαρίσουν μεγάλα τμήματά που μπορούσαν να αφαιρεθούν με τα χέρια. Ο «σύμβουλος» της Ζ’ ΜΑΚ πάντως τους υπενθύμιζε πως αυτός ο βράχος θα είναι η καλύτερη προστασία όταν αρχίσουν να πέφτουν οι βόμβες. Το χώμα υποχωρεί. Ο βράχος, εκτός κι’ αν δεν δεχτεί απευθείας πλήγμα, αντέχει.
Τελικά τα ορύγματα με πολύ κόπο απέκτησαν ικανοποιητικό βάθος. Τόσο, ώστε να χωρούν πρηνηδόν 3 άνδρες, ένα πολυβόλο των 7,62 χιλ., ένα εκτοξευτή Stinger με έναν δεύτερο πυροσωλήνα/βλήμα, χειροβομβίδες, τυφέκια, πυρομαχικά, τροφή, νερό. Και όλα αυτά σκαμμένα μέσα στην πλαγιά σε βάθος, όχι σε ύψος. Το άνοιγμα του ορύγματος έπρεπε να είναι όσο το δυνατόν πιο μικρό και να καλύπτεται από το ειδικό δίχτυ πλεγμένο με ξερούς θάμνους. Έτσι, τα περισσότερα ορύγματα είναι περισσότερο σήραγγες παρά ορύγματα. Προσφέρουν θέση βολής μόνο σε έναν άνδρα. Δίνουν όμως ικανοποιητική προστασία και απόκρυψη και στους τρεις άνδρες με τα όπλα τους.
Βρυξέλλες, 26 Ιουλίου, Ώρα (Ελλάδος) 15:35: Η πόρτα του γραφείου του προέδρου της Κομισιόν ανοίγει και η υπουργός Εξωτερικών εξέρχεται βιαστική. Κάνουν άλλο ένα δεκαπεντάλεπτο διάλειμμα, αυτή τη φορά μετά από αίτηση του Γερμανού Καγκελάριου. Προφανώς ο Καγκελάριος και ο υπουργός του θέλουν να συνεννοηθούν μεταξύ τους.
Η Ευρυδίκη ακολουθεί το βιαστικό βηματισμό της υπουργού περιμένοντας με αγωνία να ενημερωθεί για τις εξελίξεις. «Θα στα πω στο δρόμο, πάμε πιο πέρα πρέπει να πάρω τον πρωθυπουργό». Η υπουργός είχε εισέλθει νωρίτερα στη διάσκεψη παρατηρώντας τα βλέμματα του προέδρου της Κομισιόν και του Γερμανού υπουργού. Ξεκάθαρα είχαν λάβει το email. Ο Barreoso είχε ένα ύφος απορίας, σχεδόν φόβου. Ο Γερμανός υπουργός απέφευγε να την κοιτάξει, ήταν σιωπηλός, σίγουρα έβραζε από θυμό γνωρίζοντας ότι πίσω από το ανώνυμο μήνυμα δεν μπορούσε να βρίσκεται κανείς άλλος εκτός από τη θρασύτατη αυτή Ελληνίδα. Οι δύο αρχηγοί κρατών Γαλλίας και Γερμανίας αρχικά δεν είχαν ιδέα τί είχε συμβεί. Άρχισαν να καταλαβαίνουν πώς κάτι δεν πάει καλά στις πρώτες στιγμές της συνάντησης αφού, απροσδόκητα, ο Γερμανός υπουργός εμφανίστηκε συγκαταβατικός. Ζήτησε μια γρήγορη συγγνώμη για την προηγούμενη εκτροπή του και είπε πως είναι διατεθειμένος να συζητήσει το ύψος των οικονομικών κυρώσεων που θα αναληφθούν από την ΕΕ έναντι της Τουρκίας.
Χρησιμοποιώντας το δορυφορικό και όχι το προσωπικό κινητό της, η υπουργός καλεί τον πρωθυπουργό, ενώ τα τακούνια της αντηχούν πάνω στο γρανιτένιο πάτωμα του διαδρόμου.
