O Σάμιουελ Κράνι-Έβανς, συντάκτης – με ειδίκευση σε θέματα τεθωρακισμένων – στο διεθνές αμυντικό πόρταλ Jane’s παρουσίασε ένα βίντο διάρκειας περίπου 7 λεπτών στο οποίο κάνει μία ενδελεχή αξιολόγηση των ικανοτήτων των ρωσικών αρμάτων μάχης σε σχέση με αρκετές παραμέτρους.
Ορισμένα ενδιαφέροντα σημεία που αναπτύσσονται στο βίντεο είναι τα εξής:
1) Από το 2008 και τον νικηφόρο αλλά ατυχή πόλεμο στην Γεωργία, η Ρωσία έχει ξεκινήσει ένα ευρύ πρόγραμμα εκσυγχρονισμού των οπλικών της συστημάτων και των Ενόπλων Δυνάμεών της, τα αποτελέσματα του οποίου μόλις πρόσφατα άρχισαν να αποδίδουν (χειροπιαστούς) καρπούς. Στόχος ήταν τα νέα ή εκσυγχρονισμένα συστήματα από το 2011 και εξής να φτάνουν τουλάχιστον το 70% σε όλους τους κλάδους των Ενόπλων Δυνάμεων, στόχος ο οποίος σε πολύ μεγάλο βαθμό έχει επιτευχθεί.
2) Το γεγονός της κατοχής εκ νέου χιλιάδων αξιόμαχων και αναβαθμισμένων τεθωρακισμένων εγείρει ξανά την προοπτική μίας ένοπλης σύγκρουσης στην Ευρώπη. Οι Ευρωπαϊκές δυνάμεις τα τελευταία χρόνια έχουν χαλαρώσει τις εξοπλιστικές τους προμήθειες κι έχουν πλέον πολεμική εμπειρία μόνο από επιχειρήσεις εναντίον ανταρτών. Έτσι στρέφουν ξανά την προσοχή τους στο σενάριο ευρείας συμβατικής αναμέτρησης στην Ευρώπη, που ήταν απίθανη από την εποχή της λήξης του Ψυχρού Πολέμου.
3) Μέχρι το 2008 ο ρωσικός Στρατός έδινει την εντύπωση ανεπαρκούς κι απαρχαιωμένης στρατιωτικής δύναμης, χαρακτηριστικά που αναδείχθηκαν στον πόλεμο της Γεωργίας, ιδιαίτερα όσον αφορούσε τον τρόπο συντήρησης του εξοπλισμού του.
4) Οι νέες ικανότητες διακλαδικών ελιγμών μαζικής κλίμακας και οι νέοι ρωσικοί εξοπλισμοί αναδείχθηκαν στις πρόσφατες μαζικές ασκήσεις Vostok 2018 και Zapad 2017. Θεωρείται ότι to NATO αυτή τη στιγμή είναι σχεδόν αδύνατο να ακολουθήσει σε τέτοιους ελιγμούς για πολλούς λόγους με την έλλειψη κατάλληλου προσωπικού (πληρωμάτων) να είναι μόνο ένας από αυτούς.
5) Η Ρωσία, παρά κάποιες ενδείξεις για το αντίθετο, διατηρεί μία αξιόλογη ικανότητα διοικητικής μέριμνας και εφοδιασμού των δυνάμεών της στις πρώτες γραμμές καθώς και ικανότητες ταχείας διάβασης εμποδίων και ποταμών από τις τεθωρακισμένες δυνάμεις της, σε αντίθεση με τις ευρωπαϊκές δυνάμεις. Ως παράδειγμα παρατίθεται η περίπτωση των βρετανικών αναβαθμισμένων αρμάτων μάχης Challenger II, τα οποία στην αναβαθμισμένη τους μορφή έχουν γίνει υπερβολικά βαριά για τις περισσότερες από τις υπάρχουσες γέφυρες των γεφυροφόρων οχημάτων της. Αντίθετα, πολλές εκδόσεις ρωσικών αρμάτων μάχης διαθέτουν ή έχουν αποκτήσει ικανότητα ταχείας διέλευσης ποταμών απευθείας μέσα από το νερό ακόμα και χωρίς καν ύπαρξη γέφυρας, είτε υπάρχουσας είτε μέσω γεφυροφόρου οχήματος.
