Σμήναρχος Olds: Αεροπόρος, Ηγέτης και MiG Killer

Οι άνδρες του τον λάτρευαν, οι αντίπαλοί του τον φοβούνταν. Ο Σμήναρχος Robin Olds ήταν από εκείνους τους χαρισματικούς Διοικητές που ηγούνται δια του παραδείγματος γι’ αυτό και ήταν τόσο επιτυχημένος. Το θρυλικό μουστάκι του υπήρξε… πηγή έμπνευσης για τους χειριστές του –πολλοί άφηναν για να του μοιάσουν, προς μεγάλη δυσφορία των ανωτέρων κλιμακίων– ενώ οι τακτικές του άφησαν εποχή. Διότι ο Σμήναρχος Olds, άσσος του Β΄ ΠΠ, ήξερε πώς ακριβώς παίζεται το παιχνίδι. Και το απέδειξε ξανά στο Βιετνάμ.
4 Μαΐου 1967: Το F-4C (s/n 63-7680) της 555^th TFS ‘Triple Nickel’ με χαρακτηριστικό κλήσης ‘Flamingo 01’ και πλήρωμα τον Σμήναρχο Olds και WSO τον Υποσμηναγό Lafever πετούσε συνοδεία μιας δύναμης F-105D που θα βομβάρδιζε έναν στόχο βορείως του Ανόϊ. «Το MiG-21 μας την έπεσε περίπου 15 μίλια πριν το τέλος της Thud Ridge όπου βρισκόταν το αεροδρόμιο Phuc Yen. Ήρθε ψηλά από την ‘ώρα 7’ των Thuds μπροστά μας» διηγείτο αργότερα ο Σμήναρχος Olds.

«Φώναξα στα Thuds να κάνουν αριστερό break και όρμησα στο MiG που έφυγε αριστερά, κάτι το οποίο ήταν ηλίθιο. Βρέθηκα αρκετά πίσω του, όχι τόσο όσο θα ήθελα αλλά ήμουν κάπου στο πίσω τεταρτημόριό του. Τρελλάθηκε… ήταν μια διαβολεμένη μάχη για θέση. Προσπάθησα και ξαναπροσπάθησα να είμαι σε καλή θέση για να του ρίξω και αφού εξαπέλυσα όλους τους Sparrow και τους Sidewinder –εκτός από δύο– πέτυχα την βολή που ήθελα.
Ο προτελευταίος Sidewinder έσκασε ακριβώς κάτω από την ουρά του MiG. ‘Έσπασε’ κανα-δύο φορές και κατέληξε σε μια δεξιά στροφή, κατευθυνόμενο βορειοδυτικά. Συνέχιζε να στρίβει και δεν έδειχνε θανάσιμα χτυπημένο, έτσι παρέμεινα πίσω του. Είχα μόνο έναν Sidewinder αλλά δεν μπορούσα να έχω καλό τόνο (σ.σ. ηχητικό σήμα εγκλωβισμού) πάνω του. Αποφάσισα ότι όπως και να ‘χε δεν θα γλύτωνε… Αν μου ξέφευγε θα έφερνα τον παραστάτη μου σε θέση να τον ρίξει.
Συνέχισε την δεξιά στροφή του, βουτώντας απότομα τώρα για το Phuc Yen, ένα μέρος που αν μπορούσες δεν ήθελες να βρίσκεσαι από πάνω του, αλλά δεν επρόκειτο να τα παρατήσω ακόμη. Εκεί που φαινόταν ότι θα τα κατάφερνε να φθάσει στο Phuc Yen, το MiG λαμπάδιασε με μια λαμπρή φλόγα κατά μήκος ολόκληρης της αριστερής πλευράς της ατράκτου. Ήταν η φωτιά που έχεις μόνο όταν καίγεται μαγνήσιο και κατάλαβα ότι τον είχαμε, δεν είχε πια σημασία αν θα τον ακολουθούσαμε ή όχι.

