ΝΕΟ ΤΥΦΕΚΙΟ ΕΦΟΔΟΥ: Οι παραδοξότητες του Φορητού Οπλισμού στον Ελληνικό Στρατό, αλλά και στα σχόλια των… social media

του Ευστάθιου Παλαιολόγου @EvstPalaiologos
Πρέπει εξ αρχής να γίνει κατανοητό, ότι το παρόν κείμενο, όπως και τα άλλα που θα ακολουθήσουν αποτελούν κείμενα άποψης. Τεκμηριωμένης στο μέτρο του δυνατού, αλλά άποψης. Δεν είμαι επιστήμονας, δεν είμαι δημοσιογράφος/ερευνητής και δεν θεωρώ όσα θα γράψω ως θέσφατο. Γι αυτό και αναρτώνται εδώ, ώστε να γίνει «δημόσιος διάλογος».
Στο σημερινό κείμενο θα καταπιαστώ με τα «Παράδοξα του Ελληνικού Στρατού» σε σχέση με τον Φορητό Οπλισμό καθώς και θα μεταφέρω μέρος από ένα πρόσφατο σχόλιο μου στο τουίτερ σχετικά με τα «Παράδοξα του διαδικτυακού σχολιασμού» σε σχέση με τα όπλα.
Όλα αυτά με την ευκαιρία που δίδει το διαφαινόμενο πρόγραμμα του Ελληνικού Στρατού για νέο τυφέκιο και με την ευγενή πρόσκληση της Πτήσης.
Τα «Παράδοξα του Ελληνικού Στρατού»

1. Τυφέκιο διαμετρήματος 7,62Χ51 και Ελαφρύ Πολυβόλο 5,56Χ45. Ο Ε.Σ έχει την παγκόσμια πρωτοτυπία να έχει το κύριο όπλο υποστήριξης Ομάδας σε μικρότερο διαμέτρημα από το τυφέκιο που υποστηρίζει. Προσοχή! Δεν υπονοώ ότι ήταν επιλογή του Ε.Σ. Όλοι γνωρίζουμε πως έφτασε ως εδώ. Δεν υπονοώ επίσης ότι είναι κάτι επιχειρησιακά τραγικό. Είναι όμως ένας περιοριστικός παράγοντας. Τα «στοιχεία ελιγμού» της Ομάδας, οι Τυφεκιοφόροι, έχουν πολύ μεγαλύτερο όφελος από μικρότερο διαμέτρημα απ’ ότι το πολυβόλο της Ομάδας. Ειδικά στην εφαρμογή τακτικών «Βάσης Πυρός» όπου το όπλο υποστήριξης θα μετακινείται πολύ λιγότερο απ’ ότι το στοιχείο ελιγμού το οποίο πρέπει να είναι ευέλικτο. Επίσης, η ανάγκη των Τυφεκιοφόρων να πληρούν πολύ περισσότερα καθήκοντα από το απλοί χειριστές τυφεκίου, όπως, να μεταφέρουν και να χειρίζονται Α/Τ, Βομβιδοβόλα, να μεταφέρουν μέρος των πυρομαχικών των όπλων υποστηρίξεως κλπ. Όμως, επαναλαμβάνω, δεν είναι κάτι τραγικό επιχειρησιακά, ούτε όμως προσφέρει κάποιο όφελος.
   

   

 

2. Απουσία σύγχρονων οπτικών σκοπευτικών βοηθημάτων. Δεν θα κουραστώ να επαναλαμβάνω ότι κύριος παράγοντας αύξησης της αποτελεσματικότητας του φορητού οπλισμού είναι τα οπτικά σκοπευτικά βοηθήματα. Στον Ελληνικό Στρατό υπάρχει πρακτικώς απουσία οποιουδήποτε τέτοιου πλην ελαχίστων από τα γνωστά «αναβαθμισμένα G3». Οι Steiner 4X24 που αποδίδονται στους «Ελεύθερους Σκοπευτές» (Σκοπευτές Ακριβείας) των Ομάδων ΠΖ, δεν μπορούν να θεωρηθούν σαν σύγχρονες διόπτρες γενικής χρήσης, αλλά, είναι κάτι απόλυτα χρήσιμο για τον ρόλο που υπηρετούν. Όμως, τα επιχειρησιακά τμήματα επιβάλλεται να έχουν οπτικά σκοπευτικά στο 100% του οπλισμού τους. Στα μέσα νυχτερινής σκόπευσης, αριθμητικά, είναι κάπως καλύτερη η κατάσταση, θεωρητικά με 4 ΟΝΥΠΑΣ ανά Ομάδα. Δυστυχώς η απουσία θερμικών σκοπευτικών διοπτρών είναι μια σοβαρή έλλειψη.
   

