Στις 8 Νοεμβρίου, η νορβηγική φρεγάτα Helge Ingstad, συγκρούστηκε με το ελληνόκτητο τάνκερ Sola TS και βυθίστηκε. Το πλοίο υπέστη εκτεταμένη ζημιά κατά μήκος της δεξιάς πλευράς, απώλεια κίνησης και ελέγχου διεύθυνσης και πλημμύρισαν τρία διαμερίσματα.
Simple animation showing how after #helgeingstad collision, progressive flooding due to leaking shaft tubes led to inevitable sinking of the ship
3D animation of the accident also on the VG news site:https://t.co/PvtQwzg399 pic.twitter.com/6ET0iXCd1e
— NavyLookout (@NavyLookout) December 11, 2018
Μια προκαταρκτική έρευνα εκ μέρους των νορβηγικών αρχών διαπίστωσε ότι η σύγχυση στη γέφυρα της Ingstad ήταν η άμεση αιτία της σύγκρουσης. Μετά τη σύγκρουση, το νερό πιθανότατα μετακινήθηκε γρήγορα σε αρκετά υδατοστεγή διαμερίσματα, μέσω του άξονα κίνησης της προπέλας, που διέρχεται μέσω αρκετών χωρισμάτων του πλοίου. Η διαδρομή του άξονα κίνησης της προπέλας, είναι επίσης θεωρητικά υδατοστεγής.
Με βάση τις συνεντεύξεις του πληρώματος, οι αρχές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η στεγανότητα του άξονα της προπέλας, δεν λειτούργησε σωστά. Η έκθεση της έρευνας προειδοποίησε ότι τα ελαττώματα που βυθίστηκαν στο Ingstad θα μπορούσαν επίσης να βρίσκονται σε άλλα πλοία των ισπανικών ναυπηγείων της Navantia που κατασκεύασε τη φρεγάτα, δημιουργώντας ερωτήματα σχετικά με ένα πιθανό πρόβλημα με το σχέδιο που έχει ομοιότητες με τις κλάσεις F-100, De Zeven Provincien, F124 και ίσως τα αντιτορπιλικά κλάσης Hobart.
Αυτό που προκάλεσε τη μεγαλύτερη εντύπωση, είναι η “ευκολία” με την οποία η Helge Ingstad τελικά βυθίστηκε. Ένα πλοίο που ενσωμάτωνε την τελευταία λέξη της τεχνολογίας σε ηλεκτρονικά συστήματα και οπλισμό, δεν μπόρεσε να ανταπεξέλθει σε μια σύγκρουση με άλλο πλοίο. Ίσως τελικά η “ελαφριά” κατασκευή του (5.300 τόνοι) και η έμφαση στα συστήματα και όχι στην πλατφόρμα, να οδηγήσει σε σχεδιαστικές αλλαγές για ανάλογα πλοία στο μέλλον.
