Θεωρούμε απαραίτητο να προβούμε σε διευκρίνηση σχετικά με τις νομικές ενέργειες που κάνει το ΠΝ για την διασφάλιση των συμφερόντων του μετά την σύγκρουση εμπορικού πλοίου με το Ν/ΘH ΚΑΛΛΙΣΤΩ. Το ΠΝ κατέθεσε ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ κατά της εταιρείας και του πλοίου, και ζήτησε την κράτησή του μέχρι την πληρωμή της αποζημίωσης ύψους 40 εκ ευρώ.
Το ΠΝ δεν σκοπεύει να υποχωρήσει, καθώς είναι απολύτως σαφές πως το Ν/ΘH δεν ευθύνεται ούτε στο ελάχιστο για την πρόκληση του ναυτικού ατυχήματος. Καθώς τα πλοία και οι εταιρείες στον ναυτιλιακό χώρο αλλάζουν συνεχώς χέρια, το ΠΝ κινήθηκε έγκαιρα προκειμένου να μην χαθεί η αποζημίωση. Σε περίπτωση που τελικά δεν διευθετηθεί το θέμα, και προχωρήσει η αγωγή, τότε το εμπορικό θα παραμείνει δεσμευμένο. Εδώ θα πρέπει να πούμε πως λογικά δικαιούνται αποζημίωση και τα στελέχη του ΠΝ που βρίσκονταν πάνω στο Ελληνικό Πολεμικό, και ελπίζουμε να κινηθούν όλες οι προβλεπόμενες διαδικασίες για την αποζημίωσή τους.
Επισης πρεπει να διευκρινησθει οτι το πλοίο μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων δεν ανηκει στη Maersk, αλλα σε αλλον ιδιοκτητη αλλα ειναι ναυλωμενο απο τη MAERSK. Επισης, αξιζει να αναφερθει οτι πιθανοτατατα η αξια των μεταφερομενων εμπορευματων, ξεπερνα κατα πολυ την αξια του ιδιου του πλοιου που τα μεταφερει. Δεν ειναι πολυ απιθανο η ιδιοκτητρια ή ακομη και η ιδια η ΜAERSK, να καταβαλλουν τα χρηματα που ζητα το ΠΝ προκαταβολικα , μονο και μονο για να ελευθερωθει γρηγοροτερα το πλοιο και τα φορτωμενα εμπορευματα!
Εχω ήδη γράψει ότι ανήκει στην εταιρεία Essberger και είναι ναυλωμένο στην Maersk. Απλά δεν πρόκειται για εταιρείες που θα ακούσουν ασφαλιστικά μέτρα, θα πανικοβληθούν και θα δώσουν εντολή να πληρώσουν. Εχουν εξαιρετικά έμπειρα νομικά τμήματα που θα δώσουν ακόμα μια μάχη για να προασπίσουν τα συμφέροντα της εταιρείας.
Η ταχύτητα με την οποία έβγαλε πόρισμα το λιμενικό χωρίς εμπλοκή της αρμόδιας αρχής μάλλον δεν προϊδεάζει για θετικές εξελίξεις για το ελληνικό Δημόσιο πριν βάλουμε στην εξίσωση τη σχετική απειρία των νομικών σε σχέση με την ομάδα της εταιρείας που είναι σχεδόν η καθημερινότητά του. Οσο για το φορτίο βλέποντας φωτογραφίες της πλώρης μετά τη σύγκρουση φαίνεται ότι είναι προς το τέλος του δρομολογίου έχοντας ξεφορτώσει ένα σημαντικό τμήμα του φορτίου του μέχρι και τον Πειραιά. Και με την τρέχουσα οικονομική κατάσταση οι ρήτρες έγκαιρης παράδοσης αν υπάρχουν μπορεί να είναι ιδιαίτερα μειωμένες αν δεν περιορίζονται μετά από συμβάν. Δυστυχώς δεν έχω πλέον συγγενείς στο χώρο που θα μου έδιναν ακριβέστερες πληροφορίες.
Πολύ φοβάμαι ότι το Δημόσιο πάλι θα βάλει το χέρι στην τσέπη (μας).