   

 

3. Ασθενική δομή Ομάδας/Διμοιρίας ΠΖ. Όπως έχω γράψει πολλές φορές Πεζικό σημαίνει ΚΑΙ αριθμοί. Η επαρκής αριθμητική δύναμη μιας Ομάδας Πεζικού είναι κρίσιμης επιχειρησιακής σημασίας. Επιτρέπει την εφαρμογή των τακτικών της Ομάδας με τρόπο αποτελεσματικό, επιτρέπει στην Ομάδα να μεταφέρει το όγκο υλικών και όπλων που απαιτούν οι αποστολές που ανατίθενται σε Ομάδες και, κυρίως, επιτρέπει στην Ομάδα να απορροφήσει απώλειες χωρίς να πάψει να θεωρείται ικανή να εκτελέσει αποστολή Ομάδας. Τα τελευταία χρόνια ο Ε.Σ ταλαντεύεται μεταξύ Ομάδων 6 και 8 αντρών. Παρόλο που κανένας περιορισμός δεν υπάρχει από τα μεταφορικά μέσα (ΤΟΜΠ). Το 6 είναι τραγικά λίγο για Ομάδα Πεζικού. Με έστω και μοναδική απώλεια (μάχης ή όχι) η Ομάδα παύει να υφίσταται ως τέτοια καθώς είναι καθόλα ανίκανη να εκτελέσει αποστολή Ομάδας Πεζικού. Και οφείλει ο Διμοιρίτης να αναδιοργανώσει το Τμήμα του σε δύο Ομάδες. Έτερη έλλειψη θεωρώ την απουσία Ομάδας Υποστήριξης σε επίπεδο Διμοιρίας που φαντάζει ακόμα πιο απαραίτητη λόγω της μικρής δύναμης των Ομάδων.

 

4. Η αποτελεσματικότητα του οπλισμού εξαρτάται πρώτα και πάνω απ’ όλα από το επίπεδο εκπαιδεύσεως του προσωπικού. Να διευκρινίσω εγκαίρως ότι προσωπικό δεν είναι μόνο οι ΕΠΟΠ. Ο όγκος του Ε.Σ είναι το έφεδρο προσωπικό και πρέπει να λαμβάνει το επίπεδο εκπαιδεύσεως που απαιτεί η αποστολή. Όταν η εκπαίδευση αφορά οπλισμό ο αριθμός και η ποιότητα των βολών έχει άμεση σχέση με την επιχειρησιακή αποτελεσματικότητα στην χρήση των όπλων. Δεν νοείται στρατιώτης (δεν διαχωρίζω Μόνιμους, ΕΠΟΠ, έφεδρους κλπ) επιχειρησιακών Τμημάτων Πεζικού που να μην καταναλώσει τουλάχιστον 1000 φυσίγγια ανά έτος. Οτιδήποτε κάτω από, έστω, 300 φυσίγγια ανά έτος δεν αποτελεί εκπαίδευση αλλά μάλλον εξοικείωση στον φορητό οπλισμό. Ο Ε.Σ έχει πολλή δρόμο να καλύψει σε αυτό τον τομέα.

