To ΠΝ, σύμφωνα με όσα γνωρίζουμε μέχρι σήμερα, βρίσκεται σε προχωρημένες διαβουλεύσεις με τη γαλλική εταιρεία Naval Group για την αγορά με διακρατική συμφωνία 2 προηγμένων φρεγατών Belh@rra/FDI, ενώ το Ελληνικό Κράτος υποστηρίζει την όλη προσπάθεια, όπως ακριβώς κάνει και η Γαλλική Προεδρία. Στόχος είναι, εντός του 2020, να υπογραφεί συμφωνία για την αγορά των δυο φρεγατών. Οι φρεγάτες, θα είναι όμοιες με αυτές που πρόκειται να αγοράσει το Marine Nationale, με μια μεγάλη όπως φαίνεται διαφορά.
Χρειάζεται πραγματικά το ΠΝ φρεγάτες με SCALP Naval ή αυτό είναι αποστολή της ΠΑ και των υποβρύχιων;
Το Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό πρόκειται να παραλάβει τα δικά του πλοία με έναν -τουλάχιστον- επιπλέον 8πλό εκτοξευτή Α70, που θα μπορεί να εκτοξεύσει μέχρι 8 πυραύλους Scalp Naval. Τα όπλα αυτά, είναι στο “στόχαστρο” του ΠΝ εδώ και πολλά χρόνια, και έχει εξετάσει και τον εξοπλισμό των υποβρυχίων 214ΗΝ με τους πυραύλους αυτούς. Κάτι που επιθυμεί να κάνει για επιχειρησιακούς λόγους.
Η πυραυλική επίθεση στη Συρία το 2018 έγινε και με πυραύλους του τύπου που εκτόξευσε γαλλική φρεγάτα κλάσης FREMM. Ήταν μάλιστα μία από τις δυο φρεγάτες FREMM που επρόκειτο να παραλάβουμε το 2018, αλλά “μαγικά” εξαφανίστηκαν. Οι φρεγάτες αυτές προφανώς θα ήταν εξοπλισμένες με πυραύλους SCALP Naval. Η δυνατότητα αυτή, της υποστρατηγικής κρούσης, είναι κάτι που αναζητά το ΠΝ εδώ και χρόνια. Είναι μια δυνατότητα που αν αγοράσουμε πλοία από οπουδήποτε αλλού πλην της Γαλλίας, μάλλον δεν θα μπορέσουμε να αποκτήσουμε.
H επίθεση στη Συρία είχε χρώμα …SCALP (EG και Naval), και προφανώς ανησύχησε τους Τούρκους
Τώρα, αν αυτή η δυνατότητα είναι τόσο κρίσιμη για το ΠΝ είναι θέμα συζήτησης. Την έχουμε ήδη κάνει, και παρά τις όποιες αντιρρήσεις μας, αν το ΓΕΝ και το ΓΕΕΘΑ θέλουν τη δυνατότητα κρούσης από θαλάσσιες πλατφόρμες, κάτι περισσότερο θα ξέρουν από εμάς. Άλλωστε, δεν καταστρώνουμε εμείς τα επιτελικά σχέδια, ούτε θα πέσουμε στο επίπεδο “πολεμιστών και στρατηγών πληκτρολογίου”.
Συνεπώς, θα θεωρήσουμε πως για να υλοποιηθούν ορθά τα σχέδια άμυνας της χώρας είναι επιβεβλημένη η δυνατότητα της υπο-στρατηγικής κρούσης. Πριν συνεχίσουμε, θα πρέπει να πούμε πως η Ελλάδα δεν μπορεί να παραλάβει όπλα με εμβέλεια άνω των 500 χιλιομέτρων. Συνεπώς, και οι ελληνικοί SCALP Naval θα έχουν μια μέγιστη εμβέλεια 500 χιλιομέτρων από την εξέδρα εκτόξευσης.
Υπάρχει εναλλακτική λύση; δεν συζητάμε βέβαια για τους BGM-109 Tomahawk, καθώς το όπλο, εκτός του ότι είναι μάλλον παρωχημένο πια, δεν έχει εξαχθεί πουθενά εκτός από τη Μεγάλη Βρετανία. Έτσι, οι προηγμένοι SCALP Naval, είναι πραγματικά μια εξαιρετική επιλογή για την Ελλάδα. Μην ξεχνάμε πως η Γαλλία ποτέ δεν μας έχει αρνηθεί οποιοδήποτε όπλο. Υπάρχει όμως εναλλακτική από τους SCALP Naval; Σε πύραυλο cruise εκτοξευόμενο από πλοίο μάλλον όχι (στο δυτικό οπλοστάσιο), αλλά σε βαλλιστικό ναι!