Πρωθυπουργός: «Σε ακούω Ειρήνη».
Υπουργός Εξωτερικών: «Πάμε καλά, έχει ξεκινήσει η συζήτηση για το τί ύψους κυρώσεις θα επιλέξουν, εγώ πιέζω για Level III φυσικά».
Ο πρωθυπουργός ξαφνιάζεται. Πώς τα κατάφερε μέσα σε λίγες ώρες;
Υπουργός Εξωτερικών: «Όμως χρειάζομαι την έγκρισή σας για να χρησιμοποιήσω τον Ελληνοαμερικανό σύμβουλό σας».
Πρωθυπουργός: «Τον Pete Samaras; Τί τον θες αυτόν;».
Υπουργός Εξωτερικών: «Πιστεύω πως ο POTUS αν μάθει πόσο στρυμωγμένη είναι αυτή τη στιγμή … κάποια πλευρά … θα αρπάξει την ευκαιρία να εμπλακεί στη συζήτηση και να τους σπρώξει να κάνουν πιο γρήγορα. Έχει λόγους να θέλει να το λύσει ο ίδιος προσωπικά. Ο Samaras έχει κανάλι επικοινωνίας με τους δικούς μας στο Κογκρέσο. Θέλω να το χρησιμοποιήσει για να διαρρεύσει η πληροφορία στον POTUS. Αλλιώς οι ευρωπαίοι είναι ικανοί να συζητάνε για εβδομάδες».
Ο πρωθυπουργός δυσφορεί με τις μηχανορραφίες και τις διαρροές. «Ειρήνη άκουσες το διάγγελμα του Τούρκου Προέδρου; Πάμε πιθανότατα σε σύρραξη. Δεν έχουμε χρόνο για τέτοια».
Υπουργός Εξωτερικών: «Ναι, ξέρω τί είπε ο Τούρκος. Ακριβώς επειδή δεν υπάρχει χρόνος πρέπει να με ακούσετε. Το πρωί ακούσατε τους θερμοκέφαλους και είδατε που οδήγησε η απόφαση να χτυπήσουμε το Yavuz. Τώρα σας ζητώ να ακούσετε εμένα. Σας παρακαλώ… εμπιστευθείτε με».
Αθήνα, 26 Ιουλίου, Ώρα 15:46: Ο ειδικός σύμβουλος του πρωθυπουργού Pete Samaras έχει μόλις εξέλθει του Πενταγώνου και οδηγεί το τζιπ του επί της λεωφόρου Μεσογείων. Το κινητό του τηλέφωνο χτυπά, στην οθόνη βλέπει Ιδιωτικός Αριθμός. «Who does that still?» σκέφτεται από μέσα του και κάπως βαριεστημένα πατάει το κουμπί για να απαντήσει την κλήση.
«Samaras, λέγετε». «Μ… Μάλιστα κυρία υπουργέ;».
Βλέπει μια κενή θέση δεξιά και σταματάει το αυτοκίνητο με alarm για να ακούσει προσεκτικά και να σημειώσει. Βγάζει από το πέτο του το πιστό του σημειωματάριο και ένα μικρό στυλό.
Σημειώνει: “Teleconference, now, French PM, German Chancellor, German FM, President of Euro Commission, Greek MFA”.
«Έχετε δηλαδή κάποιο… leverage που λένε;»
Σημειώνει: “She has the German Finance Minister by the balls”.
«Ναι μπορώ. Έχω direct line με τους γερουσιαστές Papadopoulos, Alexakis και Martinez».
Σημειώνει: “Leak it to POTUS”.
«Ναι, νομίζω ότι μπορεί να δουλέψει αυτό. Είναι πρωί τώρα στην Ουάσιγκτον. Μάλλον μπορούν να βρουν πέντε λεπτά στη σημερινή agenda του Προέδρου γιατί το θέμα είναι High Priority για εκείνον».