Τα πιο πάνω τα αναφέρω με αφορμή το διαφαινόμενο πρόγραμμα νέου τυφεκίου αλλά καμία σχέση δεν έχουν με αυτό. Η αλλαγή τυφεκίου και διαμετρήματος κανένα όφελος δεν πρόκειται να έχει στην επιχειρησιακή ικανότητα του Στρατού εάν δεν συνοδεύεται από αναβάθμιση της εκπαίδευσης, όλων, εάν δεν επιφέρει τις αναγκαίες αλλαγές στην οργάνωση των μικρών κλιμακίων Πεζικού και εάν δεν συνοδεύεται από πλήρες πακέτο σκοπευτικών βοηθημάτων ημέρας/νύχτας. Αντιθέτως, εκπλήρωση αυτών των προϋποθέσεων ακόμα και χωρίς αλλαγή τυφεκίου αναβαθμίζουν κατακόρυφα την αποτελεσματικότητα των Τμημάτων ΠΖ.
Πιο κάτω θα μεταφέρων στον πιο φιλόξενο χώρο μιας ιστοσελίδας ένα σχολιασμό που έκανα στο τουίτερ. Αυτό ως «προπαρασκευαστικά πυρά» εν όψη της συζήτησης που θα γίνει, τόσο εδώ, όσο και στα λοιπά κείμενα που θα παραθέσω, όσο και γενικώς με αφορμή το «νέο τυφέκιο». Να αναφέρω ότι τα σημεία είναι τροποποιημένα κατά περίπτωση σε σχέση με το τουίτ, καθώς εδώ δεν έχει περιορισμό γραμμάτων.
Τα «Παράδοξα του διαδικτυακού σχολιασμού»

1. Να θεωρείς το 5,56Χ45 ακατάλληλο για μακρυνές αποστάσεις αλλά ταυτόχρονα να είσαι υπέρμαχος του ΑΚ-47/7,62Χ39, ενός χειρότερου βαλλιστικά φυσιγγίου. Αυτό μάλλον προκύπτει από την θεώρηση «μεγαλύτερο = καλύτερο» καθώς και τον μύθο που περιβάλλει το ΑΚ-47 ως κάτι ξεχωριστό.
2. Να θεωρείς ότι όλα τα “7,62” είναι τα ίδια. Αυτό και σε συνδυασμό με το πιο πάνω. Πολλοί δεν αντιλαμβάνονται ότι η ονομασία ενός διαμετρήματος είναι αυτό, ονομασία. Δεν εξηγεί κατ’ ανάγκη το μέγεθος του εκτός και αν είναι ολοκληρωμένη. Π.χ. 7,62Χ39 (το σοβιετικό διαμέτρημα ενδιάμεσης ισχύος), 7,62Χ51 (το ΝΑΤΟικό διαμέτρημα πλήρους ισχύος), 7,62Χ35 (το 0,300 Blackout), 7,62Χ25 (το σοβιετικό διαμέτρημα πιστολιού) κλπ. Όταν το Καλάσνικοφ και η 7,62 του ΔΕΝ έχουν την ίδια ισχύ με το G3 και το 7,62 του ή το σοβιετικό αντίστοιχο 7,62Χ54R. Το 7,62X39 είναι φυσίγγιο ενδιάμεσης ισχύος όπως είναι το 5,56Χ45 και το 5,45Χ39.
3. Να είσαι “ρωσολάγνος” αλλά να μην γνωρίζεις ότι ο Ρωσικός Στρατός χρησιμοποιεί το 5,45Χ39. Κοινό σφάλμα πολλών σχολιαστών να θεωρούν ότι οι Ρώσοι, σε αντίθεση με τους δυτικούς, δεν χρησιμοποιούν πυρομαχικά ενδιάμεσης ισχύος αλλά «έμειναν με το 7,62». Οι Ρώσοι ήταν από τους πρώτους εκφραστές του δόγματος την ενδιάμεσης ισχύος φυσιγγίων με το 7,62Χ39 ήδη από τα τέλη του ΒΠΠ.

Φυσικά, κατ’ αντιστοιχία, υπάρχουν και οι «αμερικανολάγνοι» που θεωρούν σωστό οτιδήποτε αμερικάνικο.