Μιλάμε για τον πύραυλο LORA, της ισραηλινής IAI. Το βαλλιστικό όπλο, που σημειωτέον έχει εξαχθεί στο Αζερμπαϊτζάν, έχει υψηλότατη ακρίβεια, ενώ το κόστος του, αν και απόρρητο, θεωρούμε πως είναι χαμηλότερο του ATACMS αλλά και του DeepStrike, καθώς φυσικά και του SCALP Naval. Το θέμα όμως είναι πως το όπλο έχει αποδείξει την ικανότητά του να εκτοξεύεται από θαλάσσιες πλατφόρμες, δηλαδή από φορείς που δεν είναι σταθεροί, ενώ αλλάζουν κάθε δευτερόλεπτο θέση. Ακούγεται απλό, αλλά δεν είναι. To Lora φέρεται να έχει εμβέλεια 400 χλμ και CEP μόλις 10 μέτρων, ενώ υπάρχει δυνατότητα τερματικής καθοδήγησης.
Ουσιαστικά, 4 LORA μπορούν να τοποθετηθούν σε ένα κοντέινερ, να έρθουν σε κάθετη θέση και να εκτοξευτούν από οποιαδήποτε θαλάσσια πλατφόρμα. Προφανώς, μιας και το κάνιστρο του πυραύλου είναι και εκτοξευτής, το όπλο μπορεί με μικρές μετατροπές να τοποθετηθεί οπουδήποτε, και σε οποιοδήποτε πλοίο. Παρακάτω είναι η δοκιμή που έγινε από απλό εμπορικό πλοίο.
Είναι πασιφανές το πόσο εύκολο είναι να τοποθετηθούν τέτοιοι εκτοξευτές σε κάθε είδους πλοίο του ΠΝ, από αρματαγωγά μέχρι βοηθητικά, όπως επίσης και επιταγμένα εμπορικά. Φυσικά πλοία αυτού του είδους δεν θα μπορούσαν να πλεύσουν με ασφάλεια στην Ανατολική Μεσόγειο, και θα απαιτούσαν δυσανάλογα μεγάλη συνοδεία σε σχέση με την επιχειρησιακή τους αξία.
Το πρόβλημα των “φορέων” που αναφέραμε παραπάνω, είναι κατά κύριο λόγο η μικρή τους ταχύτητα, αλλά και η δυνατότητα “αυτοάμυνας”. Έτσι, δύσκολα πλοία αυτού του είδους θα μπορούσαν να επιβιώσουν, τη στιγμή που ο αντίπαλος θα διαθέσει κάθε διαθέσιμο μέσο, από δορυφόρους μέχρι μικρά UAV, στη μάχη του εντοπισμού και εξουδετέρωσής τους. Μια ενδιαφέρουσα λύση, θα ήταν η τοποθέτηση των πυραύλων αυτών σε πολεμικά πλοία επιπέδου φρεγάτας.
Αφού το ΠΝ κρίνει πως η υποστρατηγική κρούση είναι απαραίτητη για τα σχέδια του, τότε θα πρέπει να εξεταστεί η δυνατότητα μετασκευής κάποια ή κάποιων φρεγατών από τις υπάρχουσες φρεγάτες Kortenaer, σε φορείς πυραύλων LORA. Γιατί οι τρεις μη εκσυγχρονισμένες φρεγάτες, που ούτως ή άλλως θα βρεθούν εκτός Στόλου τα επόμενα χρόνια, να μην αποκτήσουν ένα νέο ρόλο; γιατί να μην γίνουν ένα Arsenal Ship;
Θα μπορούσε σχεδόν όλο το πρυμναίο τμήμα, το ελικοδρόμιο μαζί με το υπόστεγο ελικοπτέρων να “φύγουν” και τη θέση του να πάρουν κοντέινερ με πυραύλους LORA, προ-τοποθετημένους σε κάθετη θέση. Πόσοι χωρούν; σίγουρα πολλοί περισσότεροι πύραυλοι από 8 ή 16 SCALP Naval που θα χωρούν στις Belh@rra. Περισσότερο μάλλον θα μας απασχολήσει η ερώτηση “πόσους μπορούμε να αγοράσουμε” παρά το πόσοι μπορούν να μεταφερθούν.
