Το Automatic Pistol, Caliber .45 με την κωδικό M1911 υιοθετείται επίσημα ως το ατομικό όπλο του Αμερικανικού Στρατού.
Η ιστορία του θρυλικού, πλέον, πιστολιού ξεκινά στις αρχές του 20ού αιώνα με τον Αμερικανικό Στρατό και τους Πεζοναύτες να έχουν εμπλακεί σε έναν σκληρό ανταρτοπόλεμο στο τροπικό περιβάλλον των Φιλιππίνων. Η εξέγερση και πεισματική δράση των Φιλιππινέζων ανταρτών Μόρο αποτέλεσε μια εξαιρετικά δυσάρεστη εμπειρία για τους Αμερικανούς με τις συμπλοκές να γίνονται εκ του συστάδην και σε πολύ μικρές αποστάσεις, όπου το πιστόλι, τα μαχαίρια και οι γροθιές είχαν τον πρώτο λόγο. Κατά τις μάχες οι Αμερικανοί ανακάλυψαν με οδύνη πως το περίστροφο που χρησιμοποιούσαν τότε, ένα διαμετρήματος .38″ με σκανδάλη διπλής ενέργειας, δεν σταματούσε τους επιτιθέμενους με την πρώτη βολή, γεγονός που έκανε πολλούς να ξαναφέρουν σε δράση τα παλιά περίστροφα Colt Model 1873 των .45″ που είχαν από τους ινδιανικούς πολέμους, για περισσότερη ισχύ πυρός.
Η καλή απόδοση του διαμετρήματος των .45 ιντσών έκανε τον συνταγματάρχη John T. Thompson, μετέπειτα εφευρέτη του ομωνύμου υποπολυβόλου ‘Thompson’ ή ‘Tommy gun’, να συστήσει μια επιτροπή για την χάραξη των προδιαγραφών ενός νέου πιστολιού για ατομική προστασία του προσωπικού. Αυτό
Ο διαγωνισμός προσέλκυσε το ενδιαφέρον των μεγαλύτερων κατασκευαστών ατομικού οπλισμού στις ΗΠΑ, με τις εταιρίες Colt, Luger, Savage, Knoble, Bergmann, White-Merrill και Smith & Wesson να λαμβάνουν μέρος. Νικητής αναδείχθηκε η Colt με το υπόδειγμα ενός άλλου θρυλικού σχεδιαστή, του John Browning. Ο τελευταίος είχε ήδη από καιρό αναπτύξει ένα νέο τύπο πιστολιού στο διαμέτρημα των .38″ αλλά μόλις άκουσε για τον διαγωνισμό του Στρατού έσπευσε να προσαρμόσει το σχέδιο στο ισχυρότερο διαμέτρημα.
Το νέο όπλο του Browning συνδύαζε δυο νέες τεχνολογίες: την αυτόματη τροφοδοσία πυρομαχικών και τη χρήση άκαπνης πυρίτιδας. To σχέδιο αποδείχθηκε εξαιρετικά αξιόπιστο και αποτελεσματικό με τους στρατιώτες να μαθαίνουν πως το μεγάλης ισχύος πυρομαχικό έδινε το απαραίτητο “έσχατο πλήγμα” στον εχθρό, όταν τον συναντούσαν σε μικρή απόσταση. Το πιστόλι εξόπλισε γρήγορα τις τάξεις του Στρατού και Πεζοναυτών και διαδόθηκε και στους άλλους κλάδους εντός ΗΠΑ. Υπηρέτησε σε δύο Παγκοσμίους Πολέμους, στην Κορέα, στο Βιετνάμ και σε πολλά άλλα μέρη σε όλο τον κόσμο.
Σήμερα είναι ένα από τα πιο διαδεδομένα όπλα και επίσης ένα από τα όπλα που έχουν τύχει του μεγαλύτερου βαθμού αντιγραφής θεωρούμενο, δίκαια, ως “κλασσικό”. Αν και αντικαταστάθηκε τελικά μετά από πολλά χρόνια υπηρεσίας στον Αμερικανικό Στρατό από το πιστόλι Beretta M9, πολλοί είναι οι νοσταλγοί του, με το ισχυρό λάκτισμα και “δυνατό” διαμέτρημα. Στον Ελληνικό Στρατό, το Μ1911 της έκδοσης του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου, εξακολουθεί να είναι το υπηρεσιακό πιστόλι από το 1946.