Οι δικοί σου τί κάνουν;
Νότιο Αιγαίο, 26 Ιουλίου, Ώρα 16:06: Στη γέφυρα της φρεγάτας “Φορμίων” ο κυβερνήτης λαμβάνει μια κλήση από το Κέντρο Επιχειρήσεων. Ο ύπαρχος του πλοίου τον ενημερώνει πως η τουρκική Ομάδα Μάχης Επιφανείας #2 που βρίσκεται 50 μίλια βορειοανατολικά τους και μόλις 22 μίλια δυτικά της Ρόδου κινείται νοτιοανατολικά. Ο κυβερνήτης αμέσως δίνει εντολή να ενημερώσουν το Αρχηγείο Στόλου και να ειδοποιήσουν τα υπόλοιπα πλοία πως θα ακολουθήσουν τους Τούρκους, διατηρώντας την απόσταση των 50 μιλίων. Κοιτάζει το χάρτη στο ραντάρ ναυτιλίας. Η τουρκική ομάδα κινείται προς το στενό της Καρπάθου. Προσπαθεί να καταλάβει τις προθέσεις τους. Θα αφήσουν τη Ρόδο και το κουφάρι του Yavuz, ή θα κυκλώσουν το νησί για να βγουν στα ανατολικά του; Μήπως πλέουν προς Κάρπαθο ή τα ανατολικά της Κρήτης; Ή μήπως αποχωρούν από το Αιγαίο προς Ανατολική Μεσόγειο;
Δίνει εντολή να του βγάλουν τον διοικητή της ΟΜΕ #1 στο βόρειο Αιγαίο.
«Μπούρλας».
«Έλα Δημήτρη, Διαμαντόπουλος εδώ».
«Σε ακούω Χρήστο. Οι δικοί μου Τούρκοι πριν από 3-4 λεπτά ξαφνικά ξεκίνησαν νοτιοανατολική πλεύση. Όλη η ομάδα. Οι δικοί σου τί κάνουν;».
«Προς το παρόν τίποτα. Παραμένουν ανάμεσα από Λέσβο και Λήμνο».
Θα τους καταρρίψουμε άμεσα
Λευκωσία, 26 Ιουλίου, Ώρα (Ελλάδος) 16:25: Σε ένα υπόστεγο του λόχου συντήρησης οχημάτων στο στρατόπεδο της ΕΛΔΥΚ, οι τεχνικοί της εταιρίας δουλεύουν πυρετωδώς στη συναρμολόγηση του συστήματος Αράχνη. Ο γκριζομάλλης επιλοχίας που τους συνόδευσε επιβλέπει την πρόοδο, διατηρώντας όμως επιφυλάξεις για την αποτελεσματικότητα του μη-δοκιμασμένου συστήματος. Η μεταφόρτωση στα φορτηγά της ΕΛΔΥΚ και η διαδρομή από το αεροδρόμιο της Πάφου είχε διαρκέσει περισσότερο από ότι θα ήθελε. Μια τηλεόραση ακούγεται από το διπλανό γραφείο. Το δελτίο ειδήσεων μιλάει για μεγάλη συγκέντρωση τουρκικών δυνάμεων απέναντί τους, άρματα μάχης, πυροβολικό, ενώ από αέρος… Εδώ τα τουρκικά F-16 είναι πολύ πιο δραστήρια απ’ ότι στο Αιγαίο. Οι υπερπτήσεις είναι συχνές. Οι εγκλωβισμοί τους από τα Skyguard της ΕΛΔΥΚ και τα Tor-M1 της Εθνικής Φρουράς το ίδιο. Κανείς όμως δεν πατάει τη σκανδάλη. Προς το παρόν.
Από τον ασύρματο τον καλούν να μεταβεί άμεσα στο λόχο Α/Α. Ανεβαίνει τα μεταλλικά σκαλοπάτια και μπαίνει στον κλιματιζόμενο κλωβό του οχήματος διοικήσεως. Μόλις τον βλέπει ο αρκετά νεότερος διοικητής τον ρωτάει: «Πέτρο, πώς πάνε αυτοί με την Αράχνη; Κοντεύουν;».
