Ιαπωνία: Η πολεμική σημαία του Ναυτικού δεν υποστέλλεται, οπότε… μποϋκοτάζ –και παρασκήνιο

Σε συνέχεια της πρόσφατης ανάρτησής μας ΕΔΩ
 

Εάν τα ιαπωνικά πλοία δεν μπορούν να συμμετάσχουν στην Διεθνή Ναυτική Επιθεώρηση που διοργανώνει η Νότιος Κορέα φέροντας την προβλεπόμενη σημαία, τότε η Ιαπωνική Ναυτική Δύναμη Αυτοάμυνας (JMSDF) θα λάβει μέρος στο Ναυτικό Συμπόσιο του Δυτικού Ειρηνικού χωρίς ναυτικές μονάδες. Η άρνηση της Ιαπωνίας να αποδεχθεί το αίτημα της Σεούλ που ήθελε τα ιαπωνικά πολεμικά να φθάνουν στην νοτιοκορεατική ναυτική βάση του Jeju-do για την εκδήλωση με την σημαία της χώρας, αντί αυτής του Ναυτικού, ήταν ουσιαστικά αναμενόμενη.
Ο λόγος που μια ναυτική επιθεώρηση δημιούργησε τριβή στις σχέσεις Τόκυο-Σεούλ είναι ότι στην Ν. Κορέα η σημαία του Ανατέλλοντος Ηλίου «Κυόκουτζίτσου-κι» που κυματίζει στους ιστούς των πλοίων της JMSDF θεωρείται σύμβολο του ιαπωνικού επεκτατισμού και επιθετικότητας κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Παρά τα χρόνια που πέρασαν, το θέμα παραμένει εξαιρετικά ευαίσθητο στην Ασία ακόμη και σήμερα.
Είναι η πρώτη φορά που η Ιαπωνία δεν θα στείλει πλοία στην International Fleet Review. Αξίζει να σημειωθεί ότι η JMSDF είχε συμμετάσχει στις δύο προηγούμενες εκδηλώσεις που φιλοξένησε η Ν. Κορέα το 1998 και το 2008 με τα πλοία της να φέρουν την κανονική σημαία, χωρίς να υπάρξουν αντιδράσεις.
Ωστόσο, η πρόταση της Σεούλ προς τις χώρες που θα μετείχαν στην φετινή εκδήλωση στα μέσα Οκτωβρίου να υψώσουν στα πλοία τους μόνο το εθνικό τους σύμβολο και την σημαία της διοργανώτριας χώρας ήταν κίνηση «ματ» και δεν άφηνε άλλη επιλογή στο Τόκυο αφού το ενδεχόμενο υποστολής της σημαίας του Ναυτικού δεν συζητήθηκε καν από τους Ιάπωνες.
Γιατί αντιδρά τώρα η Σεούλ;
Το υπουργείο Άμυνας της Ιαπωνίας υποστηρίζει ότι η σημαία του Ναυτικού δεν έχει πολιτική χροιά καθώς το σχέδιο προϋπήρχε του πολέμου. Βάσει της εθνικής νομοθεσίας αυτή είναι η σημαία που από το 1954 υποχρεούνται να φέρουν στην πρύμνη τα ιαπωνικά πολεμικά πλοία, τονίζει ο νέος υπουργός Άμυνας, Τάκεσι Ιουάγια. Γιατί εγείρει όμως θέμα η Σεούλ όταν το επίμαχο έμβλημα είχε γίνει δεκτό τις δύο προηγούμενες φορές;
Κατ’ αρχήν ο νυν πρόεδρος της Ν. Κορέας, Μουν Tζε-ιν, έχει μια πιο εθνικιστική ατζέντα απ’ ότι οι προκάτοχοί του. Επίσης οι Νοτιοκορεάτες ανησυχούν ότι η Ιαπωνία αρχίζει να γίνεται και πάλι στρατιωτικά πολύ ισχυρή. Μετά την εκ νέου επικράτηση του Ιάπωνα πρωθυπουργού Σίνζο Άμπε στις εκλογές του Σεπτεμβρίου, το υπουργείο Άμυνας κέρδισε την έγκριση ενός πρωτοφανούς αμυντικού προϋπολογισμού για το οικον. έτος 2019 ύψους 5,3 τρισεκατομμυρίων γιέν (40,7 δις ευρώ) αυξημένου κατά 2,1% εν σχέσει με πέρυσι –η έβδομη συνεχής αύξηση επί πρωθυπουργίας Άμπε.
Οι –διακριτικά– εθνικιστικά βαμμένες δηλώσεις του πρωθυπουργού Άμπε για αποσαφήνιση της νομιμότητας των ιαπωνικών ενόπλων δυνάμεων να επιχειρούν ευρύτερα, κάθε άλλο παρά διασκεδάζουν τις ανησυχίες τους. Ο Ιάπωνας πρωθυπουργός δεν έχει κρύψει την πρόθεσή του να δώσει επηυξημένο κύρος και ισχύ στις Ιαπωνικές Δυνάμεις Αυτοάμυνας, καθιστώντας παράλληλα πολιτικώς πιο «ευέλικτο» το πλαίσιο δράσης τους στο εξωτερικό μέσω συνταγματικής αναθεώρησης.
Ωστόσο οι νοτιοκορεατικές αντιδράσεις ίσως έχουν και λίγο… αέρα Πιόνγκγιάνγκ. Κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει ότι η εν δυνάμει «ιαπωνική απειλή» δεν συζητήθηκε σε κάποια από τις συναντήσεις του Βορειοκορεάτη ηγέτη Κιμ Γιόνγκ Ουν με τον Νότιο ομόλογό του Μουν Τζε-ιν στο πλαίσιο της κοινής επιθυμίας τους (για διαφορετικούς λόγους έκαστος) για μια πιο ανεξάρτητη Κορεατική Χερσόνησο. Μήπως και πιο ενωμένη;

