Αφορμή για το άρθρο αυτό είναι η πρόσφατη συνάντηση του ΑΓΕΣ τον Director US Army Aviation and Missile Life Cycle Command (AMCOM) Security Assistance Management Directorate (SAMD). Όπως έγινε γνωστό, την Τετάρτη 13 Ιουνίου 2018, ο Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Στρατού, Αντιστράτηγος Αλκιβιάδης Στεφανής, συναντήθηκε στο γραφείο του με τον Director US AMCOM, Security Assistance Management Directorate (SAMD), κ. Brian A. Wood. Ανάμεσα στα άλλα, ο ΑΓΕΣ ζήτησε την παροχή ακόμη περισσότερων ανταλλακτικών από τα αποθέματα του Αμερικανικού Στρατού για τα ελικόπτερα OH-58D Kiowa Warrior που προβλέπεται να παραλάβει ο Ελληνικός Στρατός το προσεχές χρονικό διάστημα.
AΝΑΛΥΣΗ: OH-58D Kiowa Warrior, «Ινδιάνοι πολεμιστές» με ελληνικά χρώματα
Κάνοντας ένα βήμα πίσω, παρατηρούμε την όλη προσπάθεια του ΑΓΕΣ και των επιτελών του στο θέμα των ελικοπτέρων OH-58D. Φυσικά δεν ήταν ο νυν ΑΓΕΣ που “εντόπισε” την ευκαιρία, αλλά είναι όμως αυτός που ολοκλήρωσε την προμήθεια. Αυτός που διαπραγματεύτηκε την προμήθεια, πήρε τα παρελκόμενα, και φρόντισε να παραλάβει 70 ελικόπτερα με το “τρομακτικό” κόστος των 44 εκ. δολαρίων, ή όσο περίπου κοστίζει ένα ΑΗ-64. Αντί λοιπόν ενός επιπλέον ΑΗ-64, ο ΕΣ θα παραλάβει 36 πλήρως εξοπλισμένα ΟΗ-58D, που αν μη τι άλλο θα έχουν παρουσία μέχρι και σε 36 διαφορετικά σημεία, αν χρειαστεί.
Οι περισσότεροι σκέφτονται δυστυχώς με συνθήκες 2009. Οι καταστάσεις είναι διαφορετικές, και διαφορετικές είναι και οι προμήθειες. Τότε θα μπορούσαμε να αγοράζαμε και Β-52, χωρίς να μας ενδιαφέρει αν έχουμε τα μέσα για να τα συντηρήσουμε. Σήμερα, ακόμη κι αν είχαμε τα μέσα, δεν είμαστε απόλυτα πεποισμένοι πως θα αγοράζαμε ΑΗ-64Ε “χαλαρά”, καθώς ο ΕΣ πρέπει να έχει τα μέσα για να τα συντηρήσει μετά. Η εμπειρία με τα ΝΗ-90, αλλά και τα AH-64A/D, CH-47D, δείχνει πως ακόμη κι αν βρες τα λεφτά για να αγοράσεις ή αποπληρώσεις τα εναέρια μέσα σου, πρέπει μετά να βρες και λεφτά να τα συντηρείς. Εναέρια μέσα καθηλωμένα στο έδαφος είναι θέμα για ποινική δικογραφία, όχι η καθημερινότητα.
Ο ΑΓΕΣ, που αφού ανέλαβε έπρεπε να αντιμετωπίσει όλα αυτά τα προβλήματα, και φυσικά να ενισχύσει και τα εναέρια μέσα του. Δεν είμαστε στο 1950, Στρατός χωρίς εναέρια μέσα είναι αστείο να το συζητάμε. Ο Ελληνικός Στρατός χρειάζεται εναέρια μέσα, πολύ περισσότερα από όσα έχει αυτή την στιγμή. Και φυσικά, εκτός από μεταφορικά, χρειάζεται και μέσα για επιτήρηση, αναγνώριση και φυσικά κρούση.
Ο Αμερικανικός Στρατός όχι απλά πετούσε συνεχώς τα ΟΗ-58, τα λάτρευε. Ήταν τα μόνα εναέρια μέσα του που συμπλήρωναν κατά μέσο όρο 90 ώρες πτήσης το καθένα. Τα χρησιμοποιούσαν παντού και πάντα, ακόμη και στην θέση των Apache. Φυσικά μπορούσε να κάνει τα πάντα, ενώ ο συνδυασμός OH-58D/AH-64A/D ήταν θανατηφόρος για τον αντίπαλό τους.