4. Να λες ακόμα ότι το 5,56 “δεν σκοτώνει”. Παρόλο που χιλιάδες νεκροί στα πεδία των μαχών μαρτυρούν διαφορετικά. Είναι γεγονός ότι τα στρατιωτικά φυσίγγια 5,56Χ45 ΝΑΤΟ δεν φημίζονται για την τερματική του αποτελεσματικότητα. Ή καλύτερα για την συνέπεια της (δηλαδή κάποιες φορές λειτουργεί εντυπωσιακά φονικά και κάποιες όχι και τόσο). Ξέρετε κάτι όμως; Το ίδιο ισχύει και τα στρατιωτικά φυσίγγια 7,62Χ51 ΝΑΤΟ. Και ΠΟΛΥ περισσότερο και από τα δύο προηγούμενα για το 7,62Χ39. Αλλά για όλα απέχει πολύ από το «να μην σκοτώνει». Περί φονικότητας περισσότερα στο επόμενο κείμενο.
5. Να λες ότι το 5,56 δεν κάνει για ΠΖ/Άμυνα την στιγμή που ΟΛΕΣ (Γαλλία, Πορτογαλία, Νέα Ζηλανδία, Αυστραλία κλπ) οι εν εξέλιξη προμήθειες φορητού οπλισμού από δυτικούς Στρατούς αφορούν αυτό. Ο τελευταίος πολύ μεγάλης κλίμακας συμαβατικός πόλεμος, στον Περσικό κόλπο το 1991, διεξήχθη από Στρατούς που χρησιμοποιούσαν 5,56. Δεν το άλλαξαν μετά τον πόλεμο. Κατ’ αντιστοιχία, μικρότερης κλίμακας αλλά εν πολλοίς συμβατικός πόλεμος, στην Γεωργία το 2008, με τα ενδιάμεσης ισχύος ρωσικά αντίστοιχα.

Ο αγώνας Πεζικού διεξάγεται πρωτίστως μέσω των βαρέων όπλων μέχρι η τακτική κατάσταση να μεταπέσει σε “εγγυς μαχη”

4. Να είσαι υπέρμαχος του 7,62Χ51 λόγω βεληνεκούς την στιγμή που όταν έκανες βολές στα 300μ με αυτό από θέση πρηνηδόν κατά ακίνητων λεύκων κύκλων που δεν πυροβολούσαν πίσω και δεν αιτούνταν πύρων υποστήριξης δεν μπόρεσες να βάλεις 10 βολίδες στον στόχο αλλά θεωρείς ότι στις επιχειρήσεις θα ρίχνεις στα 500μ αποτελεσματικά. Το ότι ένα όπλο/πυρομαχικό είναι ικανό να είναι αποτελεσματικό στα 1000μ δεν αλλάζει την ανθρώπινη φύση και ικανότητες των χειριστών του.
5. Να μην μπορείς να κάνεις 10 burpees με πλήρη φόρτο μάχης αλλά να θεωρείς ότι θα διαχειρίζεσαι φόρτους 7,62Χ51, θα εκκαθαρίζεις δωμάτια ή ορύγματα, θα μετακινείσαι μεταξύ ΚΕΣΑ θέσεων αμυνόμενος κλπ απροβλημάτιστα. Το θέμα του βάρους του φόρτου είναι κάτι που πολλοί παίρνουν πολύ επιπόλαια διότι ποτέ δεν ασκήθηκαν ρεαλιστικά με φόρτο (όχι, η πορεία δεν είναι ρεαλιστική εκπαίδευση).

4. Να θεωρείς ότι το τυφέκιο και ο τουφεκιοφόρος είναι τα κύρια μέσα κατά αποβατικών σκαφών, ΤΟΜΠ, ελικοπτέρων, ανθρώπων σε μεγάλα βεληνεκή, τοίχων, βαλλιστικών πύραυλων, UFO κλπ. Η δουλειά του τυφεκίου και του τυφεκιοφόρου, στην οποία δεν μπορούν να υποκατασταθούν από κανένα άλλο σύστημα, είναι η εγγύς μάχη. Οι εμπλοκές εκείνες όπου ο ελιγμός και η κινητικότητα είναι τόσο απαιτητικές που είναι απαγορευτικές για άλλα όπλα. Ο Στρατός δεν αποτελείται μόνο από τυφεκιοφόρους. Είναι ένας οργανισμός συνδυασμένων όπλων, ακόμα και στα χαμηλότερα κλιμάκια της Ομάδας ΠΖ, που το καθένα έχει κρίσιμο ρόλο να επιτελέσει. Ο ρόλος του καθ’ ενός επιτελείται σε ένα περιβάλλον που δημιουργούν οι λοιποί ρόλοι. Αλληλένδετοι και αλληλοϋποστηριζόμενοι ώστε να διαμορφώσουν το καλύτερο σύνολο.