«Θέλουν άλλες 3-4 ώρες λένε κύριε λοχαγέ».
«Θα μας προλάβει το σκοτάδι. Έχουν 2 πες τους».
«Μάλιστα κύριε λοχαγέ. Προσωπικά δεν ξέρω αν…»
Ο λοχαγός του κάνει νόημα με το χέρι να σταματήσει για να ακούσει καλύτερα τον κρυπτο-ασύρματο. Ο διοικητής παρακείμενης πυροβολαρχίας Α/Α της Εθνικής Φρουράς τον ενημερώνει: «Εβρίσκονται ακριβώς από πάνω σας. Τους έχομεν εγκλωβισμένους και τους τέσσερις. Σε περίπτωσιν επίθεσης έχομεν εντολές, θα τους καταρρίψουμε άμεσα».
Τέσσερα οπλισμένα τουρκικά ΜΕΑ Bayraktar TB2 πετούν αυτή τη στιγμή θρασύτατα ακριβώς πάνω από το στρατόπεδο της ΕΛΔΥΚ. Προκαλούν, ελπίζοντας σε κλιμάκωση από την Ελληνική πλευρά. Ο εγκλωβισμός τους κάθετα στις 90° είναι σχεδόν αδύνατος, όμως οι μονάδες της ΕΛΔΥΚ και της Εθνικής Φρουράς αλληλοκαλύπτονται. Εάν επιτεθούν τα τέσσερα ΜΕΑ θα καταρριφθούν αμέσως από τα κοντινά Tor-M1 των Κυπρίων. Βέβαια οι Τούρκοι έχουν πολλά ΜΕΑ ακόμη. Αντίθετα, η ΕΛΔΥΚ δεν έχει περιθώρια αναπλήρωσης απωλειών.
«Έχουν δύο ώρες πες τους».
Ο Φάκελος «Α»
Λάρισα, 26 Ιουλίου, Ώρα 16:50: Ο Αρχηγός Τακτικής Αεροπορίας λαμβάνει έναν φάκελο με τη λιτή ονομασία ΦΑΚΕΛΟΣ Α – 26/7/29. Έχει διαβάθμιση Άκρως Απόρρητο και προέλευση τη Διεύθυνση Α7 – Πληροφοριών του ΓΕΑ. Ο φάκελος που λαμβάνει καθημερινά ο αρχηγός περιλαμβάνει μια συνοπτική αναφορά της εκτίμησης της κατάστασης και των θέσεων της Τουρκικής Αεροπορίας, καθώς και αντίγραφα όλων των στοιχείων από τη ανάλυση των οποίων προκύπτει αυτή η εκτίμηση: ELINT, SIGINT, πληροφορίες από το σύστημα AI Θώραξ στο ΓΕΕΘΑ αλλά και δορυφορικές εικόνες – πολλές από αυτές υψηλής ευκρίνειας 0,5μ. από γαλλικούς δορυφόρους.
Ο αρχηγός διαβάζει τη συνοπτική μονοσέλιδη αναφορά που προηγείται των αναλυτικών στοιχείων:
113 Filo (Μοίρα), F-16C/D Blk 50, Eskisehir, εκτίμηση ετοιμότητας 100%.
132 Filo, F-16 Blk 50C/D, Konya, εκτίμηση ετοιμότητας 100%.
151 Filo, F-16 Blk 50C/D, Merzifon, εκτίμηση ετοιμότητας 100%.
152 Filo, F-16 Blk 50C/D, Merzifon, εκτίμηση ετοιμότητας 95%.
Όλες οι μοίρες F-16 των Τούρκων έχουν συσσωρεύσει ώρες συντήρησης στα υπόστεγα και έχουν πλέον επιχειρησιακές ετοιμότητες μεταξύ 90% και 100%. Η αναφορά συνεχίζει:
14η Βάση UAV Batman, ANKA/Heron, απογείωση 67 μονάδες 26 Ιουλίου, 112 σε ετοιμότητα/τροχοδρόμηση.