Κανείς έμπειρος συναλλασσόμενος δεν πληρώνει μόνο επειδή έλαβε ένα δικόγραφο ασφαλιστικών μέτρων. Θα δώσει μάχη και θα περιμένει να δει το αποτέλεσμα. Αν κατασχεθεί συντηρητικώς το πλοίο, θα καταθέσει αίτηση ανάκλησης ή μεταρρύθμισης του ασφαλιστικού μέτρου, επικαλούμενος κάποιο νέο πραγματικό περιστατικό, και προτείνοντας εγγυοδοσία ή ναυτική υποθήκη (αν υπάρχει καθαρό πλοίο) ή κάτι άλλο εις αντικατάσταση της συντηρητικής κατασχέσεως. Αλλά μπορεί να το προτείνει ήδη στη δίκη των ασφαλιστικών μέτρων, επικουρικώς για την περίπτωση που το αίτημα του Δημοσίου ήθελε γίνη δεκτό. Το δικαστήριο των ασφαλιστικών μέτρων δεν δεσμεύεται απο το αίτημα του αιτούντος, και μπορεί να διατάξει άλλο ασφαλιστικό (συντηρητικό) μέτρο από το ζητούμενο.
Το τι λέει η αστυνομική προανάκριση του Λ.Σ. για το ποινικό σκέλος της υπόθεσης είναι ένα και μόνο από πλείονα αποδεικτικά μέσα που θα συνεκτιμηθούν. Θαρρώ πριν από πάρα πολλά χρόνια υπήρχε ένα όργανο, το Ανώτατο Συμβούλιο Διερεύνησης Ναυτικών Ατυχημάτων, του οποίου το πόρισμα ήταν δεσμευτικό για το Δικαστήριο, παρήγε δηλαδή αμάχητο τεκμήριο. Είναι το όργανο που απεικονίζεται εν συσκέψει στην αρχή της θρυλικής ταινίας του Φώσκολου “Ορατότητης Μηδέν” με τον Κούρκουλο (“Όχι άλλο κάρβουνο!”). Όχι όμως πλέον.
Το Δημόσιο μπορεί πολύ άνετα να λάβει τις υπηρεσίες εξαιρετικών νομικών, εδρευόντων εν Ελλάδι, αν το θελήσει, με μεγάλη εμπειρία στα θέματα αυτά. Τα ποσά των αμοιβών δεν απαιτούν ούτε διαγωνισμούς ούτε τίποτε.
Συμφωνούμε ότι κανείς συναλλασσόμενος με τη στοιχειώδη εμπειρία δεν πληρώνει όπως σχολιάστηκε στην αρχή αυτής της κουβέντας και ότι θα γίνουν πολλές προσπάθειες για να περάσει η κάθε πλευρά τη θέση της.
Εχω ρωτήσει ήδη αρκετές φορές γιατί μιλάμε για πόρισμα του Λιμενικού κι όχι της Ελληνικής Υπηρεσίας Διερεύνησης Ναυτικών Ατυχημάτων &Συμβάντων – καθώς και το Λιμενικό Ελληνική Ακτοφυλακή είναι ελεγχόμενη για το συμβάν.
Τέλος σας ευχαριστώ για την ενημέρωση για τη δυνατότητα του Δημοσίου να έχει εύκολα πρόσβαση σε εξαιρετικά νομικούς χωρίς χρονοβόρες διαδικασίες. Είχα την εντύπωση ότι η αγορά τέτοιων υπηρεσιών απαιτεί διαδικασίες ανάλογες με τις άλλες προμήθειες / διαγωνισμούς του δημοσίου και ανάλογους χρόνους και κόστος. Ελπίζω να χρησιμοποιήσουν τις καλύτερες.
Είναι τα ποσά μικρά, κάτω του ορίου. Ένα δικαστήριο είναι, με τα ασφαλιστικά του πιο πριν. Αν ήταν να πάρουμε γραφείο για να μας υποστηρίξει π.χ. στη διαιτησία με τον Ισκανταρ Σάφα ή σύμβουλο αποκρατικοποίησης για τεράστιες επιχειρήσεις, όπου η αμοιβή μπορεί να είναι και επταψήφια, φυσικά ισχύει ό,τι παντού.