9. Να θεωρείς το F-35 πολυτέλεια για την Ελλάδα αλλά να ζητάς 6,8GP και NGSW για το Πεζικό. Πολλοί έχουν ασπαστεί την ιδέα του προγράμματος του Αμερικάνικου Στρατού. Αν και ήμουν αναλυτικός επ’ αυτού σε κείμενο μου στον περιοδικό τύπο να αναφέρω επιγραμματικά ότι το πρόγραμμα αυτό, ακόμα και αν υλοποιηθεί επιτυχημένα, δεν είναι κάτι που θα βρει μιμητές σε κλίμακα. Πέραν του ότι οι λοιποί δυτικοί Στρατοί έχουν ανανεωμένο ή ανανεώνουν τον οπλισμό τους αυτή την περίοδο, πρέπει να αντιληφθούμε ότι το πρόγραμμα NGSW δεν αφορά κοινά τυφέκια. Μιλούμε για φορητό οπλισμό με πιέσεις θαλάμης της τάξης των 100,000 psi. Μιλούμε για ολοκληρωμένο σύστημα ελέγχου πυρός. Μιλούμε για τιμές κοντά στα $25,000 ανά σύστημα. Μιλούμε για ακριβά πυρομαχικά. Και όλα αυτά για αμφιβόλου αξίας επιχειρησιακά αποτελέσματα.
10. Να νομίζεις ότι η απόδοση των όπλων/διαμετρημάτων στις επιχειρήσεις είναι εξίσωση βαλλιστικής. Αν και σχολιάστηκε και πιο πάνω, ο παράγοντας άνθρωπος είναι ο καθοριστικός στο τι μπορεί να κάνει ο φορητός οπλισμός στις επιχειρήσεις. Έχοντας ρίξει επιτυχώς σε πολύ μεγάλες αποστάσεις με όπλα Ελεύθερου Σκοπευτή μπορώ να σας πω ότι μόλις στην εξίσωση μπει ένας παράγοντας που ανατρέπει το «άνετη θέση πρηνηδόν, απεριόριστος χρόνος, ξεκούραστος και ασφαλής» οι αποστάσεις εμπλοκής μειώνονται δραματικά. Σε σημείο που δεν δικαιολογείται το διαμέτρημα πολλές φορές.

 

11. Να πιστεύεις μύθους αλλά να απορρίπτεις γεγονότα. Είναι παγκόσμιο φαινόμενο. Θέλετε να το πείτε 5G, αεροψεκασμούς, προσσελήνωση, στραβωμένες κάννες G3, Μ-16 που «μπλοκάρουν»; Ο άνθρωπος γενικώς έλκεται από μύθους ειδικά υπό καθεστώς άγνοιας ή ημιμάθειας, ή αδυναμίας διαχείρισης του όγκου πληροφοριών που έχει πρόσβαση.

 
Το πιο πάνω κείμενο είναι μια μακρά εισαγωγή προπαρασκευής για τα επόμενα που θα αναρτήσω με αφορμή τις φήμες για νέο τυφέκιο. Θα αφορούν «γιατί 5,56, γιατί 7,62» το ένα και «ποιες οι επιλογές του Ε.Σ» το δεύτερο.
Να ξεκαθαρίσω ότι το ατομικό τυφέκιο είναι το τελευταίο σε σημασία υλικό στην εξίσωση αποτελεσματικότητας των Τμημάτων «Εγγύς Μάχης». Πολλά άλλα έχουν μεγαλύτερη σημασία στο επίπεδο των Πεζών Μαχητών. Βαρέα όπλα, Διαβιβάσεις, Προστασία, Δομή και Οργάνωση, μέσα σκόπευσης και στοχοποίησης, διαδικασία λήψης αποφάσεων, και ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ σε όλα. Αλλά εδώ σχολιάζω φορητό οπλισμό.