101 Tanker Filosu, KC-135R, Incirlik, απογείωση 2 μονάδες 26 Ιουλίου, 4 σε ετοιμότητα/τροχοδρόμηση.
131 Filo, B737 AEW&C, Konya, απογείωση 1 μονάδα 26 Ιουλίου, 4 σε ετοιμότητα/τροχοδρόμηση.
Σημαντική συγκέντρωση ΜΕΑ ανατολικά και πλησίον του 30ου Μεσημβρινού: 26 Ιουλίου, Ώρα 14:15: 134 ΜΕΑ
Εκτίμηση για τις επόμενες 8 ώρες: 240-280 ΜΕΑ
Ύψος πτήσης: 22.000 – 28.000
O αρχηγός ΑΤΑ ρίχνει μια γρήγορη ματιά στις δορυφορικές εικόνες που συνοδεύουν την αναφορά και πιστοποιούν τα ευρήματα. Αμέσως μετά καλεί τον αρχηγό ΓΕΑ που βρίσκεται στο ΚΥΣΕΑ.
«Σε ακούω Τάκη».
«Έχω λάβει το σημερινό Φάκελο Α κύριε αρχηγέ. Η αεροπορία τους φαίνεται πως ετοιμάζει κάτι μεγάλο τις επόμενες ώρες».
Βόρειο Αιγαίο, 26 Ιουλίου, Ώρα 17:12: Στη γέφυρα της φρεγάτας “Κίμων”, ο πλοίαρχος Μπούρλας μελετάει για άλλη μια φορά το σχέδιο μάχης που έχει συντάξει. Είναι μια πολυπαραγοντική εξίσωση. Πρέπει να αμυνθεί επιτυχώς απέναντι στους 72 αντιπλοϊκούς πυραύλους των τουρκικών πλοίων. Ταυτόχρονα, πρέπει να εξουδετερώσει 10 ελικόπτερα και 10 ΜΕΑ του Anadolu, δηλαδή 20 επιπλέον εναέριους στόχους, πριν εξαπολύσουν τα όπλα τους, πυραύλους Hellfire και Penguin. Διότι αν συμβεί αυτό, θα έχει να αντιμετωπίσει πολλαπλάσιο αριθμό απειλών. Τα πλοία του έχουν ένα σημαντικό απόθεμα σχεδόν 160 Α/Α βλημάτων έτοιμων προς βολή. Όμως 16 από αυτά είναι NSSM παλαιάς τεχνολογίας και δεν μπορούν να εκτοξευθούν και να καθοδηγηθούν ταυτόχρονα προς τους στόχους. Τέλος, άγνωστος παραμένει ο αριθμός των τουρκικών ΜΕΑ που θα εμφανιστούν από τα ανατολικά για να ενισχύσουν το στόλο τους. Ήδη το ραντάρ της φρεγάτας του παρακολουθεί αρκετά από αυτά που περιπολούν σε μεσαία υψόμετρα πάνω από τις ακτές της Ανατολίας.