ΘΕΜΑ ΣΥΖΗΤΗΣΗΣ: Η μεταπολεμική χρήση Γαλλικών οπλικών συστημάτων από τις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις
Θα ρωτήσουν οι αναγνώστες μας, τι θα γίνει με το Phalanx. Το τελευταίο, θα μπορούσε να τοποθετηθεί στην πλώρη, πίσω από το Oto Melara, στη θέση του παρωχημένου Mk29. Το πλοίο θα έχανε έτσι τις δυνατότητες αντιαεροπορικής άμυνας σημείου, αλλά, μεταξύ μας, ούτως ή άλλως οι δυνατότητες αυτές ήταν περιορισμένες. Φυσικά θα “έφευγε” και το ραντάρ 2D LW-08, καθώς ο ρόλος του πλοίου θα είχε αλλάξει.
Το πλοίο θα διατηρούσε τους εκτοξευτές των Harpoon, αλλά και τα υπόλοιπα συστήματα, όμως το πλήρωμα θα μειωνόταν δραστικά. Άλλωστε, καθώς θα επρόκειτο θα πλοίο ειδικού ρόλου, το οποίο θα “βγαίνει” στο Αιγαίο σε “ειδικές” καταστάσεις ή ασκήσεις. Φυσικά και θα διατηρούσε τις δυνατότητες αυτοάμυνας ή συμμετοχής σε επιχειρήσεις του Στόλου, απλά, αντί των όποιων δυνατοτήτων ASW που μπορεί να προσφέρει ένα S-70B6 θα φέρει πυραύλους LORA.
ΣΥΖΗΤΗΣΗ: Βαλλιστικοί πύραυλοι ATACMS/Deepstrike/LORA για την Ελλάδα αντί της αγοράς F-35;
Οι Kortenaer είναι πλέον απαρχαιωμένες, οι μαχητικές τους δυνατότητες στηρίζονται περισσότερο στη ναυτοσύνη των στελεχών του ΠΝ παρά στα παντελώς ξεπερασμένα συστήματά τους. Αντί να αποσυρθούν, μπορούν να κερδίσουν μια ακόμη δεκαετία, χωρίς να επιβαρύνουν υπέρμετρα τον προϋπολογισμό του ΠΝ, ούτε να ζητήσουν εκσυγχρονισμό.
Με μειωμένο προσωπικό (δεν θα είναι πια πλοίο 1ης γραμμής), καθώς δεν θα φέρουν Mk29, υπόστεγο ελικοπτέρου κοκ, θα επιχειρούν λίγες μέρες κάθε έτος, προκειμένου να συντηρείται η επιχειρησιακή τους δυνατότητα. Με όσα έχουν, θα προσφέρουν στο ΠΝ αυτό που χρειάζεται περισσότερο όπως όλα δείχνουν, δηλαδή ναυτική κρούση. Ενώ θα διατηρούν και μέρος των δυνατοτήτων τους.
Έτσι, οι δυο Belh@rra θα μπορέσουν να κάνουν χρήση των επιπλέον θέσεων στους A70 για τη μεταφορά περισσότερων ASTER 30. Το δε κόστος των SCALP Naval είναι κατά πολύ μεγαλύτερο από την προμήθεια συστημάτων LORA, ενώ οι όποιες “αλλαγές” σε δυο ή και τρεις μη εκσυγχρονισμένες Kortenaer θα είναι κατά πολύ φθηνότερες.
Μια άλλη λύση, είναι η τοποθέτηση συστημάτων LORA σε φρεγάτες ALS που σχεδιάζονται στην Ελλάδα, και μπορούν να κάνουμε όποια αλλαγή επιθυμούμε κατά το δοκούν, χωρίς να “πληρώνουμε τον κούκο αηδόνι”. Ειδικά οι μεγαλύτερες σε μέγεθος ALS 125/145 μπορούν πολύ εύκολα να έχουν πρόβλεψη για κάθετες θέσεις LORA, καθώς, όπως γράψαμε και παραπάνω, οι φορείς είναι και εκτοξευτές.
ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ: Υπεγράφη η συμφωνία για τα ισραηλινά HERON, έρχονται άμεσα Ελλάδα!
