Σε μια εξέλιξη που θα είναι λάθος να πούμε πως δεν το περιμέναμε, καθώς το Πολεμικό Ναυτικό έχει εκφράσει σε ανύποπτο χρόνο το ενδιαφέρον του για την αγορά των υπό απόσυρση κάποιων εκ τω LCS Freedom Class από το USN. To USN, όπως γράψαμε προχτές, σκοπεύει να αποσύρει τα LCS Freedom Flight 0, δηλαδή τα LCS 1 ως και LCS 17. Τα πλοία αυτά δεν είναι τα ίδια με τα LCS Flight I, καθώς από το LCS 19 και μετά, τα πλοία έχουν υποστεί αρκετές αλλαγές, κάτι που όμως δεν είναι τόσο γνωστό.
LCS κλάσης Freedom: Το Αμερικανικό Ναυτικό τα «σκοτώνει», ζητώντας τη μαζική απόσυρση τους;
Η βασικότερη εμφανής διαφορά είναι η τοποθέτηση του TRS-4D από το LCS 19 και μετά, όπως επίσης και της δυνατότητας τοποθέτησης πυραύλων RGM-84L Harpoon. Επίσης, τα πλοία όλα έχουν το “προβληματικό” κιβώτιο της RENK, για το οποίο έχει βρεθεί μηχανολογική λύση για την επισκευή, αλλά δεν έχει υπάρξει συμφωνία για το ποιος θα το “πληρώσει”. Το ΠΝ, έχοντας μαζέψει στοιχεία για τα πλοία εδώ και τουλάχιστον 5 χρόνια (από όταν πρωτοπροτάθηκε το πλοίο σαν MMSC), “χτύπησε” την κατάλληλη στιγμή, θα λέγαμε καίρια παίρνοντας 9 σχεδόν ολοκαίνουργια πλοία σε τιμή… μετάλλου!
LCS κλάσης Freedom: Το Αμερικανικό Ναυτικό τα «σκοτώνει», ζητώντας τη μαζική απόσυρση τους;
Τα στοιχεία που έχει στα χέρια του το ΠΝ, εμφανίζουν το κόστος επισκευής των προβληματικών κιβωτίων σε λιγότερο από 10 εκ. ευρώ το καθένα. Οι λόγοι που όμως το USN οδηγείται σε απόσυρση όλων των Flight 0 πλοίων, είναι ξεκάθαρα ότι τα χρήματα που χρειάζονται για να γίνουν επιχειρησιακά σε “θερμές” περιοχές τα πλοία είναι πολύ περισσότερα. Και εξηγούμε άμεσα…
Καταρχάς, το USN θεωρεί το TRS-3D μεν, αλλά ικανό μόνο για θάλασσες όπως ο Περσικός Κόλπος, καθώς για οπουδήποτε αλλού θεωρεί πως το TRS-4D ανώτερο. Συνεπώς, επιθυμεί την “έξοδο” του TRS-3D από το inventory των Ναυστάθμων του, κι αυτό φυσικά έχει αρκετά υψηλό κόστος. Επίσης, κόστος θα έχει η τοποθέτηση υποδομής εκτόξευσης είτε RGM-84L Harpoon, είτε NSM. Το πλοίο μπορεί να φέρει, αλλά χρειάζεται δομικές ενισχύσεις, βάσεις, καλωδιώσεις και κονσόλες χειρισμού των όπλων.
Το USN έχει μελετήσει προσεκτικά την τοποθέτηση εκτοξευτή Mk41 Strike Length στα πλοία. Αν και ακούγεται οξύμωρο, ο Mk41 Strike Length έχει δυνατότητα τοποθέτησης στο πλοίο, πίσω και ανάμεσα από τους εκτοξευτές των RGM-114L Hellfire. Βέβαια, υπάρχει ένα debate για το εύρος των αλλαγών που θα χρειαστούν (ηλεκτρολογικές, μηχανολογικές, δομικές), αλλά οι Αμερικανοί είναι σίγουροι πως το κόστος δεν θα περιοριστεί απλά στο κόστος του εκτοξευτή, αλλά θα φτάσει ή και θα ξεπεράσει τα 50 εκ. δολάρια ανά πλοίο (μόνο για τον Mk41).
