Μία από τις τεθωρακισμένες ταξιαρχίες του Ιράκ έχει αποσύρει αμερικανικής κατασκευής άρματα μάχης M1 Abrams και τα έχει αντικαταστήσει με καινούρια ρωσικής κατασκευής T-90. Η αλλαγή αυτή οφείλεται στις καταγγελίες των Ηνωμένων Πολιτειών ότι τα Μ1 καταλήγουν στα χέρια σιιτικών πολιτοφυλακών που υποστηρίζονται από το Ιράν. Φυσικά είναι ένα ακόμη σημάδι ότι το Κρεμλίνο θέλει να φέρει το Ιράκ πιο κοντά στην σφαίρα επιρρόης του.
Το Υπουργείο Άμυνας του Ιράκ ανακοίνωσε κι επίσημα την εν λόγω μετάβαση στην ιστοσελίδα του στα αραβικά στις 8 Ιουνίου 2018.
Αναφέρεται ότι η 35η ΤΘ Ταξιαρχία της 9ης Μεραρχίας του ιρακινού Στρατού παρέλαβε 39 άρματα τύπου T-90S. Το Ιράκ υπέγραψε σύμβαση με την ρωσική εταιρεία UVZ το 2016 για συνολικά 73 άρματα μάχης T-90S και Τ-90SK. Οι Ιρακινοί άρχισαν να παραλαμβάνουν τα πρώτα άρματα τον Φεβρουάριο του 2018.
Το T-90 των 48 τόνων βέβαια είναι σε άλλη κατηγορία με το 70 τόνων Abrams. Ως εκ τούτου, η απόφαση του Ιράκ να αντικαταστήσει τα Abrams με τα ρωσικά άρματα δημιουργεί ερωτήματα σχετικά με το κατά πόσον η κυβέρνηση θεωρεί ότι τα μεγαλύτερα και πιο εξελιγμένα Μ1 είναι πιο κοστοβόρα και πολύπλοκα από πρακτική ή από πολιτική άποψη.
Τα εν λόγω άργματα έχουν γίνει φέτος πηγή περίπλοκων διαφωνιών με την κυβέρνηση των ΗΠΑ. Από το 2015 τουλάχιστον, έχουν υπάρξει αναφορές ότι μερικά από τα Μ1, καθώς και άλλα οχήματα και εξοπλισμός αμερικανικής προέλευσης, βρέθηκαν , είτε με πιθανόν επίσημη μεταβίβαση είτε με ανεπίσημες συμφωνίες, στα χέρια ιρακινών πολιτοφυλακών, όπως την Κατά’ίμπ Χεζμπολάχ (καμία σχέση με την λιβανέζικη οργάνωση με το ίδιο όνομα) και την οργάνωση Μπαντρ.
Η αμερικανική κυβέρνηση προφανώς αποφάσισε να καταστήσει σαφές ότι δεν ενέκρινε τέτοιου είδους «δάνεια» των αρμάτων Abrams μόνο κάποια στιγμή μετά τον Οκτώβριο του 2017 – προφανώς ως αλλαγή πολιτικής της νέας κυβέρνησης Τραμπ. Τελικά τον Φεβρουάριο του 2018, ο αμερικανικός Στρατός αναγνώρισε δημόσια ότι οι ιρανικές πολιτοφυλακές είχαν πάρει τουλάχιστον εννέα M1, αν και μέχρι πρότινος το Πεντάγωνο επέμεινε ότι ο ιρακινός στρατός είχε ήδη πάρει πίσω όλα τα άρματα.
Δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι η Ρωσία έχει θέσει παρόμοιους περιορισμούς σχετικά με το ποιος παίρνει τα Τ-90 ή πώς τα χρησιμοποιούν οι μονάδες που εντάχθηκαν. Προφανώς με την αποχώρηση των Μ1 από την 35 ΤΘ Ταξιαρχία, η ιρακινή κυβέρνηση μπορεί να έχει να ελέγχει την επιχειρησιακή δράση της μονάδας χωρίς να δίνει αναφορά στην αμερικανική κυβέρνηση.
Αξίζει να σημειωθεί ότι το Ιράκ έχει αγοράσει επιπλέον και επιθετικά ελικόπτερα Mi-28NE Havoc, αεροσκάφη κρούσης Su-25 Frogfoot, συστήματα αεράμυνας Pantsir-S και τώρα επιδιώκει να αγοράσει το ολοένα και πιο δημοφιλές σύστημα S-400. Επιπλέον έχει αγοράσει και άλλα όπλα από την Κίνα, την Τσεχία και τη Νότια Κορέα.
Οι διαπραγματεύσεις του Ιράκ με την Ρωσία είναι πιθανό να αυξηθούν μόνο εάν το Κρεμλίνο συνεχίσει να αποδεικνύεται πιο πρόθυμο από την Ουάσιγκντον στην πώληση προηγμένων όπλων χωρίς σημαντικούς περιορισμούς. Οι Ρώσοι είναι σχεδόν θα χαρούν να προσπαθήσουν να παρουσιαστούν ως εναλλακτική λύση απέναντι στους Αμερικανούς.
Πρέπει να σημειωθεί πάντως ότι, όπως έχουμε εξάλλου αναφέρει αναλυτικά, τα Τ-90 δεν είναι πανάκεια, ούτε άτρωτα και στην σύγκρουση στην Συρία είχαν και αυτά απώλειες.
Τα καινούρια ιρακινά T-90 πάντως είναι εφοδιασμένα με εκρηκτική θωράκιση (ERA) και επιπλέον θωράκιση στο διαμέρισμα του κινητήρα.