Η πρόσφατη υπογραφή της συμφωνίας για τη μίσθωση των HERON από την IAI, φέρνει πολύ πιο κοντά αμυντικά Ισραήλ και Ελλάδα. Το έχουμε γράψει αρκετές φορές, οι LORA είναι ένα σύστημα που οφείλουμε να δούμε πολύ προσεκτικά. Μια κοινή προμήθειά του από τον ΕΣ και το ΠΝ θα έριχνε σημαντικά τη τιμή, ενώ η Ελλάδα θα αποκτούσε μια εξαιρετική αποτρεπτική ικανότητα με απόλυτα λογικό κόστος.
Πόσο θα κόστιζε η παραπάνω πρόταση; θεωρητικά, ελάχιστα χρήματα. Οι μετασκευές στις Kortenaer είναι μάλλον μικρές, και πιθανότατα μπορούν να γίνει είτε μέσα στο Ναύσταθμο, είτε στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά. Λογικά το κόστος τους θα είναι περιορισμένο, καθώς υπάρχουν καλωδιώσεις για ότι χρειαζόμαστε. Μένει φυσικά το κόστος των πυραύλων.
Το πιθανότερο είναι ο LORA να κοστίζει φθηνότερα από τον DeepStrike. Δηλαδή, μιλάμε για κόστος χαμηλότερο των 750.000 δολαρίων, ίσως και λιγότερο από 500.000 ευρώ. Πρέπει να σημειωθεί πως τιμή για το LORA δεν υπάρχει επίσημη, και φυσικά έχει να κάνει με την εκάστοτε διαπραγμάτευση που θα γίνει. Πιστεύουμε όμως πως ένα κόστος γύρω στα 500.000 ευρώ με τον εκτοξευτή και απαραίτητες καλωδιώσεις, σε εκτοξευτή χωρίς φορτηγό, είναι πολύ λογική τιμή για το όπλο.
Ακόμη και η τοποθέτηση 16 βλημάτων σε 4 Χ 4πλούς εκτοξευτές, θα είχε ένα κόστος περίπου 8 εκ. ευρώ για κάθε πλοίο, ή 16 για τα δυο. Λογικά, με όλες τις άλλες εργασίες, θα χρειαζόμασταν μόλις 20 εκ. ευρώ για να έχουμε δυο χαμηλού κόστος Arsenal Ships, με δυνατότητα αυτοάμυνας απέναντι σε αεροσκάφη, πλοία, υποβρύχια αλλά και αντιπλοϊκά βλήματα. Είναι πολλά; Και έτσι θα είχαμε 32 βαλλιστικά όπλα εν πλω, που η ανάπτυξή τους και μόνο στο θέατρο των επιχειρήσεων θα έκανε τον εχθρό να δαπανήσει το ποσό του κόστους τους μόνο σε καύσιμα για να να έχει υπό επιτήρηση.
Αντίστοιχα, θα χρειαζόμασταν 30 εκ. ευρώ για να έχουμε 48 τέτοια βλήματα, σε τρια πλοία (αν υποθέσουμε πως αξιοποιούμε και τις 3 μη εκσυγχρονισμένες Kortenaer). Σε ότι αφορά το προσωπικό, τα πλοία δεν θα απαιτούσαν πάνω από 90 ως 110 άτομα για στελέχωση, συνεπώς το κόστος του πληρώματος θα ήταν περιορισμένο. Και παρά το υψηλό κόστος καυσίμων των S (λόγω πρόωσης COGOG), θυμίζουμε πως τα πλοία αυτά δεν θα αναλαμβάνουν καθήκοντα φρεγατών, απλά θα έχουν συγκεκριμένο ρόλο.
ΠΝ: Οι μη εκσυγχρονισμένες Kortenaer ΔΕΝ αποσύρονται μέχρι νεωτέρας
Τώρα, όταν αποσύρονταν οι Kortenaer, οι LORA είτε θα μπορούσαν να μεταφερθούν σε άλλο πλοίο φορέα, είτε να δωθούν στον ΕΣ. Σίγουρα δεν θα πήγαιναν χαμένοι. Αντίθετα, χαμένος θα ήταν ο αντίπαλος, που θα έπρεπε να διαμορφώσει μια τελείως διαφορετική άμυνα προκειμένου να αντιμετωπίσει τη νέα απειλή.