LCS: Λύση βρέθηκε για το κιβώτιο, «ποιος πληρώνει το βαρκάρη» ακόμη δεν ξέρουμε
Ένα άλλο πολύ μεγάλο κόστος που έχει προϋπολογίσει το USN είτε αυτό της τοποθέτησης κάποιου VDS. Όσο κι αν ακούγεται “παράξενο”, το USN είχε επιλέξει το CAPTAS-2 αντί του LFATS (για όσους θυμούνται τις επιλογές που είχαμε στην HF2). To CAPTAS-2 έχει γίνει αποδεκτό από το USN, αλλά το κόστος τοποθέτησης σε όλες τις LCS είναι απαγορευτικό. Έτσι, μάλλον θα ξεκινήσει η τοποθέτηση από τις LCS Independence (που ήδη φέρουν NSM κι επιχειρούν στον Ειρηνικό Ωκεανό), αλλά οι LCS Freedom θα αναμένουν.
ΕΞΕΛΙΞΗ: Οι Αμερικανοί επιστρέφουν, προσφέρουν εκσυγχρονισμό MEKO200HN, LCS και νέες HF2
Κάπου εδώ θα πρέπει να πούμε πως το USN έχει χαρακτηρίσει τα πλοία ως “μειωμένης μαχητικής ικανότητας” λόγω της απουσίας κάποιου συστήματος ECM. To ESM που φέρουν είναι ικανό και αξιόπιστο, αλλά δεν θεωρείται πως μπορεί σε συνδυασμό με τα αναλώσιμα να αντιμετωπίσουν επιθέσεις κορεσμού. Έτσι, το USN εξέτασε την -πανάκριβη- λύση της τοποθέτησης της EW Suite SEWIP 3, αλλά το κόστος “εκτινασσόταν” δραματικά. Αντίστοιχα, εκτινασσόταν και το κόστος με την τοποθέτηση της τοποθέτησης των NULKA στα πλοία. Βέβαια, εδώ υπήρξε η ιδέα μεταφοράς μεταχειρισμένων NULKA από παλαιά καταδρομικά Ticonderoga.
Όλα αυτά, οδήγησαν το USN στο να προτείνει την πρόωρη απόσυρση όλων των LCS Freedom Flight 0 (LCS-1 to LCS-17), κάτι που θα εξοικονομούσε περίπου 2 δις δολάρια μόνο από την μη υλοποίηση του εκσυγχρονισμού. Θα πρέπει να πούμε πως τα LCS είχαν σχεδιαστεί άλλες εποχές, όταν ο Ψυχρός Πόλεμος ήταν μια μακρινή ανάμνηση, και το κύριο πρόβλημα των ΗΠΑ ήταν είτε το Ιράν, είτε η Βόρεια Κορέα. Σήμερα, τα πρώτα LCS δεν έχουν και πολλές ελπίδες επιβίωσης απέναντι στο Κινεζικό Ναυτικό.
Φυσικά, θα μπορούσαν οι Αμερικανοί να κάνουν εκσυγχρονισμό στα LCS Flight 0 και να τα κάνουν LCS Flight 2 (MMSC) ή κάπου εκεί. Όμως, το LCS Freedom απέτυχε και σε ένα ακόμη σημείο, στο κόστος λειτουργίας. Ενώ είχε φτιαχτεί να έχει κόστος χρήσης ενός cutter της Ακτοφυλακής, τελικά το κόστος του άγγιξε ή ξεπέρασε το κόστος μια φρεγάτας O.H.Perry, με πολύ μεγαλύτερο πλήρωμα. Για να πέσει το κόστος, το USN έπρεπε να επενδύσει πολλά χρήματα σε υποδομές και εξειδικευμένο προσωπικό (αντί να προσλαμβάνει εξωτερικούς εργολάβους), κάτι το οποίο θα αύξανε περαιτέρω τα κόστη των LCS.
ΑΠΟΨΗ: Αξίζουν τα μεταχειρισμένα LCS Freedom για τις ανάγκες του Πολεμικού μας Ναυτικού;
Κάπου εκεί “όρμηξε” ή μάλλον καλύτερα, “εμφανίστηκε” το ΠΝ. Αυτά που το USN θεωρεί σαν μειονεκτήματα, για το ΠΝ δεν είναι ή έστω είναι αδιάφορα. Για παράδειγμα, το ΠΝ έχει…
Η συνέχεια στο navaldefence.gr, εδώ
