Το F-18 Hornet, το οποίο προέκυψε από την εξέλιξη του YF-17, του χαμένου του διαγωνισμού της αμερικανικής Αεροπορίας για ένα νέο ελαφρύ μαχητικό (ο νικητής ήταν το YF-16) πραγματοποίησε την πρώτη του πτήση πριν σαράντα χρόνια, στις 18 Νοεμβρίου του 1978.
Η πτήση πραγματοποιήθηκε με τον πιλότο δοκιμών Τζον Έντουαρντ «Τζακ» Κριγκς στα χειριστήρια, ενώ το αεροσκάφος ήταν πρώτο μοντέλο πλήρους κλίμακας ανάπτυξης (Full Scale Development – FSD) F/A-18A-1-MC Hornet με αριθμό σειράς 160775.
Κατά την διάρκεια της πρώτης πτήσης που κράτησε πενήντα λεπτά, ο Κριγκς πέταξε σε υψόμετρο 24.000 ποδών (~7.315 μέτρων) πριν επιστρέψει στο αεροδρόμιο των εγκαταστάσεων της τότε McDonnell Douglas στο Σεντ Λούις του Μιζούρι.
Το F-18 δεν έμελε να είχε την ίδια εξαγωγική επιτυχία ή επιχειρησιακή δράση του προκατόχου του F-4 Phantom II. Ωστόσο απορροφήθηκε για χρήση σε αεροπλανοφόρα από το αμερικανικό Ναυτικό και τους Πεζοναύτες, ενώ πουλήθηκε σε κάποιες χώρες του εξωτερικού που το χρησιμοποιούν μέχρι σήμερα.
Τα αεροσκάφη σε υπηρεσία έχουν εκσυγχρονιστεί και παραμένουν αξιόμαχα. Για παράδειγμα τα Hornet των Πεζοναυτών εξοπλίζονται αυτό το διάστημα με ραντάρ ηλεκτρονικής σάρωσης.
Επιπλέον με βάση αυτό το μαχητικό αναπτύχθηκε αργότερα το μεγαλύτερο και πιο ικανό μαχητικό F-18E/F Super Hornet αλλά και το αεροσκάφος ηλεκτρονικού πολέμου F-18G Growler που βρίσκονται σε παραγωγή μέχρι σήμερα.
Μία παραλλαγή του F-18 δε, η έκδοση -L που δεν διέθετε εξοπλισμό για χρήση σε αεροπλανοφόρα, είχε προταθεί και στην Πολεμική Αεροπορία τη δεκαετία του ’80, που έβλεπε το ζήτημα με συμπάθεια. Ωστόσο οι πολιτικές επιλογές ήταν διαφορετικές.
WHAT IF: Τι μορφή θα είχε η Αεροπορία σήμερα αν είχαμε αγοράσει F-18 το 1985 αντί F-16/Mirage 2000;
Το Super Hornet δε προτάθηκε ξανά στην ΠΑ στα τέλη της προηγούμενης δεκαετίας.