6) Το Τ-14 «Αρμάτα», παρά τις τεχνολογικές του καινοτομίες που δεν έχουν αντίστοιχο στην Δύση, δεν αποτελεί πρόβλημα για το σχεδιασμό του ΝΑΤΟ, σε αντίθεση με το Τ72Β3, την πιο πρόσφατη αναβάθμιση του Τ-72 που φέρει θερμική κάμερα και σύγχρονο σύστημα ελέγχου πυρός έχοντας αποδείξει την αξία του τις πρόσφατες μάχες στην Ουκρανία, όπου επικράτησε κατά κράτος των ουκρανικών τεθωρακισμένων. Ο λόγος για αυτό είναι το πολύ υψηλότερο κόστος του Τ-14, ενώ το πακέτο εκσυγχρονισμού ενός Τ-72 στο πρότυπο Β3 φτάνει μόλις το ένα εκατομμύριο δολάρια. Αυτό σημαίνει ότι για κάθε Αρμάτα, μπορούν να αγοραστούν τέσσερεις συλλογές αναβάθμισης Τ-72Β3 (για άρματα που θα ανακτηθούν από την αποθήκευση) ή – αν η σύγκριση γίνει με την πιο πρόσφατη έκδοση του Leopard 2 – δέκα.
Η Μόσχα αδυνατεί να αγοράσει τα 2.300 T-14 Armata που χρειάζεται
7) Καθώς η Ρωσία διαθέτει πολλές χιλιάδες Τ72 σε υπηρεσία και αποθήκευση, μπορεί σε πολύ σύντομο διάστημα να παρατάξει πολύ μεγάλους αριθμούς εκσυγχρονισμένων και αποτελεσματικών αρμάτων μάχης. Σε αυτήν την περίπτωση, η παρουσία από μόνη της τόσο πολλών τεθωρακισμένων θα μπορούσε να ήταν καταλυτική για την εικόνα του πεδίου της μάχης.
8) Υπάρχουν πολλές ενδείξεις ότι ο βαθμός ετοιμότητας των ρωσικών χερσαίων Δυνάμεων είναι ο υψηλότερος που έχει παρατηρηθεί από την εποχή του Ψυχρού Πολέμου. Η ετοιμότητα αυτή σε συνδυασμό με την επικρατούσα κουλτούρα της πολιτικής ηγεσίας που είναι απροσδόκητα πρόθυμη στην προσφυγή στην λύση των όπλων, αλλά και την προμήθεια όλο και μεγαλύτερου αριθμού σύγχρονων συστημάτων μπορεί να οδηγήσει μόνο στην αύξηση των ρωσικών στρατιωτικών επεμβάσεων στο μέλλον, τουλάχιστον στις περιοχές εκείνες που η Ρωσία θεωρεί ως μέρος της σφαίρας επιρροής της.
~~~
Επισημαίνεται ότι η παραπάνω ανάλυση αφορά συγκεκριμένα τις χερσαίες δυνάμεις της Ρωσίας με έμφαση στα άρματα μάχης και δεν κάνει λόγο για την αντίστοιχη κατάσταση στην Αεροπορία ή στο Ναυτικό όπου τα ρωσικά συστήματα κατά τεκμήριο υστερούν τεχνολογικά αλλά και αριθμητικά από τα αντίστοιχα δυτικά. Ωστόσο, τυχόν πόλεμος στο ευρωπαϊκό θέατρο επιχειρήσεων θα κριθεί κατά κύριο λόγο στο έδαφος και δεν αναφερόμαστε βέβαια σε γενικευμένη σύρραξη που θα μπορούσε σχεδόν βέβαια να κλιμακωθεί σε πυρηνική. Θεωρείται περίπου δεδομένο ότι η ρωσική τακτική δεν αποσκοπεί σε κάτι τέτοιο αλλά σε μικρές ελεγχόμενες τοπικές αναμετρήσεις κάθε φορά, ακριβώς δηλαδή όπως έχει συμβεί μέχρι σήμερα.