Μια άλλη σύνθετη εξίσωση είναι η επίθεση. Ο πλοίαρχος γνωρίζει πως είναι απίθανο να εξουσιοδοτηθεί να ρίξει πρώτος. Σχεδιάζει πάνω στο σενάριο που ο εχθρός εντελώς απροειδοποίητα θα επιτεθεί. Ταυτόχρονα με τα αμυντικά όπλα, θα πρέπει να εξαπολύσει και τα επιθετικά κατευθυνόμενα βλήματά του. Οι 64 συνολικά αντιπλοϊκοί πύραυλοι των ελληνικών πλοίων πρέπει να περάσουν μέσα από την πανίσχυρη τουρκική αντιαεροπορική ομπρέλα: 240 πύραυλοι μέσου βεληνεκούς, 80 παλαιότεροι SM-1 μεγάλου βεληνεκούς και 63 πύραυλοι RAM για εγγύς προστασία. Από τους 240 πυραύλους μέσου βεληνεκούς, ειδικά οι 64 της φρεγάτας Istanbul είναι οι πλέον σύγχρονοι και μπορούν να καθοδηγηθούν ταυτόχρονα σε μεγάλους αριθμούς. Οι περισσότεροι ελληνικοί αντιπλοϊκοί πύραυλοι είναι νεότερης τεχνολογίας των αντίστοιχων τουρκικών και έχουν πολλές πιθανότητες να περάσουν από την τελευταία ζώνη άμυνας. Όμως με τόσα τουρκικά αντιαεροπορικά βλήματα έτοιμα προς βολή, ο αριθμός των ελληνικών αντιπλοϊκών πυραύλων είναι απελπιστικά μικρός. Να διακινδυνέψει τα 6 ελικόπτερα των φρεγατών του με τους πυραύλους Penguin που φέρουν; Πρέπει να πλησιάσουν στα 30 χλμ. για βολή, πράγμα πολύ επικίνδυνο. Μάλλον δεν γίνεται αλλιώς.
Ο πλοίαρχος μπορεί να υπολογίζει επίσης σε 8 πυραύλους Exocet της επάκτιας πυροβολαρχίας Λέσβου και άλλους τόσους της επάκτιας Λήμνου. Το πρόβλημά του, ωστόσο, είναι πότε να διατάξει ανάπτυξη των πυροβολαρχιών στις θέσεις βολής τους. Προς το παρόν βρίσκονται σε θέσεις απόκρυψης, μακριά από τα μάτια των Τούρκων. Χρειάζονται όμως σχεδόν μια ώρα για να αναπτυχθούν στις θέσεις τους και να είναι έτοιμες για βολή. Δεν θα υπάρχει χρόνος όταν θα έχει ξεκινήσει η μάχη. Πρέπει να προβλέψει και να διατάξει την ανάπτυξή τους νωρίτερα, σε χρονική στιγμή που θα πλησιάζει η μάχη, ώστε να προλάβουν να βάλλουν, χωρίς όμως να είναι πολλές ώρες εκτεθειμένες σε προσβολή.
Ο τρίτος πονοκέφαλος του Έλληνα διοικητή είναι το σύστημα διοίκησης και ελέγχου. Από τις κονσόλες του Κέντρου Επιχειρήσεων της ναυαρχίδας του μπορεί να αναθέσει στόχους αυτόματα στις δύο γαλλικές κορβέτες που διαθέτουν το ίδιο ΚΠΜ SETIS με τη φρεγάτα “Κίμων”. Με τα υπόλοιπα πλοία όμως θα πρέπει να συντονιστεί φωνητικά. Καθώς κάθε δευτερόλεπτο μετράει, ελπίζει πως η συνεχής εκπαίδευση του στόλου θα αποδώσει ικανοποιητικά. Κλείνει τα χαρτιά του και πίνει άλλη μια γουλιά καφέ από τη λευκή κούπα με το θυρεό του πλοίου. Έχει πάρει τις αποφάσεις του.
«Προς όλα τα πλοία: Φορτώσατε διαμόρφωση όπλων επιφανείας στα ελικόπτερα (2x Κ/Β Penguin)».
«Προς Ακταία (επάκτια πυροβολαρχία Λήμνου) και Γλαύκη (επάκτια πυροβολαρχία Λέσβου): Αναπτυχθείτε στις θέσεις βολής Alpha στις 20:00 και επιβεβαιώστε ετοιμότητα».
