Επιστήμονες του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου του Τεχνολογικού Πανεπιστημίου της Δρέσδης πιστεύουν πως έχουν την απάντηση, αφού παρήγαγαν το πρώτο βιο-εκτυπώσιμο δέρμα και οστό για χρήση στο διάστημα.
Το ιδιαίτερο περιβάλλον του διαστήματος προκαλούσε πονοκέφαλο στους ερευνητές για τη λειτουργία ενός εκτυπωτή σε μηδενική βαρύτητα (ακόμα και στον Άρη, η βαρύτητα είναι 38% της βαρύτητας στη Γη) και έτσι δημιούργησαν μία μέθοδο 3D printing η οποία μπορεί να λειτουργήσει και ανάποδα. Συμπύκνωσαν το πλάσμα του ανθρώπινου αίματος (το οποίο χρησιμοποιείται για τη βιο-εκτύπωση κυττάρων) με υλικό από φυτά το οποίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε μικρότερες βαρύτητες. Για τα οστά πρόσθεσαν CPC (calcium phosphate cement) το οποίο λειτουργεί ως υποστηρικτικό υλικό της δομής και απορροφάται από το σώμα όσο το οστό μεγαλώνει.