Μετά ήλθαν τα αντιαεροπορικά και ήταν αναθεματισμένα έντονα και ακριβή. Ο Νο 3 μου άρχισε να μού φωνάζει να ‘σπάσω’ εξαιτίας των ΑΑ. Έκανα απότομα break δεξιά και δεν είδα το MiG να συντρίβεται. Ωστόσο ο Νο 3 το είδε να πέφτει πάνω σε ένα αντιαεροπορικό των 85 χιλ. καταμεσίς τού αεροδρομίου του! Γελάγαμε με αυτό για εβδομάδες μετά.
Βγήκαμε από το break αριστερά και κατευθυνθήκαμε προς το Ανόι για να καλύψουμε τα Thuds καθώς εξέρχοντο από την περιοχή του στόχου. Δε υπήρχε δράση εκεί εκτός από διαβολεμένα πολλά flak. Κάναμε και πάλι break δεξιά και παρόλο που τότε δεν κατάλαβα ότι το έκανα, κατέληξα ακριβώς πάνω από το κέντρο του Ανόϊ, στο ύψος της κορυφής των κτηρίων, σχεδόν υπερηχικώς. Δεν θα έπρεπε να το κάνουμε αυτό αλλά δεν μπορούσαμε διαφορετικά. Δεν είδα καν την πόλη παρά μόνο στα μισά της στροφής.

Συνεχίσαμε προς τα δυτικά του Ανόϊ, προς το καινούργιο, τότε, αεροδρόμιο Hoa Loc. Η πτήση πάνω από το δέλτα προς το Hoa Loc ήταν… ενδιαφέρουσα. Κανα-δύο SAM εκτοξεύθηκαν εναντίον μας, εκ των οποίων ένας πέρασε ανάμεσα από τον σχηματισμό μας χωρίς να εκραγεί. Καθώς βγήκαμε πάνω από το Hoa Loc είδαμε τον ουρανό γεμάτο από MiG-17 στο pattern. Δεν είχα άλλους πυραύλους όμως σκέφτηκα ότι αν έβαζα τον Νο 2 μπροστά, ενδεχομένως με τον Νο 3 και 4 να πετύχαιναν μερικά. Είμασταν όλοι αναθεματισμένα χαμηλά σε καύσιμο, οπότε ήξερα πως δεν είχαμε πολύ χρόνο για να χασομεράμε.
Μπήκαμε στο traffic pattern του Hoa Loc και δεν μας έριξαν απ’ ότι γνωρίζω, τουλάχιστον δεν είδα τροχιοδεικτικά ή flak. Υποθέτω επειδή υπήρχαν τόσα πολλά MiG-17 οι πυροβολητές φοβόντουσαν μήπως χτυπήσουν τους δικούς τους. Είμασταν κάπου μεταξύ 200 και μερικών χιλιάδων ποδών, ακριβώς πάνω από το αεροδρόμιο, σε ένα διαβολεμένο γύρω-γύρω με τα MiG! Έκανα επιθέσεις στα MiG…χωρίς πυραύλους. Κολλούσα στην ουρά τους όσο πιο κοντά γινόταν, μερικές φορές σχεδόν στα 7 μέτρα, πριν ‘τραβήξω’ ξανά. Με διασκέδασε κατά κάποιον τρόπο, ούτως ή άλλως δεν θα μπορούσαν να ξέρουν πως δεν θα έριχνα. Στοίχημα ότι τρείς ή τέσσερεις πιλότοι MiG άλλαξαν εσώρουχα μετά την προσγείωσή τους εκείνη την μέρα!

Ήταν η πρώτη αποστολή του Νο 3 στο Route Package Six κι ήταν φοβερή εμπειρία για πρώτη αποστολή. Είχε ένα μικρό πρόβλημα προσανατολισμού και δεν έφθασε όταν έπρεπε, ο Νο 4 πάλι ήταν φρικτά χαμηλός σε καύσιμο έτσι έπρεπε να τσακιστούμε να φύγουμε από εκεί χωρίς να ρίξουμε στα MiG. Όμως σε μια ημέρα είχαμε δύο ξεχωριστές εμπλοκές, μια εκ των οποίων ήταν επιτυχής και μια ξεκαρδιστική».
Ο Σμήναρχος Olds είχε την εμπειρία και τα ηγετικά προσόντα που έκαναν την 8^η Τακτική Πτέρυγα Μαχητικών την πιο επιτυχημένη Μονάδα MiG killer στην Νοτιοανατολική Ασία. Από τις 24 καταρρίψεις της 8^th TFW ‘Wolfpack’ την εποχή της Διοίκησης του, τέσσερεις ήταν δικές του. Σημειωτέον ότι στο Βιετνάμ η αξιοπιστία των βλημάτων αέρος-αέρος, ιδίως των Sparrow, κάθε άλλο παρά δεδομένη ήταν και υπήρχαν φορές που οι χειριστές έβαλλαν πάνω από έναν πύραυλο κατά του ίδιου στόχου. Όποιος όμως ήταν «χέρι»…
Αλέξανδρος Θεολόγου