Το νησί Meis
Πεντάγωνο, 26 Ιουλίου, Ώρα 17:30: Όλο το ΚΥΣΕΑ διακόπτει πάλι τη συνεδρίασή του για να παρακολουθήσει τις έκτακτες ανακοινώσεις του Τούρκου υπουργού Αμύνης. Έχουν περάσει μόλις δυόμιση ώρες από το διάγγελμα του Τούρκου Προέδρου και δεν έχει μεσολαβήσει καμία εξέλιξη στα μέτωπα – τουλάχιστον εξ’ όσων γνωρίζει η ελληνική πλευρά. Η ανακοίνωση των επικείμενων δηλώσεων έγινε εκτάκτως μόλις πριν 15 λεπτά.
«Περήφανε τουρκικέ λαέ» – ο Τούρκος υπουργός ξεκινάει με την ίδια πομπώδη προσφώνηση που είχε χρησιμοποιήσει ο Πρόεδρός του νωρίτερα και μπαίνει κατ’ ευθείαν στο θέμα: H Τουρκία είναι μια φιλειρηνική χώρα που δεν επιζητά τον πόλεμο. Όμως, όποιος της επιτίθεται κάνει πολύ μεγάλο λάθος! Η Τουρκία θα αντιδράσει με δύναμη και αποφασιστικότητα και θα εξουδετερώσει κάθε απειλή για εκείνη. Οι ένοπλες δυνάμεις της χώρας, σε συνεργασία με την ΜΙΤ (τουρκική υπηρεσία πληροφοριών), έχουν στα χέρια τους σημαντικά στοιχεία από την ανάλυση των οποίων προκύπτει, με μεγάλη βεβαιότητα, από πού προήλθε η ύπουλη επίθεση νωρίτερα στο τουρκικό πλωτό γεωτρύπανο Yavuz. Οι Έλληνες, συνεχίζει ο Τούρκος υπουργός, χρησιμοποίησαν πυραύλους τύπου cruise μεγάλου βεληνεκούς που έπλεαν πολύ χαμηλά πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Οι πύραυλοι αυτοί φαίνεται πως προήλθαν από το ελληνικό νησί Meis.
Οι αρχηγοί στο ΚΥΣΕΑ ξέρουν αυτό το όνομα.
Καστελόριζο, 26 Ιουλίου, Ώρα 17:38: Ο ναύτης Βερόνης βρίσκεται μόνος στο κατάστρωμα της πυραυλακάτου “Ξένος”, στα ρέλια της πρύμνης, στρίβοντας ένα τσιγάρο. Το πλοίο έχει λύσει από τις 14:00 και κινείται αργά στην είσοδο του λιμανιού κάνοντας ζιγκ-ζαγκ με 2-3 κόμβους. Από το Κέντρο Επιχειρήσεων παρακολουθούν στο ραντάρ για τυχόν τουρκικές κινήσεις απέναντι στο Kas. Η ελληνική σημαία κυματίζει ελαφρά στον ιστό του πλοίου και, μαζί με τα πυροβόλα του, δηλώνει εθνική κυριαρχία. Το πάνοπλο σκαρί φαίνεται από παντού στην πόλη, αλλά και από απέναντι.
Δύο ηλικιωμένοι νησιώτες είναι οι μόνοι πελάτες σε ένα από τα καταστήματα του λιμανιού που άλλες χρονιές τέτοια εποχή θα ήταν γεμάτο κόσμο. Απολαμβάνουν τον απογευματινό καφέ τους παρατηρώντας το πολεμικό πλοίο. «Μη φοβάσαι» λέει ο ένας. «Όσο είναι αυτό εδώ δεν ζυγώνουν οι Τούρκοι». Ο άλλος είναι λιγότερο αισιόδοξος: «Τι να σου κάνει αυτό μόνο του; Καρυδότσουφλο είναι δεν το βλέπεις;».