Η Ιαπωνία ως «δυνητική απειλή»… ενώνει τις δύο Κορέες;
Δεν είναι τυχαίο ότι οι πρόσφατες κοινές ασκήσεις των Ιαπωνικών Δυνάμεων Αυτοάμυνας με τους Βρετανούς είχαν επισύρει τους μύδρους των ελεγχόμενων από το καθεστώς της Πιόνγκγιάνγκ βορειοκορεατικών ΜΜΕ. Οι ασκήσεις αυτές καταδεικνύουν την προσπάθεια του Τόκυο να θέσει «βάση νομιμοποίησης της δράσης των JSDF στο εξωτερικό» δια της ενίσχυσης των στρατιωτικών συμμαχιών με άλλες χώρες, υποστήριζαν.
«Οι πονηροί υπολογισμοί των Ιαπώνων αντιδραστικών βασίζονται στο ότι η στρατιωτική συνεργασία με δυνάμεις όχι μόνο των ΗΠΑ αλλά και άλλων χωρών είναι απαραίτητη, προκειμένου η Ιαπωνία να μετάσχει σε πολυεθνικές επιχειρήσεις και να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο σε αυτές» έγραφε η εφημερίδα Minju Joson. Μάλιστα τα βορειοκορεατικά ΜΜΕ πήγαν ένα βήμα παραπέρα λέγοντας πως οι «απερίσκεπτες ιαπωνικές κινήσεις» για να μετατραπεί η χώρα σε έναν «στρατιωτικό γίγαντα με επεκτατικές βλέψεις» δεν αποκλείεται να κρύβουν σχέδια για «νέα εισβολή» στην Κορεατική Χερσόνησο.
Αναμφίβολα διόλου τυχαίο είναι και το γεγονός της… παρέμβασης των βορειοκορεατικών μέσων στο θέμα που προέκυψε με την σημαία. «Ο Ανατέλλων Ήλιος είναι μια σημαία εγκλημάτων πολέμου την οποία χρησιμοποίησαν οι Ιάπωνες ιμπεριαλιστές του 20^ου αιώνα όταν πραγματοποιούσαν την βάρβαρη εισβολή τους» αναφέρει ο ιστότοπος Uriminjokkiri. «Το σχέδιο να έλθουν (τα ιαπωνικά πλοία) κυματίζοντας τον «Ανατέλλοντα Ήλιο» αποτελεί αφόρητη προσβολή και χλευασμό του λαού μας». Προσέξατε ότι μιλά εξ’ ονόματος όλων των Κορεατών για κάτι που επρόκειτο να γίνει στην Νότιο Κορέα;

Ίσως να απορεί κανείς πως έρχονται στην επιφάνεια ζητήματα που ανήκουν στην Ιστορία. Όμως για τους Κορεάτες, η περίοδος του ιαπωνικού αποικισμού, οι εδαφικές διαφορές (Ιαπωνία και Ν. Κορέα ακόμη ερίζουν για τα διαφιλονικούμενα νησιά Τακέσιμά ή Ντόκ-ντο στα κορεατικά) και το επώδυνο θέμα των κοριτσιών και γυναικών που υποχρεώθηκαν δια της βίας να «υπηρετήσουν» στα ιαπωνικά στρατιωτικά πορνεία κατά τον πόλεμο είναι κομμάτια μιας Ιστορίας που εξακολουθεί να στοιχειώνει.
 
Αλέξανδρος Θεολόγου