ΘΕΜΑ: Όταν τα Kiowa και Apache θα πολεμήσουν στο Ανατολικό Αιγαίο…
Ο ΑΓΕΣ είδε μια ιστορική ευκαιρία στα Kiowa Warrior. Για πρώτη φορά ο ΕΣ θα αποκτούσε τα ελικόπτερα που έλειπαν από τις ομάδες των AH-64+/D, θα είχε ικανές μονάδες κρούσης και επιτήρησης, και μάλιστα σε ικανούς αριθμούς. Είχε δυο προβλήματα όμως. Πρώτον το κόστος, και δεύτερο την συντήρηση και χρήση.
Το πρώτο το έλυσε υποδειγματικό. Το κόστος των 44 εκ. δολαρίων θεωρείται πραγματικά συμβολικό για τα 70 ελικόπτερα. Αλλά ακόμη και τα 36 να θεωρήσουμε αξιόμαχα, μιλάμε για μια πραγματικά εξαιρετική τιμή, για ελικόπτερα που κοστίζουν πολύ περισσότερο. H Κροατία αγόρασε 16 ελικόπτερα αντί 35 εκ. δολαρίων, και εμείς με 44 πήραμε ακόμη και τους φορείς για τα Hellfire! Αν αυτό δεν είναι καλή συμφωνία, ας μας πει κάποιος τι είναι καλή συμφωνία!
Φυσικά, ένα κόστος που ποτέ δεν υπολογίζαμε μέχρι τώρα σοβαρά αφορά το κόστος χρήσης. Το OH-58D έχει ένα από τα χαμηλότερα κόστη χρήσης. Η κατανάλωση καυσίμου είναι περίπου 180-220 λίτρα ανά ώρα, και μαζί με το κόστος των τεχνικών, κάθε ώρα του μπορεί να μην κοστίζει περισσότερο από 300-500 ευρώ, κάτι που μόνο το UH-1H έχει επιτύχει μέχρι σήμερα. Δεν μιλάμε για ένα σύγχρονο ελικόπτερο με ικανά ηλεκτροπτικά, και δυνατότητα βολής Hellfire! Φυσικά πρέπει να υπολογιστούν και τα ανταλλακτικά. Μα ήδη παίρνουμε 70 ελικόπτερα για να υποστηρίξουμε 36 ελικόπτερα πρώτης γραμμής. Με εφεδρικές μονάδες, με ελικόπτερα για κανιβαλισμό, και στην τελική ένα ελικόπτερο που ανταλλακτικά του μπορούν να βρεθούν και από εμπορικούς προμηθευτές. Και ας σκεφτεί κάποιος πόσο εύκολο είναι να επανεξοπλιστεί ένα τέτοιο ελικόπτερο από προωθημένη βάση, ή σταθμό ανεφοδιασμού κυριολεκτικά στο “πουθενά”.
OH-58D Kiowa Warrior σε ρόλους αέρος-αέρος, μια ικανή απάντηση στα τουρκικά Τ129 ATAK;
Ο ΑΓΕΣ όμως δεν σταμάτησε εκεί. Μιας και ο Αμερικανικός Στρατός έχει ικανό απόθεμα ανταλλακτικών στις αποθήκες του, το οποίο προφανώς θα εκποιήσει κάποια στιγμή στο μέλλον σε ιδιώτες, ή απλά θα καταστρέψει (αν πρόκειται για διαβαθμισμένο υλικό), ο ΑΓΕΣ προτείνει να παραδοθεί στον Ελληνικό Στρατό, προκειμένου να ενισχυθούν οι διαθεσιμότητες τώρα και στο μέλλον. Και να κρίνουμε από τις μέχρι τώρα διαπραγματευτικές επιτυχίες του ΑΓΕΣ, θα καταφέρει να πάρει κι άλλο απόθεμα ανταλλακτικών.
Καλά λοιπόν τα AH-64 Apache, καλά και τα πλεονάζοντα AH-1W που ανακάλυψαν κάποιοι μετά το δημοσίευμα της Π&Δ, αλλά χρειαζόμαστε μέσα που θα μπορούμε να χρησιμοποιούμε χωρίς να ξαναπάμε στην χρεωκοπία. Ας φύγουμε από το σύνδρομο του Cayene και ας πάμε σε Golf, Astra,Megane κοκ. Αντί λοιπόν να λέμε μπράβο στον ΑΓΕΣ και τους αξιωματικούς που έκαναν την συμφωνία, κάποιοι επιμένουν να τους λοιδωρούν. Αιδώς Αργείοι…