Την ίδια στιγμή ο Βερόνης στην πρύμνη τραβάει τις τελευταίες ρουφηξιές από το τσιγάρο του πριν κατέβει κάτω. Σε λίγη ώρα έχει πάλι υπηρεσία. Με βαριά καρδιά πετάει τη γόπα στη θάλασσα και αποφασίζει να σηκωθεί, όμως… Με την άκρη του ματιού του εντοπίζει κάποια κίνηση στο νερό. Κοιτάζει καλύτερα. Μια μαύρη-κόκκινη σιλουέτα κινείται κάτω από την επιφάνεια. Έρχεται προς το πλοίο! Όχι, δεν μπορεί; Κι’ όμως! Έντρομος, φωνάζει όσο πιο δυνατά μπορεί: «Τορπίλη!».
Οι δύο ηλικιωμένοι νησιώτες εν τω μεταξύ μαλώνουν έντονα, όπως κάνουν καθημερινά πολλά χρόνια τώρα. Αυτή τη φορά όμως, οι φωνές τους διακόπτονται απότομα από τον εκκωφαντικό κρότο μιας έκρηξης. Τα φλυτζάνια τους πέφτουν από το τραπέζι. Οι τζαμαρίες πίσω τους σπάνε. Γυρίζουν σαστισμένοι και βλέπουν το πλοίο ψηλά στον αέρα και κομμένο στη μέση. Αμέσως τα δύο κομμάτια πέφτουν πάλι στη θάλασσα μαζί με έναν τεράστιο πίδακα νερού. Αποσβολωμένοι, συνειδητοποιούν πως βρέχονται, βρέχει θάλασσα από τον ουρανό! Όλο το λιμάνι έχει θρυμματισμένα τζάμια. Ο κόσμος βγαίνει τρέχοντας από τα καταστήματα και τα σπίτια του να δει τί έγινε. Το σκηνικό είναι απόκοσμο. Κάποιοι συναγερμοί φωνάζουν μανιασμένα, το ίδιο και όλα τα σκυλιά της περιοχής. Το κύμα φτάνει στο ντόκο και τα δεμένα βαρκάκια χτυπούν με δύναμη στις σαμπρέλες. Μέσα σε λίγες στιγμές, το κομμάτι της πρύμνης του “Ξένος” βυθίζεται, ενώ το κομμάτι της πλώρης σηκώνεται ψηλά. Μετά χάνεται και αυτό κάτω από το νερό. Δεν είναι βαθιά εκεί. Ανάμεσα στο πετρέλαιο και τα συντρίμμια που επιπλέουν, ο κύριος ιστός του πλοίου ξεπροβάλλει ελάχιστα από την επιφάνεια. Η σημαία είναι ακόμα στη θέση της. Σαν να αρνείται να υποσταλεί.
Λίγο πιο πέρα ένας άνθρωπος κουνάει αδύναμα τα χέρια του προσπαθώντας να μη βουλιάξει. Ο Βερόνης, ο μόνος από το πλήρωμα που βρισκόταν έξω στο κατάστρωμα, εκτινάχθηκε πολλά μέτρα μακριά από την έκρηξη. Είναι ζωντανός αλλά δεν ξέρει τί έχει συμβεί, δεν ακούει τίποτα, πίνει νερό, κατακόκκινο νερό. Προσπαθεί να κολυμπήσει μα τα πόδια του δεν υπακούουν. Νιώθει πως τρέμει και οι δυνάμεις του τον εγκαταλείπουν, καθώς το σώμα του σιγά σιγά παραλύει. Κάτι αιχμηρό τον ακουμπάει στο στέρνο, μετά στο στήθος του, γαντζώνεται στα ξεσκισμένα ρούχα του και τον τραβάει πάλι στην επιφάνεια. Αισθάνεται χέρια να τον κρατούν δυνατά από τα μπράτσα, να τον τραβούν έξω από το νερό. Ο ναύτης Γεώργιος Βερόνης, μοναδικός επιζών του πληρώματος της “Ξένος”, πριν λιποθυμήσει ακούει κάποιον να φωνάζει «Το πόδι του! Το πόδι του!».
Συνεχίζεται εδώ
Το παρόν αποτελεί προϊόν μυθοπλασίας. Οποιαδήποτε ομοιότητα με πραγματικά πρόσωπα είναι τελείως συμπτωματική.