Χαίρομαι που γίνονται όσα πρέπει, όπως τα είχα προ αρκετών ημερών σκιαγραφήσει σε σχόλιο μου εδώ:
https://www.ptisidiastima.com/hs-kallisto-arrives-salamis/#comment-208963
Δυστυχώς, η ναυτιλία δεν είναι σαν την τροχαία κυκλοφορία, όπου μπορούμε να ανταλλάξουμε ασφάλειες και να φύγουμε για τον προορισμό μας. Υπάρχουν αναρίθμητα αφερέγγυα πρόσωπα (μονοπρόσωπες ναυτικές εταιρίες – πλοιοκτήτες, ακόμη και τεράστιοι όμιλοι ακολουθούν το σχήμα μία εταιρία-ένα πλοίο), βάρη (υποθήκες, πρώτα και κύρια του ναυπηγείου), συντρέχουσες απαιτήσεις που απολαύουν ναυτικών προνομίων (=ικανοποιούνται κατά προτεραιότητα από το πλειστηρίασμα του πλοίου) και πολλά άλλα αγκάθια. Αφού δεν καταβλήθηκε εγγυοδοσία, τα ασφαλιστικά μέτρα συντηρητικής κατάσχεσης είναι αυτονόητα (που φυσικά μπορεί να αντικατασταθούν με εγγυοδοσία).
Προφανώς όλα αυτά δεν προδικάζουν τίποτε για την κυρίως υπόθεση, όπως άλλωστε όλα τα ασφαλιστικά μέτρα, και δεν ξέρουμε αν θα γίνουν δεκτά. Διότι απαιτείται α) ασφαλιστέο δικαίωμα (=να πιθανολογήσει το Δικαστήριο ότι ευθύνεται το κοντέινερσιπ και άρα ότι το Δημόσιο δικαιούται αποζημίωσης) και κατεπείγουσα περίπτωση ή επικείμενος κίνδυνος (ανεπαρκής περιουσία της ναυτιλιακής εταιρίας, ή προοπτική εκποίησης του πλοίου σε άλλον πλοιοκτήτη κλπ).
Αν η πλοιοκτήτρια είναι “μονοβάπορη” και το πλοίο ήδη υποθηκευμένο (με ανεξόφλητο υπόλοιπο τέτοιο που να μην αφήνει περθώριο ικανοποίησης άλλου πλην του ενυπόθηκου δανειστή, άρα ούτε και του Ελληνικού Δημοσίου), τα ασφαλιστικά μέτρα θα πρέπει να στραφούν και κατά της μητρικής (ή του μοναδικού/κυρίαρχου μετόχου, εν πάση περιπτώσει) επί τη βάσει των αρχών της άρσεως της αυτοτέλειας του νομικού προσώπου, αν ο όμιλος είναι εμφανώς σκόπιμα καταστρωμένος σε “μονοβάπορες εταιρίες” προς καταδολίευση των δανειστών. Τα ελληνικά δικαστήρια είναι, μετά τα αμερικανικά, τα πλέον πρόθυμα παγκοσμίως να “βάλουν χέρι” στο μέτοχο με εφαρμογή των ως άνω αρχών, άρα η πρόγνωση είναι καλή (με το κατάλληλο νομικό “κέντημα” βέβαια, και όχι με “βεντέτες” των ποινικών ακροατηρίων, όπως σημειώθηκε σε σχόλιο αλλού. Τα θέματα εδώ είναι αμιγώς νομικά και άκρως σοβαρά, και όχι χειραγώγηση συναισθημάτων ενόρκων κλπ.).
Δεν ξέρω τι λέει το ναυτικό δίκαιο για προτεραιότητα αλλά ανεξάρτητα από αυτό μπορεί κάποιος να εξηγήσει λογικά γιατί ο καπετάνιος του Καλυψώ δεν άλλαξε πορεία και περίμενε πεισματικά να αλλάξει το εμπορικό με αποτέλεσμα να θέσει τις ζωές του πληρώματος του σε κίνδυνο;
Τα αυτονόητα δλδ
Κύριε δημοσιογράφε, γίνατε ειδικός και στον κανονισμό αποφυγής σύγκρουσης στον ΔΚΑΣ? Σαν καπετάνιος που είμαι σαν πληροφορώ ότι δεν υπάρχει ναυτικό ατύχημα που να επιβαρύνεται μόνο το ένα πλοίο! Το ναρκαλιευτικό θα μπορούσε άνετα να γυρίσει λίγο προς τα δεξιά για να αποφευχθεί η σύγκρουση αλλά προτίμησε να περάσει από τον τυφλό το ένα της πλώρης! Φυσικά και όλα θα επιβαρύνουν το εμπορικό για να μην χάσει τη αίγλη του το πολεμικό ναυτικό,